KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Adı Viktoria !Son bölüm
Viktoria ,sabah erkenden uyanmıştı .İlk işi Bebek’te beğendiği eve gitmekti,yola koyuldu,
bankadaki işlemlerini de bitirip ,evi tekrar görmeye gittiler...
Beni çok mutlu ettin Türkiye diyordu,içinde hiç kuşku yoktu,dil bilmesemde öğrenirim
diyor ve bu yabancı ülke bana çok iyi gelecek eminim diye düşününüyordu .Ev alım satımda biraz zorluklar
yaşadı,miraslı bir evdi,bir kişi ücreti değiştirmeye kalkmıştı ,Viktoria’nın maddi durumunu
iyi olduğu anlaşınca ,diğerleri çoğunluk olunca aynı fiatla parayı ödedi Viktora,evi satın
almıştı...
Viktoria artık Türkiye’de yaşaıyacaktı,Yaklaşık yirmi gün otelde kalıp tüm işlemlerini
bitirmiş,ülkesinden eşyalarını da Sopiha göndermişti.Bebek’teki evine yerleşmiş ,tek
başına ve kimsesizdi .Türk dilini öğrenmek için kurs almaya başlamış,Bebek sırtlarında
sağlığına kavuşuyordu,anıların atmosföründen kurtulmuştu...
Viktoria ,evin bir odasını resim atolyesine çevirmiş ,boğaza karşı resimler
yapıyordu.Türkçe’yi de yarım yarım söylüyor ve konuşuyordu,bir gün telefonu
çaldı,Sopiha arıyordu,efendim diye telofonu açınca Sopiha şok yaşamıştı,ya hala
inanamıyorum sana,alıştın mı Türkiye’de yaşamaya dedi,Viktoria ’sanki ben burda
doğmalıymışım deyince ,Sopiha da kadere inanmaya başladığını ve çok mutlu olduğunu ,bu
yaz tekrar Türkiye’de tatil yapacağını söyleyince Viktoria çok sevindi,resim yapıyorum
sergi açacağım senin geleceğin tarihte açarım dedi ...
Günler su akışıyla geçiyordu,Viktoria ülkesinde yaptığı tablolara ,yenileri ekliyordu ,90
eserle sergi açmayı planlamıştı .Boğazın tarihi mekanlarını tuvaline taşıyor anlamlı
resimler çalışıyordu.Sopiha’nın tatil dönemin de ayarlamıştı ,güzel bir semtte sergi
salonuyla anlaşmıştı ;dergilerden bir çok işyerlerinin adreslerini bulup ,teknoloji sayesinde
davet ediyordu,tanıması önemli değildi insanalrın Viktoria’yı ,sanatını görmelerini
istiyordu,ve Türkiye’li olmuştu artık kaynaşmam gerekiyor diyordu.
Sergisinden dört gün önce Sopiha da gelmişti ,destek olmuştu Viktoria’ya .Çok mutluydu
artık,ve değişimin ne kadar iyi geldiğini ,doktoruna çok şeyler borçlu olduğunu ,her
muhabbetinde anlatıyordu. Sergiyi açmıştı Viktoria ilk günü çok kalabalık
olmuştu ,tabloların da bir bölümü satılmaya başlamıştı. Çok güzel ve keyifli geçiyordu sergisi,çokça
iş adamlarıyla tanışmıştı,biyografisini okuyan şaşırıyordu Türkiye’de kalış nedenini
okuyunca...
Serginin bitimine iki gün kalmıştı;bir sanatsever Viktoria’nın sergisinden aldığı broşürü
yemek yediği restorantta unutması ,bir iş adamının da,restorantta masada
bulmasıyla ,yeni bir hayat başlıyordu...
Yabancı adam broşürü inceledi ve çantasına koydu .
Adı Viktoria diyordu .
Yabancı ertesi
gün işyerinde çantası açtığında broşürle gözgöze geldi ,gitmeliyim ben bu unutulan
broşürde belki hayat var belkide hiç birşey yok diyordu. Yabancı iş çıkışı adrese bakıp
serginin yolunu tuttu ,ve içinden gelen bir sesle çiçek yaptırmalıyım diyordu,çiçekçiye
girdi ve en zarif çiçeklerden bir buket yaptırdı. Salondan içeri girdi ,tanımadığı bir
kadınla karşılaşacaktı.Yabancı salona geldi.
