İKİ GÜZEL İNSAN

• 6 Aralık 2009 Pazar 22:08:15

RENOİR

Fransız izlenimcilerinden ünlü ressam Renoir , iyiden iyiye kocayıncaya kadar yaşamıştı. Yetmişine yaklaştığı sıralar elleri korkunç bir romatizmaya yakalanmış, git gide bozularak nerdeyse kanca gibi, kuş pençesi gibi olmuştu.
Ünlü ressam nerdeyse ölümüne kadar her gün sehpanın başına geçer, sağ elini sol eliyle yönetebilecek biçimde oturttuktan sonra ; “ Yoo… hayır, bir günü bile boş geçirmemeli” dermiş.
Bir keresinde ziyaretine gelen bir hayranı sormuş ; “ Neden bunca zorluyorsunuz kendinizi ?”
Resme iyice dalmış olan Renoir yanıtlamış.“Ama bundan daha büyük bir zevk yok ki!”ve hemen eklemiş : “ Hem sonra bir bakıma görev bu. “ sonra seksen yaşındaki usta başını kaldırıp kendisine soru sorana bakmış, gülümseyerek sürdürmüş sözünü : “ Bir adamın zevkleri yada görevleri yoksa yaşamasının anlamı da yoktur…”

JEAN GENET

3. Akdeniz Ülkeleri Yazarlar Toplantısı’nın açılış günü, yaşayan en büyük sanatçısı sayılan Jean Genet’in yakın dostu ünlü İspanyol yazar Juan Goytisolo telefonla aldığı haberi toplantıdakilere şu sözlerle iletir: “ Fransa’nın en büyük sesi sustu !”
Dünya edebiyatında derin bir çizginin sahibi olan, 1983’te Fransız Ulusal Edebiyat Ödülü verilen J. Genet, 76 yaşında ölürken geride büyük bir kültür mirası bırakıyordu. Filistin ve Arap dünyasının sorunlarına sahip çıkışı, bizzat Fransız sömürgeciliğine karşı olan tutumu, düzenle uzlaşmayan politik yanı gibi nedenlerle de özellikle Arap dünyası olmak üzere, yaygın bir sempatinin sahibiydi.
Ölümü sonrasında da bu tutumunu sürdürüyordu J. Genet. Vasiyetinde Fransa’ya gömülmek istemediğini, eski Fransız sömürgelerinden Fas’a gömülmek istediğini söylüyordu.