- 1694 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Nerden Nereye.... bir damla yaş ile ...
Ve bir damla daha....
Sabrın son demlerini yudumladığı anlardan biriydi.Göz kapaklarıma ağır gelen ve kirpiklerimde sallanan bir damla yaşın acısını ölçüyordu yüreğim.
Beklentilerin yanında kaçıp giden umutların ayak sesleri yükseliyordu geceye.Yıldızlardan habersiz gezinen ay’ a inat tenhalığın alası kol geziyordu .
Tepemde koca bir bulutun gölgesi ve rengi de siyahtan daha beterdi. Önümü kapatmış, gözlerimdeki feri çalmış gibi dört yanımı esir almıştı.
Hangi gerçeğin yada hangi rüyanın kolları sarmıştı beni, merak konusu ...
Hayatı inadına yaşayan ben kimin gözünden düşmüştüm böyle.Avuçlarımdaki terlemenin sonu neyere kadar gidecekti , sabırsızlıkla bekliyordum.
Derken kulaklarım çinladı .....Aklımdan hiç çıkmayan yüreğin geldi bir anda odama. Misafir ettim onu her zaman ki koltuğuna.Takıldım sonra da, herşey güzel de gecenin sabahlamaya yüz tutmuş saatlerinden nerden aklına düşmüştüm .... Bak yine telaşlandırdın beni kömür gözlüm hayırdır inşAllah.
Oysa ki nasıl bırakmıştım seni bilinmezin yollarına , hala aklımda . Vedayı istemeyen yüreğin bensizliği nasıl yaşıyordu bu zaman aralığında. Kaçtığının korkusu ne olarak düşüyordu gününe . Merak ediyorum seni.....Yüzündeki tebessümü, ellerinin sıcağını ve bakışlarındaki gizemi. Hala hayallerde kalan bir gerçeğin kahramanı yüreğim/iz..
Acabalarım birikiyor her saat ,bunu günlere bölmek hiç aklımın işi değil biliyormusun...Gittikçe büyüyen bir yara gibi geleceğime düşmüşken nasıl olacaktı bu ..nasıl....
Neyse; hayat neyi yaşatırsa bende yaşamaya mecburum...
Her gün bir umutla uyanmanın zevkini hiç bir şeye değişmem. Ne kadar yanımda olmasan da , ne kadar kader bize pusu kursa da ben yitirmediğim hayallerimle sendeyim.
Aklıma düştükçe hevesle beklediğim kömür gözlerin, gecelerime kaçamak sızan senli düşlerin izi hep bir yanımda.Sabahlarımda zorla yatağından kazıdığım bedenim öyle alışmış ki yokluğuna varlığını düşünmek bile zor geliyor bana.
Nerden nereye gelmişim böyle.....
Bir damla yaş sürükleyip götürmüş sensizliğin senli yanına baksana...
Gelecek ve geçmiş birbirinden hesap sorarmışçasına savaşta.Varlığına inanan yanım yokluğunu hissettiren gerçeğe kurşun sıkıyor her defasında.
Ne yapmalıyım peki soruyorum sana...Uzağımda kalan seni hangi kefe’nin içine kormalı yada ortalığa salmalıyım
Hadi ! uzat ellerini gitmemecesine.Sığındığım limanım olsun kolların ve sıkıca sar.Dünlerin izleri silinsin sevdanla her mevsim sende son bulsun, bizde biriksin her dafasında olmaz mı?
Bedava bir hayal kurdum senden habersiz , tıpkı bir zamanların kapında bıraktıkları gibi.
Hadi ! bir kez daha süzülmesin yaş gözümden..... gönlümüze değecek kalbimizden geçecek bir köprü kur aramıza.
................................ u m u t l a ..................... a ş k l a ..................ve ......... b i z i m l e ..................
03/12/2009
17;45
eMİNE
YORUMLAR
Oysa ki nasıl bırakmıştım seni bilinmezin yollarına , hala aklımda . Vedayı istemeyen yüreğin bensizliği nasıl yaşıyordu bu zaman aralığında. Kaçtığının korkusu ne olarak düşüyordu gününe . Merak ediyorum seni.....Yüzündeki tebessümü, ellerinin sıcağını ve bakışlarındaki gizemi. Hala hayallerde kalan bir gerçeğin kahramanı yüreğim/iz..
Tekrar tekrar okuduğum güzel ve içten bir yazıydı.
Tebrikler...Kalem oldukça akıcıydı...Saygı ve selamlarımı gönderiyorum.