O ACI GÜN

• 3 Mart 2010 Çarşamba 13:37:37

Nedendir bilinmez bazen rüyalarımız bize bilgi verirler ama biz anlayamayız, çözemeyiz. Bunu ben çok yaşadım. Kendime kızdığım çok olmuştur bu yüzden. Eskiden çok sık rüya görür ve etkisinden günlerce kurtulamazdım.

Ben, Babamı bundan yaklaşık on sekiz yıl önce kaybettim. Kaybedene kadar da böyle bir şeyle karşılaşacağıma, bir gün onun öleceğine ihtimal vermiyordum. Veya erken yaşta kaybedeceğime demek daha doğru olur.

Yeni emekli olmuştu. Annem emekli olmasını istememişti. Sanırım boşluğa düşüp hastalanacağından korkmuştu. Ben, kararına karışmamıştım. Otuz beş yıllık bir çalışma hayatından sonra dinlenmek hakkıydı. Üstelik, onun mesleği daha fazla sorumluluk gerektiriyordu. İlkokul öğretmeni olmanın sorumlulukları daha fazladır. Tek tek hepsine sevgisini ve ilgisini de vermesi gerekiyordu.

Emekli olduğunda, ölümünden sonra eve gelen arkadaşlarının anlattığına göre çocukları ile vedalaşırken çok ağlamış. Hepsini teker teker öpmüş ve bağrına basmış. Öğrencileri de babama yalvarmış, bırakmaması için.

Emekli olmuş ve yeni hayatına alışmaya çalışıyordu. O sırada Annemin rahatsızlıkları oldu. Onunla ilgileniyorduk hep beraber. Dikkatimi tek çeken şey, Babamın durgunluğuydu. Onu da anneme üzülmesine bağladım ve üzerinde durmadım. Daha önceden kendi rahatsızlıkları da olmuş ve sonuçlar temiz çıkmıştı.

Annem, oturduğumuz ildeki doktorlar tarafından tedaviye başlanmış fakat sonuç alamamıştı. O yüzden de Ankara’ ya gitmesine karar vermiştik. Hafta sonunun araya girmesi nedeniyle hafta başına kalmıştı. O tarihe göre randevuyu da almıştık.

Ziyarete gittiğimizde, babam her zamanki yerinde oturuyordu. Kızım da o tarihlerde daha dört yaşlarında. Onun da gözlerinde rahatsızlık var. Düzce o zamanlar bize bağlı bir ilçeydi. Oradaki bir doktora götürmemiz gerekiyordu. Kızımda anneannesine daha yakın, babamı da seviyor fakat çok fazla yaklaşmazdı nedense. Kapıdan içeriye girer girmez dedesine atıldı koşarak.

“ Dedeciğim ben seni çok özledim “ Dedi

“ Ben de seni kızım “ Diyerek kucağına aldı. Birbirlerine sarılarak uzun bir süre kaldılar o şekilde.

Ertesi gün, biz Düzce’ ye gittik. Orada kaldığımız süre içinde içimde tarifi imkansız bir sıkıntıyla dolaştım. Ruhum daralıyordu. Akşama eve geldik. Yine değişiklik yoktu bu ruh halimden.

Bu olaydan bir hafta önce de, servis arkadaşımı rüyamda görmüştüm. Kendisi daha önce kalp krizi geçirmişti. Onu rüyamda tekrar kalp krizi geçirirken görüyordum. Yanımdaki masada oturduğu için hemen yardıma koştum kurtarmak için. Kolunu tuttuğum anda, onun kolundan topa benzeyen bir şey canımı acıtarak sol kolumdan kalbimin üzerine yüklendi. O acıyla uykumdan uyanmıştım. Dualar okuyarak tekrar yattım. Yine aynı rüyanın devamı geldi. Bu kez, hastanedeyiz. Sadece başında biz çocukları ve annem var. Elinden tutuyorum sıkıca ve

“ Babacığım ! İyileşeceksin “ Diyorum. Sonra iyileşmiş olarak görüyorum. Bu rüyaya bir anlam verememiştim.

Öldüğü akşam da görüşemedik zaten. Bir önceki akşam görüşmüştük. Sağlıklıydı. Kızımı yıkamam gerek fakat onda da bir huzursuzluk var. Aksileniyor. Zorla banyoya götürdüm fakat yıkamayı başaramadan çıkarttım.

Biraz zaman geçtikten sonra da ev telefonumuz çaldı. Geç bir saat olduğu zamanlar telefonu eşim açtığı için yine o cevap verdi telefona. Yüzü bir garip olmuştu. Ne olduğunu sorduğumda ise bana “ Baban rahatsızlanmış. Hastaneye kaldırmışlar. Telaşlanma. Çok önemli bir şey değilmiş “ Dedi. Kızımı üst katta oturan kayınvalideme bırakarak hastaneye gittik. Bütün akrabalar oradaydı. Ben ölebileceğini hiç düşünemiyordum bile. Sonra bana bir sakinleştirici yaptılar ve komada olduğunu söyleyerek anneme gönderdiler. İçimdeki umut hiç bitmiyordu. Öyle olmasını istiyordum belki de o yüzden.

Benim apartman kapısından girmemle, Annemin çığlıklarıyla karşılaştım.

“ Gitti ! Gitti ! Beni bırakıp nereye gittin “

Diye haykırıyordu. O anda anlayabilmiştim ancak.Oracığa yığılıp kalmışım.

Ertesi sabah, yine aynı güneş doğmuştu her zamanki gibi. Hayatımızdan sevdiğimiz bir kişi olmadan. Onsuz. Güneş yine aynı parlaklıktaydı fakat biz aynı değildik.

Bu yazıyı gözlerimde biriken yaşlar ile kaleme aldım sevgili dostlar. Sevdiklerimizle uzun yıllar geçirmek dileklerimi sunuyorum sizlere.