KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 570 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
-miş'li geçmiş zamana sığınmak
Minik bir masal perisi.Sevmeye bile fırsat bulamazken ben,insanlar acil zamanların vehametine kapılmış...Öyle görünüyor ki zıt kutuplar çekmez olmuş birbirlerini.Zaman donmuş!Yer çekmezmiş,kuvveti yetmezmiş hiç bir kuvveti tersine çalıştırmaya!Kalabalıkların sessizliği ruhlarını aşmış..Elleri yine bomboş kalmış...zamansız zamanlar tükenmiş...Elde kalmamış hiç bir duygunun Türkçe meali.Kibritçi Kız satttığı kibritlerin parasıyla gemicik almış.Pinokyo pamuktanmış.Pamuk Prenses,demirden...Sevda çiçeğinin suyu,hiç tükenmemiş.Saat yokmuş,takvim yok!Akreple yelkovana muhtaçlık,söz konusu değilmiş...Bir televizyon dizisi izlemek,150 soru çözmeye denkleştirilmemiş henüz..Büyümek yok.Hep öyle kal!Olduğun gibi.Kaldığın gibi.
Metabolizma,aminoasit,sineğin sindirim sistemi,kurbağanın solunumu.Önemsizmiş öğrenmek tümünü.Yesin istediğini sinekçik.Al nefes,ver nefes kurbağacık..
Devir değişti..Taş devri bitti.Ama ben çok özledim Barni ve Betty’i.Özlemek birazcık Scooby Doo’yu.Jetgillier’i...Susam sokağındaki kurabiye canavarı olmaya özenmeyi..minik kuş’u beğenmeyi...Özledim.
Ve bir el dokunur omzuna..." Burçincim geç olmuş,hadi yatağına.Masada uyuyakalmışsın yine."Uyumadım ben anne. Uyumadım.Masalımın ruhundaydım . Periydim.Gittim.Geldim...zaman akar . . . Masal biter..Test kitaplarımı toplamam bu kez.Öylece bırakırım tümünü uluorta.Masalıma giderim.
masal perisi-güneş giderken
YORUMLAR
Masal perisiymiş, hıh. “kadın milleti” işte, nolcek
Sen masal perisiysen, ben de masal prensiydim bir zamanlar, yaa
Ooo sen biliyor musun?
Ben masal prensiyken ne tahtadan kılıçlarım vardı, kestiğinde kan akıtmaz. Avucumdan kabzası, başparmağımdan horozu, işaret parmağımdan namlusu olan tabancam vardı, ağzımdan efektli, “drişinya, drişinya”. Korkutmaz, can yakmaz. Misketlerim vardı camgöbeği, mavili, yeşilli, kırmızılı, en sevdiğim ise “naciye”*. (*bütün renklerin bir arada olduğu misket)
Ooo sen biliyor musun?
At arabalarının arkasına takıldım ben, kaç kere düştüm dizlerim yara bere içinde, mezarlıklardan çitlembik topladım, o eski mezarlarda kemik aradım “nebbâş” gibi korkmadan, hep meraktan.
Eski cumbalı evlerin ahşap havasını soludum, tavan aralarında güvercin besledim. Arnavut kaldırımı sokaklarda plastikten toplarla futbol oynarken ayak bileklerimi burktum. Uçsuz bucaksız bostanlar da uçurtmalar uçurdum, parmaklarım kan revan. Aşağı mahalleyle yaptığımız savaşta kaç kez kafamı yardım.
Sen biliyor musun, yazları kara marsığa dönerdik her gün denize girmekten, yüzmeyi de kendi kendime öğrendim, Florya’ya, Menekşe’ye banliyö treni ile hep kaçak gide gele.
Hem de küçücük masal prensiyken, daha krallığımı ilan etmemişken..Yaaa!
Sevgili “dost” biz çok şanslıydık, sizler ise şanslı. Ya şimdikiler. Sahi şimdi “masal” bilen çocuk var mı hiç, “bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde”
Yüreğine sağlık, aradığın "prens" masallarda kalmasın inşallah, Mevla gönlüne göre versin
Ağyar tarafından 12/11/2009 6:19:49 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ağyar tarafından 12/11/2009 7:06:31 PM zamanında düzenlenmiştir.