Sopiha bir sanat severle yabancı dil konuşuyordu,yabancı Viktoria sanıp yanına yaklaştı,
_Sopiha sanatçı ben değilim ,Viktoria dışarda gelicek dedi.Yabancı çok heyecanlanmıştı,
Viktoria salondan içeri girdi,Sopiha’nın yanına geldi ,yabancı da da yaklaşıyordu,Viktoria siz ,evet dedi ,çiçeği uzattı yabancı adam,Viktoria şok yaşıyordu,eşinden sonra ilk kez
bir erkekten ,hemde tanımadığı birinden çiçek almış gözleri dolmuştu,yabancıya teşek kür edip ansızın kucakladı ;yabacı da şok olmuştu ikiside sustular Sopiha da onları seyre dalmıştı..Yabancı sessizliği bozdu ,birlikte gezelim mi dedi,Viktoria tabi dedi . Yabancı bir eserin önünde durmuştu,bu eseri almak istiyorum sayın Viktoria dedi ;tabi dedi Viktoria ,eserin adı da bırakma ellerimi ...
Bu eseri ülkesinde çalışmıştı Viktoria ,uzun upuzun bir yol ve eller birbirine kenetlenmiş ,ilginçti kare,o eseri beğenmişti yabancı adam. Yabancı da dört yıl önce eşinden ayrılmıştı...
Mutlu bir son olmuştu ,iki yabaNcıya ,evlenmişlerdi,Viktoria’nın iki kızı olmuştu ...
Halen Türkiye’de yaşıyordu ,Adı Viktoria !
Oya gEDİK
kESİTLER,SON BÖLÜM..
YORUMLAR
Öykü biraz kısa oldu sıkmadan okunuyordu
kısa kesilmesinin bir anlamı vardı belki yazar için
inşallah yeni öykülerde yollarımız kesişir.
............................saygımla
Baştan sona tekrar okudum hikayeyi. Keşke biraz daha devam etseydi dedim. çabuk bitmiş gibi geldi bana. bir sevda maslıydı ne güzel.
Yeni hikayenizde buluşuruz artık :)
Saygı ve sevgilerimle...
tebrik ederim.
Evet bu yazının nasıl sonlanacağını merak ediyordum. Gerçekçi bir finaldi. Belki de yaşanmıştır yakınınızda bir yerlerde.
Çünkü gereksiz bir iki detay bile vardı.
Bu büyük öyküye TAM PUAN VERMEK ARTIK FARZ OLDU.
Kutlarım.
Selam ve Sevgiler sunarım.
Yazıyı büyük bir ilgiyle okudum Oya cım,mükemmel bir anlatımdı,sanki mutlu sonla biten bir sevda romanıydı okuduğum.
Yorumuma gelince ,hayatta başımıza her şey gelebilir,önemli olan umudumuzu yitirmeden dimdik ayakta kalabilmek,sonrasında tam yapayalnızım dediğimiz ve sevgiye muhtaç olduğumuz bir zamanda,kader dediğimiz şey başımıza gelebilir.Sevebilir sevilebiliriz hayatın her anında bıkmadan umutla yaşayabilmeliyiz.Onurumuzla kendimizi severek yapamıyacağımız şey yok aslında.Son olarak şunu da söylemeliyim kader bizi foça toplantısında karşılaştırdı ve ben senin gibi bir değerli insanı tanıdım.Harika bir insansın bitanem seni seviyorum selamlar.
evet hayatın bize neler sunacağı belli değil...önceleri hatta yakın tarihe kadar bırakıp gitmeyi dahi düşünmütüm bu hayattan.ama bir kez daha denemeye değer diye döndüm tüm işlere...yazı da en büyük destekçim oldu...yazınız füreyya romanı kadar etkiledi...ve umut her daim vardır dedirtti...sevgiler...
