Bitmeyen Yazı

• 22 Şubat 2010 Pazartesi 22:51:19

Yıllar yılı hep köşe bucak kaçtım sevgilerden, insanlardan� yapabileceğimin en iyisiydi bu. Kaçtım çünki sevgimden kaybetmek acıydı. Korkuyordum bu yüzden. Ve korkuma yenilmek istemiyordum artık. Korkumun esiri olmayacaktım gönlümü açtığımda sevgiye.

Sevgimden kaybetmek gerçekten acıydı ve bu şekilde kırmak üzmek istemiyordum. O yüzden kaçıyordum. Sevgimle kaybetmektense, kaçarak kaybediyordum. Aslında sevgisiz bir yaşam düşünemiyordum ama sevgi ile de olamıyordum. Yıllarım böyle geçmişti. Ve geçmeye devam edecek diye düşünüyordum. Kararım öyleydi.

Ama�

Ama birden ne olduğunu neyin olduğunu anlayamadım karşımda seni bulunca. Bir rüzgar esiyordu senden bana doğru ve ben o rüzgara karşı duramıyordum. Beklide durmak istemiyor bu sefer kendimden bile kaçmak istemiyordum. Kapılmıştım bir kez rüzgara, savruluyordum rüzgar ile birlikte.

Ama korkuyordum ve korkularım beni yavaş yavaş esir alıyordu. Çünki sevdikçe kaybediyordum. Sanki sevgim lanetliydi ve ben sevmek istedikçe kayıp yaşıyordum hayatta�

Korkum ile savaşmaya kararlıydım bu sefer. Kaçmayacak ve kazanana kadar devam edecektim bu savaşı. Ama ben savaşmaya karar verdiğimde savaşıp kazanabileceğim bir sevdanın yolunun bittiğini anladım �

Ve yarım bıraktım savaşımı. Artık savaşmayacak öylece olduğu gibi üstünü kapatacaktım. Ağır ağır geri dönecek ve korkularımı gömdüğüm yerden tekrardan alacaktım elime. Evet kaybetmeye devam edecektim. Ve hayatı hep yarım yaşayacaktım�

����..

Bitmeyen bir yazı. Ama biten bir kalem ile daha fazla devam edemiyorum, yazmaya ve yaşamaya�

22.02.2010 � 22:48