çok güzel anatım ,maalesef ülkemizde hastane sorunları çıkmazda,allah düşürmesin ........yazıyı okurken yaşlar aktı.....sizi kutluyorum.....

çok güzel anlatımdı ne kadar acıda olsa gerçekler var dizelerde
rabbim doktoru hastaneyi ne muhtaç nede eksik etsin
sevgilerimle

Dünyada spor, siyaset, ticaret, sanat, hukuk, tıp, eğitim, askeriye, tv vs gibi cemiyet, dernek, takım, kurum ve kuruluşların branşlarında dünya liderliği yaptığı ülkelerin başında Amerika gelir desek sanırım istisnalar dışında haksız sayılmayız.

Bu gün dünya insanlarını incelediğimizde, aradaki saat farkını dikkate almadan gecenin köründe NBA liginden bir basket maçını yatak odasında helaliyle yapacağı erotik bir maça tercih eden birçok erkeğe şahit olursunuz. Bu tercihin rengi şartlara göre basketten *oksa döner. Bir bakarsınız hoca yanık, yanık sabah ezanını okurken bazı pörtlemiş gözler ağır sıklet unvan maçında, kulaklar gongun sesindedir şuursuzca.

Veya aynı saatlerde “Bired Pit”, “Leonardo Di Kapriyo” hayranı bir “bağyan” Namık Kemal’e inat hayaller içinde “Oskar” törenini seyrederken “Entivi” de, o saatlerde reflü’sünü azdıracağı gerçeğinden habersiz bir yandan da çekirdek çitlemektedir.

Hakkını yemeyelim “sen neymişsin be abi” methiyesini hak edecek envai çeşit malzeme ile dolu olan Amerika “nerde çokluk orda *okluk” atasözünün ana fikrine nail olmuşçasına çuvaldızı kendine batırmaktan da geri kalmaz. Kendi eleştirisini insafsızca, acımasızca yine kendisi yapar. Sinemacısıyla, gazetecisiyle, aydınıyla, önce araştırır, sonra yargılar, hükmünü verir ve çıkarır ipliğini pazara.

Şöyle bir hafızamızı yoklasak bir sürü Amerikan filminde ya bir general, senaryo gereği bir silah kaçakçısıdır, ya bir senatör eroin kaçakçısıdır, ya da bir doktor organ mafyasının eli kanlı bir üyesidir. Bakmışsın profesörün birisi dünyayı imha etmek için kimyasal üreten bir sapıktır. Fakat ne Amerikan ordusundan, ne senatosundan nede üniversitelerden bir ses yükselir bizi “potansiyel kötü” gösteriyorsunuz, adımızı lekeliyorsunuz diye. Bizde ise böyle durumlarda hemen tepkiler yükselir, protesto için “siyah çelenk” bırakma eylemleri falan.

Konunuz ile ilgili olduğu için oradan örnek veriyorum, ama görüyoruz insanlar organları için kaçırılıyor. Bu gibi durumlarda ameliyatları "mahalle kasabı " yapmıyordur herhalde. Acaba o doktor mezuniyetinde “Hipokrat yemini” ederken tek ayağını havaya mı kaldırmıştır. Olur ya birileri vicdanını rahatlatmak için, ileride “nolur nolmaz” diyerek, “ant” yerine “kant” mı içmiştir.

Bence bu aslında suçluluk duygusunun dışa vurum undan başka bir şey değildir. Allahtan burada siz birde iyi örnek vererek zevahiri kurtarmışsınız.

Hasbelkader bizde bir nevi müşteri sıfatı ile çok şükür yazınızdaki kadar ağır olmasa da çeşitli marazi vesilelerle endirekt olarak tıp sektörünün içindeyiz, bir şekilde tüm sağlıklı vatandaşlar gibi. Profesöründen, doçentine, operatöründen asistanına, hademesinden hemşiresine bütün kategorideki çalışanları ile bire bir temaslarım oldu mecburiyetten. Tüm bu personel içindeki hiyerarşide, makam ve mevki yükseldikçe, gözlerdeki merhametin, gönüllerdeki vicdanın renginin nasıl insafsızca "dolar yeşili" ne dönüştüğüne defalarca şahit oldum. İstisna şahıslar müstesna.

