5 AĞUSTOS

• 8 Ağustos 2007 Çarşamba 11:42:13

Bugün 03/08/2007-Cuma annemin ölümüne az kalan bir süreç içersindeyim…
Bir Cuma sabahı hayata veda etmiş.Hayatımı değiştiren o tarih 05/08/1988 yani iki gün kaldı.Sensiz geçen bir sene daha, işlenecek yıllarıma 19 yıl kolay değildi sensiz yasamak ama alıştım ben,
çünkü; gelmeyeceğini biliyorum…Özlemin büyüdü içimde
Sende beni özlüyor musun ,benim seni özlediğim kadar?
Her gece yastığa başımı koyup hıçkırıklara daldığımda yanıma gelip sende benimle mi ağlıyorsun yoksa?
Ama sen ağlama ben bu hayatın bizi kavuşturmadığı her günü için ağlıyorum.
Annem…

Sensiz yüreğim acı çekiyor ama ben hep güçlüyüm,
Korkuyorum kendimden bir gün bu gücün bana çok ağır gelmesinden.
Küçücük bedenimi sıkıyorum acına direnmek için,
Ama;bedenimden de korkuyorum acıyı kaldıramayacağı için.

Keşke Pazar günü gelebilsem mezarına çiçeklerini sulasam,toprağını öpsem…
Gelemeyeceğim, bir kez daha seni bensiz bırakacağım.
Sen gel birlikte dolaşırız belki,
Hem özlemde gideririz, hayata senin bıraktığın yerden başlarız istersen?
Yeter ki gel ben razıyım 19 yıl geriye dönmeye.
Doğum günümde de yoktun bekledim seni,
Uyumadım belki gece gelirsin dedim, yine gelmedin.
O zaman pazar günü gel gözlerim ıslanmasın.
Güzel yüzünü bir kez daha göreyim, beni gözlerinden mahrum etme gel anne.
Sensiz kalbim çok acıyor.

Sana anaokulunda öğrendiğim şiiri okumak isterdim.
Neden mi çünkü; ben o şiiri çok seviyorum.
Bak sen duymasan da ben sana okuyorum.

Anneciğim seni ben çiçeklerden,yemişlerden
Sarı saçlı bebeğimden canımdan çok severim.
Gitme hep yanımda kal beni kollarına al
Pembe gülden daha al yanağından öperim.

Bu şiiri sana okuyabilmek için nelerden vazgeçerdim…
Bir gün geleceksin biliyorum beni kollarına alıp saçlarımı okşayacaksın,
Ben hep buradayım babamın yanındayım babam da iyi yeni yaşamının getirdiği senaryolarda,
Seni bekliyor olacağım sen gelene kadar rüyalardan, yollara bakmaktan vazgeçmeyeceğim.
Görüşene dek hoşça kal anneciğim.
Annem… Begüm