- 1260 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
1999 ADAPAZARI DEPREMİ
BUGÜN 5. 9. 2001 DÜNYANIN BAŞIMA YIKILDIĞI O GÜNE TAM 2 SENE 20 GÜN OLDU. AMA BANA DÜN GİBİ GELİYOR. SANKİ HAYATLA VE İNSANLARLA POLYANACILIK OYNUYORUM. ASLINDA YAŞAMIN BENİM İÇİN HİÇ ANLAMI KALMADI. NE YAPSAM CESUR’SUZ OLMUYOR, ONSUZ HİÇ BİR ŞEYİN TADI YOK. VELHASIL BİR YERE SIĞAMIYORUM. SANKİ NEFES ALAMIYORUM. ŞÖYLE BİR ETRAFIMA BAKIYORUM, KERKESİN BİR AMACI BİR GAYESİ VAR, BİR KOŞUŞTURMA İÇERİSİNDELER KİMİ ÇOCUĞUNU ASKERE YOLLUYOR, KİMİ EVLENDİRİYOR. BİZİM İSE HER ŞEY BİTTİ HİÇBİR AMACIMIZ KALMADI. DÜŞÜNÜYORUMDA ÖLÜMÜ TATMAMIŞ İNSANLAR, HELEDE EVLAT ACISININ NE DEMEK OLDUĞUNU BİLMEYENLER, NE KADAR ANLAMSIZ ŞEYLER İÇİN AĞLAYIP, SORUN YARATA BİLİYORLAR. İÇİMDEN O KİŞİLERE ÇOK KIZIYORUM ŞU ÜZÜLDÜKLERİNİZDE DERT Mİ DİYE. NE OLACAK ACININ BÜYÜĞÜNÜ BİLMEDİKLERİNDEN ONLARI DERT SANIYORLAR. KİMİLERİNE BENİ ÖRNEK VERİYORUM, BİZ NE YAPALIM? HİÇ BİZİ GÖZ ÖNÜNE ALIYORMUSUNUZ DİYE, AMA ANLIYORLARMI BİLMEM, ÇÜNKÜ ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKIYOR.
ŞENOL: 5. 9. 2001
YORUMLAR
ŞİİR BİLE YAZMADIM YAZI HİÇ..HAFIZAMDAN SİLİNSİN İSTEDİĞİMDEN Mİ NEDİR...
KİRTETEPEDEYİZ..............
DEPREME DAİR İKİ KELİME YETİYOR O DEŞHETİ TEKRAR YAŞAMAYA GÖZLERİM DOLUYOR..AİLE CANLI CANLI YAŞADIK..UĞULTULAR SESLER ÇATIR TILAR ARASINDA..YANGINLAR DUMANLAR...4 KATLI EVİN BİRİNCİ KATINDAYIZ EV yERE GİRDİ..BALKON ALÇALDI YARDIMLAŞARAK ATLADIK BAHÇEYE ÇOLUK ÇOCUK ..BALKONUN BİR UCUNDAYKEN ÖBÜR TARAFINA SAVRULDUKTA İNDİK..GÖK ALÇALDI YER YERİNDE DURMUYOR...
RABBİM BİR DAHA YAŞATMASIN..ÖLENLERE GANİ GANİ RAHMET ETSİN..İBRET ALSIN KALANLAR...ACILI YÜREKLER MERHAMETLİ OLUR..RABBİM NELER SERDİ İBRET ALANLAR İÇİN GÖZLER ÖNÜNE..
SELAM VE DUALARIMLA KARDEŞİM...
karadereli tarafından 1/12/2010 1:44:28 PM zamanında düzenlenmiştir.
karadereli tarafından 10/27/2014 1:55:20 PM zamanında düzenlenmiştir.
Şenol ERACUN
Allahü Teala depremde bütün vefat edenlere rahmet eylesin.Sizin de başınız sağ olsun.Rabbim başka acı göstermesin.Çok büyük bir afetti.Evlat acısı hiç bir şeye benzemez.1992 yılında kuzenim yalnış yapılan bir iğne sonucu kalbi durarak vefat etti.Yirmi sekiz yaşında dalyan gibi delikalı. Ayni binada yaşadığımız ve çok yakın olduğumuz için ana babasının neler çektiğine birebir şahitim.
Tekrar sabırlar diliyorum,saygılar...
Şenol ERACUN
AYRICA SİTEDE DAHA YENİYİM BENİDE ARANIZA KATTIĞINIZ İÇİN,DUYGULARIMA ÖNEM VERİP YORUM YAZDIĞINIZ İÇİNDE TEŞEKKÜR EDİYORUM. SALICAKLA KALINIZ
Depremin o günkü acısını bir kez daha hatırladım bu yazıyla ve tarih 2001 de yazılan ve 2 sene 20 gün oldu.Ama bana dün gibi geliyor kısmı çok acıydı. Bu günkü tarihle üzerinden yıllar geçti
Ve bazı acılar kabuk bağlasada kanamaya her daim hazır da bekler
Öncelikle başınız sagolsun sonuçta burdada yalnız degisiniz ne canlara mezar oldu korkunç deprem bir felaketti yaşananlar, doa nın kanunları bazen yasalar gibi acımasız oluyor.Ve çok acımasız bir gündü o gün yıkılan meskenlerin içindeydi ateş.
Ve bütün acıların yürek yakan yerinde gözyaşı sel olur...
Bunun belirli şekli olmaz, hastalıklar gibidir
Herkezin veremden ölmesimi gerekir yada kanserden sonuçta bu ölüm denen gerçek herkezin sonu.
Acıların belirli bir rengi yok. Felaketler ülkemizde boyutunu çok renkli koruyor...Alacalı
Kimi şehidine ağlar
Kimi Gazisine
kimi kaybolan yavrusuna
kimi eşine
Ve belkide geçici bir karın ağrısı için bile, insan ağlayabilir
Bunun direğe asılmış resmi olamaz
Ve herkez kendi bacağından asılır misali derdine yanar ağlar...Bir bireyin özel acısı, çoğuldur. Ve belkide tesellisi hiç olmayan türden...Allah dermansız dert vermesin ve bir daha yaşanmasın çok korkunç tu, yaşanan deprem
Kaybettiğimiz bütün canların toprağı bol olsun...
Başınız sagolsun
Çok saygılar var olun
Hayat devam ediyor
Kaygılar düşmanınız olmasın.Yaşamak dostunuz olsun
guler birsozu tarafından 1/12/2010 2:01:39 AM zamanında düzenlenmiştir.