Tebrikler, saygılar, selamlar

Ne iş yaparsak yapalım önemli olan o işe gönül vermemiz,çok sevmemiz gerekir.türlü bahanelerle,yok parası az,yok işi çok yoğun gibi sözlerin arkasına sığınmadan hakkını vererek...illaki o işi yapmak zorunda değilsin,sevmiyorsan yapma..heleki doktorluk,öğretmenlik gibi yüreğini koyman gereken mesleklerse kaç uzaklaş.yüreği olmayanların yapacağı işler değildir bu meslekler..
kalemine sağlık ,memleket gerçeklerini hüzünle okudum..

Maalesef olmaması gereken bir duyarsızlık örneği. Sağlık konusunda daha çok dikkat edilmeli. Sonuçta bir insan hayatı sözkonusu. Bir evrak yanlış yapıldığında yenisi düzenlenebilir fakat insan üzerinde yapılan hatalar yerine gelemiyor. Acıklı ve dokunaklı bir hikayeydi ve gerçeklerle doluydu. Teşekkürler canım benim. Sevgilerimle :)

sevgili arkadaşım, hemşerim öylesine dokunaklı yazmışsın ki okurken gözümden iki damla yaş geldi. mustafa nın yaşadığı olayları maalesef güzel ülkemde on binlerce insanımız aynı kaderi paylaşıyor ve zorunlu bırakılıyorlar. neden derseniz şimdiye kadar hükümetlerimiz bu tür araştırmalara maddi ve manevi destek vermedi... her gelen hükümet kendi çevresi ve cebini düşündü, son on yıldır daha fazlada olabilir, hastane, sağlık ocağı, laboratuvar vs vs açılışı yapıldığını duydunuzmu.? buradaki en büyük hatayı yapan doktor ali bey değil, ali beyin başına günlük en az iki yüz hasta veren hükümetler.. dünyanın nüfusu her geçen gün artıyor ama ileriye dönük sağlık konusunda hiç bir yatırım ve adım atılmıyor, burada en büyük beceriksizlik hükümetin çünkü elinde ki işe yarar doktorlarıda özel hastanelere kaptırınca sonuç ortada. mustafa beyin sosyal güvencesini ve ekonomik durumunu belirtmediğiniz için, rahmetli hakkında her hangi bir görüş belirtemeyeceğim ama insanlarımız yasasın, yaşatalım. ünüversiteyi bitiren gençlerimizi işsiz bırakacağımıza, hangi bıranş olursa olsun onları araştırmaya yöneltmeliyiz yoksa bu ülkede nice mustafalar pisi pisine can verirler bahsettiğiniz gibi. duyarlı yüreğine sağlık, sevgi ve saygılar sunarım.

He meslekte böyle tipler var..
Hele ülkemizde sağlık sorunu bir başka dert..
Öykü hüzünlü..Kutlarım paylaşım için..sevgi ve saygılar dost

işde ne doktorlarda var kimi insan sever kimide canimi diyim bir söz bulamıyom açıkcası
inanki duygulandım güzel bir anlatımdı yüreğine sağlık sevgiler.....

