İKİMİZİN AŞK MASALI

• 14 Şubat 2010 Pazar 19:37:57

Bir tanem

Bilmem senden ayrılalı kaç mevsimler geçti. Halen sana çarpar yüreğim. Seni düşünmediğim bir an olmadı ki, hayalin hiç gözümden gitmedi ki. Sensizlikte, seni unutmaya savaştı yorgun yüreğim. Sensizliğinde seni yaşadı kalbim. Yokluğun öyle acı veriyor ki soluğunu hissediyorum nefesimin her damlasında. Hiçbir şey dolduramıyor boşluğunu. Renkler soluk, gökyüzü karanlık, yokluğunda güneşin bile sıcaklığını hissetmiyorum bir tanem. Hasretini rüyalarımda gideriyorum, sabahların olmasını günün doğmasını, rüyamın bitmesini istemiyorum. Sevdamızı unutmayı denesem de beceremiyorum savaşıyorum ama tatlım hep yenik düşüyorum sevgine. Alışmaya çalışsam da bu sönük yaşama, bedenim kuru bir dal misali, sevgine, sana hasret, susuz sevgisiz bir çölde unutulmuş boş bir saksı gibi.

Hani nasılda son gördüğümde çarpıyordu yüreğimiz. Titriyordu sıcacık ellerin avucumda. Başımı omzuna yasladığımda koklamıştım tenini. Buğulu gözlerin ile güle güle dediğinde veda zamanı aldığın son busenin izi kaldı yanağımda. Son sözün “ Beni bırakma” olmuştu. Ben değil sen unuttun sevgimizi, nasıl da kandım sahte sevgine. ..Kenetlenen ellerimizi kopardılar acımasızca zaman. Acılı kalbimle geri dönüp bakmıştım arkana. Sen gözden kaybolunca yine kaldım baş başa kalbimdeki yalnızlığımla. Olmayacak vuslatın hayalini bile kuramadım.

Sanma ki seni unuttum bir tanem, sanma ki unutacağım asla. Gözlerimdeki sana hasretimin ıslak buğusu hiç bitmeyecek. Adına benzer bir ad duyunca kalbim yine titreyecek. Sevdamızı unutmak için savaşsam da kalbim hep yenik düşecek. Çünkü sana olan sevgim hiç bitmeyecek. Seni öyle çok seviyorum ki dünyaya yeniden gelsem bırakmazdım saçının bir telini.

Bir gün toprakla buluştuğumu duyarsan senede bir günde olsa gel. Gel ki hiç değilse toprağımı okşa, mezarımın başında karşıma geçip beni sevdiğini haykır. Duysun sesini gökyüzündeki melekler, uçuşan kelebekler bu aşkımızın büyüsü ile dans etsinler. Yüce sevgimize ağlasın bülbüller. Kavuşamayan bu sevdalılara ağıtlar yaksın sevenler.

Bir tanem, Kim bilir sen şimdi neredesin, duysaydın sesimi gelir miydin? Ama tatlım vakit o vakit değil, mevsim artık güz. Açmaz artık güller, kurudu bahçemdeki çiçekler, ama sevgin yüreğimde taptaze eskisi gibi. Aldığım solukta, havamda, suyumda, gittiğim her yerde, hayalin ile yanımdasın. Şimdi ikimiz bir yabancıyız Ne yerimizi biliriz nede sevdamızı söyleyebiliriz. .Kaldıkça ayrı gözlerimiz, ellerimiz, biz sadece bir hiçiz.

Zaten ne yaz gördüm ne de bahar. Şimdi ise her mevsim kış bana, biz hazanız. Soldu güllerimiz, mevsim artık güz. Yüreğimde izlerin oldukça, yüzüm gülse de, aşk acını taşıyorum kalbimin en ücra köşesinde. Bedenim solana kadar da hayalini düşümde sımsıkı saracağım, kâinat bana dar olmaya devam edecek.

Sanma ki unuttum bir tanem, işte yine geldi Sevgililer günü. Ben yine bu gün hayalimde olmayan pastanın yanmayan mumunu sensiz üfleyeceğim. Nasılda isterdim ellerimle yaptığım pastayı sana yedirmeyi. Zamanı durdurup gözlerinde erimeyi. Yine biliyorum ki ne yazık ki sen bunları okuyamayacaksın,ama ben yinede bugün seni unutmadığımı dünyaya haykıracağım. Özlemini hayalinle, resmini öperek, saçının bir telini koklayarak alıyorum. Yokluğun öyle acı veriyor ki sensiz soluk almak haramdır bana.

Bir tanem asırlar geçse de, sana kavuşamasam da, toprakla buluşsam da yüreğimde hiç bitmeyen sevdamsın benim. Sonsuza kadar da senin için çarpacak bu yorgun yüreğim. Bedenim solana kadar da bu satırlara sadece ikimizin aşk masalını yazacak kalemim.

Çünkü sensin tek sevdiğim, kim bilir belki bir gün seni mahşerde göreceğim.
İşte o zaman o yumak ellerini kimselere vermeyeceğim,
Solsa da yorgun bedenim yine de sana hasret gözüm açık gideceğim.

SABİHA SERİN