Benimle Çıkar mısın ?

• 24 Kasım 2009 Salı 18:13:20

‘’Aşk sonsuzluğun hediyesini reddedemez. Bunun için hiçbir bahanesi yok, olamaz da. Çünkü aşk, aşık olanları sonsuzluğa götüren bütünleşmiş bir yoldur. Aşkın varetiği o dünyayı yıkmak, sonsuzluğa yapılan bir kasıttır. Çünkü insanı ölümsüzlüğe yönelten yine aşktır. Her bir insanın Allah tarafından yazılmış, yürümesi gereken bir yolu vardır. Fakat kim, ne şekilde bu yolda ilerliyor, işte esas soru budur…’’ Cengiz Aytmatov

Metalaştı aşk. Pazara düştü. Köşebaşlarını satıcılar ele geçirmiş. Popüler kültür adı altında sevmecilik furyası oynanıyor. Tüketmek hırsı başladı. Oysa aşk baktıkça çoğalır. Derler ki, ortalık aşk kitabından geçilmiyor. Denizler coşuyor, Yataklar da tufanlar kopuyor… Bir de ayrılıkların şairleri çıktı. Aşkı bencilce yok ediyoruz. Bayağılaştırmaya başladık. Sıradanlaştırıyoruz. Promosyonlara başladık. Popülerlik, modernize aşklar , ustalığımızı sakatlamaya başladı. Nereye baksam gezenti sürtüklerin işgalciliği hüküm sürüyor. Aşkı günlerinin kampanyası yapanlar. Kadın kalçalarına kredi kartlarını meze yapanlar… Abazan edebiyatı şairleri.

Burası nasıl bir memleket oldu âhî. Ben de bilmiyorum. Bunlar nasıl aşklar, nasıl bakışlar, nasıl hasretler… Ben de bilmiyorum. Birileri ayaklar altına alıyor değerleri, ete-kemiğe büründürülmüş aşk galerileri. Oysa aşk, insanı ulvi duygulara ulaştırır, olgunlaştırır. Aşk değerler lideri edilir. Kalbin en derinliklerinde saklanır. Tertemiz bir haslettir. Aşk diyerek geleneklerimizi ayaklar altına alanlar, aşktan nasipsiz insanlardır. Bu nasıl insanlıktır, ben de bilmiyorum. Takılıp kalıyorum… İnsanlar yükselmek istedikçe düşüyorlar….

Saçlarını biryantin, jöle vs… kozmetik ürünlerle diken şekli şema veren erkeklerin ve dişiliklerini kimlik edinmiş , kirli tezgahlardan geçip yaşamlarını haramın akarsuyunda serinleten kızların bu hayat felsefelerinde ben de dağılıyorum. Her yanımı ağrıtıyor bu yüksek topuklar. Bazen inler bunlar, çıldırırlar, delirirler… O zaman inlemelerine kulak veren olmaz. ‘’Ne insafsızmışsın’’ yankılanır. Aşk vardır, acıdır… Aşk ne olursa; ‘’eyvallah’’tır. Bunlar nasıl aşklar vâhi. Bu nasıl konuşma, bu nasıl bir cevap... Kulak misafirliğim kahretsin ki, geçen gün bir konuşmayı dinledim.

Ortam gençlik kanıyla kaynıyor. Üniversite koridoru kalabalık. Bir topluluk muhabbet ediyor… Bir soru ki, ruhu ağrıtır. ‘’Bugün kiminle çıkacaksın ?’’ Bizim asırlar titreten dilimizde böyle pervasız, hayasız bir cümle yoktu. Bu cümle nereden çıktı. Bu cümleyi beyinlere hangi ahmak yerleştirdi….
Olağan bir hâl ki, soruya muhatap kalan kız gayet sakin ve neşeli… Vücut kıvrımları müzik notaları neredeyse. Demek ki kız hergün başka bir erkekle çıkıyor. Zaten ahlak kalmamış, kalanı da yıkacaklar… Bunlar çıkıp, gezince ne yaptıkları malum değil mi? Beşiktaş deniz müzesini gezecek halleri yok. Topkapı sarayı? Yooo yo Kitap fuarına gidecekler… Yanılmış olabilirim, belki de Haldun Taner tiyatrosunda tiyatro için bilet aldılar. Hayır, kardeş kardeş ders çalışacaklar(!)… Ah şu saf kalbim…

Muhabbetlerine doyum olmaz.:) Kız; ‘’Beni Serhat’la çıkacağımı zannediyorlardı, ama ben Murat’la çıktım,’’ diye söyleniyor, soruyu yönelten çocuğa. ‘’Dam üstünde saksağan, vur beline kazmayı’’

Fransa’da ‘’Benimle dans eder misin?’’ sorusuna bir Fransız bilge kendi kültürüne ait bu olgu için şu cevabı verir; ‘’Niçin yatakta değil?’’

Sevgilisinin yüzünü en masum bakışlardan bile kıskanan Anadolu delikanlısı, erkekliği yücelten bir duygu ile kıymet verir sevdiğine. Asırlar titreten Türkçemizin şiirlerinde hergün bir başkasıyla çıkan kıza utanmaz teklifler götüren bir erkek yerine, erkeğin kıskançlığını buluruz. ‘’A benim bahtı yarim, Gönlümün tahtı yarim. Yüzünde göz izi var, Sana kim bahtı yarim?!’’

Ama gelin görün ki, burası nasıl bir memleket oldu ahî…
‘’-Seni seviyorum; çünkü sevişmeyi seviyorum.
-Seni seviyorum çünkü; parayı seviyorum.’’

Ve bildiklerimden istifa ediyorum.
Bir bilinmeyen şehrinde çırağım vahi...

Koray Demirkılıç ‘’_Ben İnsan Değilim_’’