Onsekiz yaşında başladım sigortalı çalışmaya. Canım hiç de kıymetli değildir. Mecbur kalmadıkça gitmedim doktora. Otuz yaşına vardığımda, ya ikinci ya da üçüncü muayenemdi. Antenle uğraşırken çatıdan düşmüştüm. kartal SSK hastahanesindeki doktor, iç knama şüphesiyle Göztepe SSK'ya sevketti. Yüzüme bile bakmayan doktor, anlattıklarımın bittiğini anlayınca ; '' Kaç metreydi düştüğün yer ?'' diye sordu. Bir gecekondunun çatısından düştüğümü, olsa olsa iki üç metre olduğunu söyleyince ; '' Git kardeşim, bir şeyin yok senin. Bir daha da otuz metreden düşmeden gelme buraya '' dedi. Sanırım inanmadınız. Başhekim de inanmamıştı. '' Açın telefonu sorun. Koskoca doktor, ben öyle bir şey demedim diyorsa, söyleyecek sözüm yok, deyince doğru olduğunu anlayıp fırçayı atmıştı ona. Ne yazık ki, her mesleğin olduğu gibi doktorluk mesleğinin de çürükleri mutlaka oluyor.

Maalesef günümüzde her iki doktordanda var
Yeşim hanım gibi meleklerde
Ali bey gibi cellatlarda
her ikiside pirokrat yemini etmiş doktorlar....

Bu yazı yaşanmış bir olaymıydı yoksa Emine hanımın yazılarında bir gerçek pay her zaman vardır
Yazı baştan sona harikulade işlenmiş bir öykü
cümleler bir birlerini tamamlamış geçişler çok titizlıkle işlenmiş
okununca su gibi akıp giden bir öykü
Yazarı kutlarım eline sağlık
gerek romanına gerekse değişik konuları işleyen öyküleri yazmaya başladığında ileride çok başarılı olacağını kensisine söylemiştim bence haklıyım yazar olma yolunda çok iyi adımlar atmış atmayada devam ediyor
ileriki günlerde kitaplarınıda göreceğimizden eminim

Başarılar Emine hanım.
saygımla

kurgu ve anlatımdaki ustalığınız takdire şayan.....başladınmı ........hemen sonuç..... harikasın kardeşim....saygılar....

offff offff...
ve ülkemin gerçeği bunlar...
birebir şahit olduğum bir olayı tekrardan
yaşadım...bu gün git yarin gelci bir doktor yüzünden
göz tansiyonu olan bir yakınım mallesef görme yetisini neredeyse
tamama yakın kaybetti...ve allah razı olsun başka bir doktor
durumu farketti.......
ço k güzel bir anlatımdı. kendimi kaptırdım yazıya içinde kaybolup gittim
ve mustafanın ölümü yordu beni inanın...
yüreğiniz dert görmesin sayın yazarım... çok beğendim

Çok güzel bir hayat hikayesi...Yaşam ve ölüm ve KANSER...Maalesef aynı mesleği yapan iki ayrı doktoru çok güzel sergilemişsiniz.Doktor Ali'nin geç teşhisi ile,insana veremediği değeri dile getirmişsiniz.Maalesef ülkemizde insana verilen değer bu kadar ama benim değinmek istediğim bir nokta var...Doktor Yeşim hanım ve kocası...Yazıdan anladığım kadarı ile Yeşim Hanımda kocasını genç yaşta trafik kazasında kaybetmiş...ECEL...Kimini kzada yakalıyor,kimini hastalıkta,kimini depremde,selde, yangında...1999 depremini yaşamış biri olarak,depremden sağ çıkıp sevinen ama 1 ay sonra kazada vefat eden birçok insana tanık oldum...Sakın sözlerim yanlış anlaşılmasın.Doktor Ali'nin yaptığı insanlığa sığmayan bir durum...Ama ECEL in nasıl ve ne zaman geleceğini bilemiyoruz...Hasta yatağında hasta duruken,sağlam abisi küt diye düşüp vefat edebiliyor...Çok uzattım:)) Sevgilerimle.Sevgi

ikiside doktor
birinin Allah be......diyeceğim bana yakışmaz
iyi ki, mesleğine aşık insan seven doktorlarımız var

kutlarım can yüreklim
harika bir anlatımdı yine

selam ve sevgilerimle

Mesleğine aşık ve titiz olanla olmayan arasındaki farkı bu öykünüzle çok güzel ortaya koymuşsunuz...Tebrikler...Saygılarımla...