ENGELLER DOSTLUĞUMUZA ENGEL OLAMADI

• 14 Mart 2010 Pazar 07:30:11

O büyük şair demiş ya dost,dost diye nicelerine sarıldım,benim sadık yarim kara topraktır....
Bende , onu tanıyana kadar bir çok arkadaş edinmiş,bir kaçınıda dost diye yüreğimin en nadide yerinde muafaza etmiştim.Öyle arkadaşlıklar,öyle dostluklar vardıki onların içinde,gençliğimizin en delikanlı günlerinde başlayıp,herbirimiz evlenip ,çoluk çocuğa karışana,onların büyüdüklerine şahit olana değin uzun süren,hatta çocuklarımızın bile bu dostluğu sürdüreceğine inandığımız ilişkilere imza atmıştık o günlerde.Aradaki mesafeler bile engel olamıyordu o günlerde o arkadaşlıklara ,dostluklara..
Yıllar,yılları kovaladıkça daha bir güçlendiğine inandığım dostluklarımın,pamuk ipliği ile bağlanmış olduğunu öğrenmem hayatımın en zor zamanlarına denk geldi.Yıl 1999 Evliliğim,işim,yıllarca emek verdiğim herşey çok kısa sürede,sanki korkunç bir fırtınanın,yerle bir ettiği kasırga misali paramparça oluvermişti birden.Böyle günlerde ,yeryüzünde yapayalnız kaldığınız hissine kapılıyorsunuz elinizde olmadan,tüm olumsuzlukların üst üste geldiği bu anlarda insan en çok dost bildiği eli tutmak istiyor,bir dost sesine,tesellisine ihtiyaç duyuyor,yaslanıp ağlıyacağı bir omuz arıyor. ama bulamıyor .Batan gemiyi fareler çoktan terketmiş oluyor.Varlığı yokluğu paylaştım sandığın kişilerin,aslında senden aldıklarını,karşılığında hiçbirşey vermediklerini , bu ilşkilerin senin varlığın ve yüreğin sayesinde onca zaman sürdüğünü, işte bu günlerde çok daha iyi anlıyor,üzüntülerine birde böylesini ekliyorsun....Ve yalnızlaşıyorsun..
İnsan bu,hayata sarılmak adına ,yeni oyalanmacalar içinde bulur kendini.Bende böyle yaptım , bir uğraşla oyalamaya başladım kendimi,hergün yazdığım ,kadın ve insana ait duygu ve düşüncelerimi yazılara döküyor,takma isimle, yerel bir radyoya fakslıyordum ,proramı sunan dj x,okuyor,buda beni mutlu etmeye yetiyordu o bunalım zamanlarında.Derken günler günleri kovalıyor,bu sayede yaşadığım maddi iflas günlerini,bir nebzede olsa maneviyatımı tamir ederek rahatlıyordum.
Birgün,telefonum çaldı,arayan sunucu djx di.Daha öncede birkaç kez arayıp beni tanımak isteyen kişilerin olduğunu söylediğinden,yine öyle bişey sanıp ,nasılsın iyimisin fasıllarını ardından hemen aman,aman ha yine aynı isteklemi geldin diye daha o konuşmadan tepkimi gösterivermiştim.O abla bir dinle dedi bu çok özel bir insan ,lütfen dinle diye devam etti,Kendinin tanıdığını, tanımaktan çok mutlu olduğunu söyledi ve ısrara devam etti.Telefonunu ona vericem izninle diyerek beni ikna etti.Telefonu kapatmamın üzerinde çok geçmeden tekrar çaldı...İnaılmaz güzel bir ses merhaba diyerek söze başladı,konuşmaya başladık,karşımda sıcacık,harika kahkahaları olan biri vardı...İçinizden kaçı böyle bir süreç geçirdi bilemem,dileğim kimsenin o yaşanılanları yaşamamasıdır,işte tam böyle bir zamanda böyle bir ses,böyle bir gülümseyiş,unuttum dediğiniz gülümseyişlerinizi hatırlatıverir insana...Yazdıklarımı radyodan dinlediğini,tebrilklerini iletip,karşılıklı iyi dileklerden sonra birbirimize telefonlarımızı vererek vedalaştık.Aynı yerde yaşıyorduk,hatta çok yakın oturuyorduk ama birbirimizin varlığından haberdar değildik,Oda çalışıyor,bende çalışıyor bu kargaşada bu kadar küçük bir yerde birbirimizi görmemiştik bile...Fay hatlarımın çoğunun kırık,kırılganlıklarımın arttığı bu dönemde tanıdım onu,yokluk günlerimin varlık arkadaşı oldu..Aylarca internet üzerinden ve telefonla görüştük,sonra birgün ,benim seni görmem lazım dedim,adresini aldım.Bir sonbahar akşamıydı onu ziyarete gittim.Kapıyı bana, o zamanlar annesiyle yaşıyordu ,annesi açtı arkasından o göründü ,tekerlekli sandalyedeydi...çok güzel bir yüz,sıcacık özgüven dolu bir gülümseyişle hoşgeldin dedi...Hangimiz,hangimizin dünyasına hoşgelmişti o an....Bildiğim bir şey var ogünden itibaren geçen onbir yılla varan bu zaman sürecinde , tüm değer yargılarımı altüst ederek.yeniden gözden geçirdiğim... Ondan öğrendiğim okadar çok şey varki,öğrenmelere hala devam ediyorum.Teşekkürler güzel insan seni çok seviyorum.....Benim yüreği kocaman, can dostum.İyiki seni tanıdım dostluğumuz baki olsun...

ferhan erdoğan