Nasil büyüdük...(1)
Evet sevgili arkadaslar,
Sizlerle gencligimin ve son 30 yilin ,Türkiye gencligini anlatmak ,ve paylasmak istiyorum.
Erzurumun,Hinis kasabasinin,ova köylerinden birinde dogdum.Elektirigi ,Radyonun bile olmadigi unutulmus bir köy.Ilk Radyoyu, komsumuz Haci Ethem diye,bakkali olan bir sahis almisti.Tüm köylü toplanip,bu garip aletin etrafinda,nefesimizi tutarak dinliyorduk.Haberler,Türküler,v.s....
Cocuklar ,birbirlerini iter,hep ön sirada olup daha net duymak isterlerdi.Büyüklerde icerde,Radyonun efrafinda keyfle ve dikkatle dinlerlerdi.Hic Radyo görmemistim.Babama soruyordum ."nasil bir sey" diye..Babamda."dört köse,cilali,saginda solunda dügmeleri olan birseydi diyordu.Peki "insanlar nerde ? diye sordugumda ,"icindeler oglum "diyordu.
Yani kendi dahi ,insanlarin o kücücük kutunun icinde olduguna inanmisti.Bense bu garip kutunun icindeki insanlari ,görmek merakiyla yanip tutusuyordum.Aklima takmistim,bu insanlari görmeliydim.Ama nasil..?
Basladim hirsizlik planlari yapip bu Radyo denen aleti ,müsait bir zamanda calmak icin uygun zamani beklemege.Köyümüzde ,Cuma günleri halk,camide oldugu icin sakinlik yasanirdi.Kadinlar,ahirlarda hayvanlarla,cocuklarsa ,ya tarlada,yada hayvan otlatmak icin meralarda olurlardi.Iste böyle bir günde,tüm cesaretimi toplayarak,Haci ethemin evindeki,Radyoyu,calmayi basarmistim.Bizim orda 9 ay kis oldugundan ,yerler karla kaplidir.O yüzden,hayvanlara kisin,ot vermek icin,otlari "Taya"dedigimiz yigin haline getirir ve icinide ev gibi oyardik.Iste o tayalardan birine bu Radyoyu götürdüm.Heyecanla ve merekla,önce onu güzel bir seyrettim.
Sonra ne olur ne olmaz,bir saldiriya ugramamak icin,daha önce planladigim,sekilde,babamin tüfegini iyice kontrol edip ,yanima aldim.Öyle ya icinden kimlerin cikacagi belli degildi.Ya onlarda silahliydilarsa......Basladim Radyoyu kurcalamaga.Civi ,cekic,ve elimdeki aletlerle,Radyonun arkasini actim.Her an tetikteydim.Icinde bir sürü kablolar ve renkli,teller vardi.Onlarin arasinda insanlari aradim.Hepsi kacmisti....yada saklanmislardi.Neticede hic bir insan izine rastliyamadim.Radyoyu saklamis,eve dönmüstüm.O gece hic uyuyamadim.Köyde, Radyonun calindigi haberi hemen duyulmustu.Nazif diye bir meshur hirsiz vardi.Herkes ondan süphelendi.Ve Jandarmaya haber verilip, Nazifi yakaladilar.Ben bunu duyunca,icim icimi yiyor,bu haksizligi bir türlü vicdanima sigdiramiyordum.Mutlaka sucumu itiraf etmeliyim diye düsünüyor,geceleri uyuyamiyordum.Nazif Nahiyede,yani köye 8 km.uzaklikta bir yerdeydi.Ozamanlar Polis karakolu yoktu.Köylere Jandarma bakiyordu.Ve jandarma karakolu ,Nahiyenin hemen disindaydi.Sucumu babama söyliyemezdim.O bizi cok dogru ve iyi olani yapmak icin büyütüyordu.Buna cesaret edemiyordum.Mevsim kis oldugu icin,her taraf karla kapliydi.Kararimi vermistim.Nahiyeye gidip,Cavusa her seyi anlatmaliydim.Ve gece karanliginda yola ciktim.
Kosarak gidiyordum.....her taraf bembeyazdi ,uzaktan kurt ulumalari geliyor,20-30 cm.karlarda adeta dans ederek hedefime ulasmaga calisiyordum.dar bir bogaz vardi,"gavur bogan deresi"diyorlardi.Oraya geldigimde,yan tarafta kurtlarin sürü halinde,sagimda ve solumda yürüdüklerini gördüm.Nahiyeye az kalmisti,hatta karakol görünüyordu.Karakolu daha önce taniyordum.Dayimlar kacak tütün getirmek icin dag köylerine gittiklerinde benide atla yanlarinda götürürlerdi.Ve bir kez yakalanip,o karakolda bir gece misafir olmustuk.Kurtlar bana yaklastikca,aniden bir köpek sesleri,duydum .Bir mucizeydi galiba.Nahiyedeki köpekler ,kurtlarin kokusunu almis,onlari kovalamaga gelmislerdi.Yanimdan gecip kurtlarin pesine hizla gittiler ve ben solugu karakolda aldim.
Cavus sasirmisti.Gecenin bu vaktinde kücük bir cocuk....Basima gecenleri anlattim ve agliyordum.Cavus basimi oksayarak,bir baba sefkatiyle beni ,Nazifin yattigi kodese dogru götürüp,Nazife olanlari anlatti.Sonra ,Nazif sevincle benim gözlerimi öpüp ,oda aglamaga basladi.Cavus ,beni ve Nazifi,yanimiza iki jandarma ,vererek köye gönderdi.Tayanin icindeki ,Radyoyu gösterdim.Jandarmalar ,Haci Etheme olayi anlattilar ve Haci Ethem babami cagirdi.Beni affetmisti haci Ethem.
Babamda bana yanlis bilgi verdigini ve kendisinin de bilemedigini,söyleyerek ,bagrina basmisti.Ertesi günü,Cavus köye geldi ve bize misafir oldu.Babama benim icin bu cocuk"büyük adam olacak"demisti.Büyük adam oldummu bilmiyorum ama,Büyük bir Olay yasamis ve bana iyi bir ders olmustu.
karapece
YORUMLAR
Her İnsan Yürek aynasına yansıdığı kadardır.Aynı yöreli olmaktan sanırım sizi çok iyi anladım ve hissettim.Elinize sağlık.