HER ŞEYİN BİR SONU VAR

• 23 Aralık 2009 Çarşamba 20:10:00

HER ŞEYİN BİR SONU VAR

Diyalektik kurallarına göre, bu sözün çok fazla geçerliliği olmamasına karşın, yaşamın tümünü göz önüne aldığımızda görürüz ki, hakikaten sonu olmayan hiç bir şey yok gibi.

Uzayın sonsuzluğundan, manevi olarak yaşamın sonsuzluğundan söz etmiyorum. Doğumdan ölüme kadar yaşadığımız, gördüğümüz, dokunduğumuz, sahip olduğumuz, kullandığımız ve kimi zaman da paylaştığımız şeylerden söz ediyorum.
Memur iseniz memurluğunuzun, işçi iseniz işçiliğinizin, yönetici, idareci, şef, müdür, genel müdür, milletvekili, bakan, başbakan ne olursanız olun, hatta Cumhurbaşkanı bile olsanız onun da bir sonu vardır.

Aslında bu “son”ların da iyisi ve kötüsü var.
Düşük gelirli biriysen, taksitlerini zar zor ödeyebiliyorsan, bu aile bütçeni zorluyorsa, taksitlerin bitip ödemelerin son bulması güzel bir “son”dur.
Hastasın, ameliyat olmuşsun, bir kaç gün sonra iyileşip taburcu olursun ve çektiğin tüm acılardan kurtulursun. Bütün acılar son bulur. Bu da güzel bir “son”dur.
Öğrencisiniz, yıllarca koşturup çalıştınız. Yıllarca anne babaya yük oldunuz. En son sınavı başarıyla verirsiniz diplomanız elinizdedir artık. Bir de mesleğiniz alanında iş te buldunuz. Bu da güzel “son”dur.

Peki ya “kötü son”lar?
Kaybetmekle sonuçlanan tüm sonlar kötüdür.
Çok sevdiğiniz hediye saatinizi, borsadaki tüm paranızı, aşkınızı, sevgilinizi, makam koltuğunuzu, mevkinizi, arkadaşlarınızı, mücadelenizi ve de şevkinizi kaybetmek de kötü “son”dur.
Bu kötü sonların kimileri de kaçınılmazdır. Göz göre göre gelir ve sizi bulur.
Gençliğiniz.... kalıcı mı?
Servetiniz...... kalıcı mı?
Gücünüz, makamınız.... Her şeyi bir yana bırakın da; ömrünüz kalıcı mı?

2015 yılı bitti bitiyor. Var mı durdurabilecek bir kahraman? Günler su gibi akıp geçiyor ve güzelliğinizden, gücünüzden, gençliğinizden, makamınızdan, koltuğunuzdan durmadan uzaklaşıyorsunuz.

Ünlü Alman şairi ve filozofu Göthe, son nefesinde; “biraz daha ışık!” demişti.
Ben yeni yılda ve gelecek günlerde herkese bol ışıklı günler ve neyse o işte, “güzel son”lar diliyorum....