Akıl, irade, kader, doğru, yanlış, seçim, inanç...hiç bir şeyden etkilenmeden bu, kavramları kendimizce anlatsak acaba ne kadar ortak bir anlam ortaya koyabiliriz.
Algılarımıza göre doğru, yanlış mı olmalı, bir başka deyişle doğruyu, yanlışı mutlaka yaşayarak mı bilmeliyiz. Yoksa insanlığın ilk doğuşundan bugüne kesinleşmiş doğru ve yanlışları yok mu sayıp hepsini yeniden yaşayarak öğrenmeliyiz. Belki herkesin doğrusu, yanlışı kendine göredir...
Bu güzel düşüncelerinizi bizlerle paylaştığınız için teşekkür ederim, kendi adıma. Güzel de bir içerikti ayrıca...

Sevgiyle kalın.
Saygılarımla.

Güzel tespitler var. Duvar gibi sağlam cümleler... Belli... Çalışan bir zihnin ürünleri bunlar. Severim böyle yazıları ve yazarları. Sorgulayıcı, ezberdekilerle yetinmeyen kalemler hep beni cezbetmiştir. Kader konusunda yoruma açık tutmadığınız konularda yorumum yok. Fakat mülahazalarınıza yakın düşündüğümü söyleyebilirim. İrade var, bu bir gerçek. Ama Kader de var. Bu diğer bir gerçek. Seçebildiklerimiz ve seçemeden yaşamak zorunda olduklarımız. Şu an aynı dilde yazıyor olmamız, seçimizi değil kader. Ama yazmamız irade sonucu... Karmaşık bir konu. Fakat hissediyorum. Hiç kimse rolünü şaşırmıyor sanki. Bu senaryo bir yerlerde yazılı olmalı.
Tekrar tebrik ediyorum. Başarılar...

Bilime göre insan düşünen bir hayvandır
İnsanı hayvandan soyutlayan tek tarafı ,düşünür olmasıdır
Burada akıl ve mantık devreye giriyor,

insanlar Tanrının kendisine sunduğu bu ayrıcalığı yüreği beyni ve nefsi ile kullanıyor,buda kişinin bilgeliği ile ilintilidir
İnsan hayatı yanlışlıklarla var olmuş

Adem ile Havanın yasaklanan bir meyveyi yemesi
Cennetten kovulması bile başlı başına insanlığın doğuşunun bile hata ile dolu olduğunu kanıtlayan bir örneği

Yalnış yapılmadan doğruyu bulmak, doğru olanı peşinen algılamak mümkün değil
Burada karrarı , kişinin aklı mantığı , nefsi ve vicdanı karar verir

Yazınızı düşündürücü manidar buluyorum, düşünen naif yüreğinizi saygı ile selamlıyorum
İyiki varsınız bilge saygın yürek diyorum

Saygılarımla efendim

________Ali Cemal AĞIRMAN_____________

Sevgili Eser hanım. Can TAN'IN o kitabını bende okudum. Sizin gibi içeriğini yazmayacağım ama dediğiniz süz üstüne bir yazı yazmış çok da eleşti almıştım başka bir platformda.

İnsana Tanrı akıl vermiş ve bu aklını kulalnması gerektiğini söyleyerek önüne iki seçenek koymuş O seçeneklerden hangisine gideceğini kişi kendisi belirler. yaptığı yanlışlardan veya doğpruşardan bir başkası sorumlu değildir. Yalnızca kendisi sorumludur ve o sorumluluğu da taşımayı bilmelidir. Eğer bilemiyorsa bir başkasını suçlamak kolayına geldiği için onu seçer.

Yanlış yapmadan doğruyu bulmak çok güçtür. Yanlış yapacalsınız ki doğruya ulaşabilesiniz. Ve yapılan yanlışlardanjh dolayı da kişiler anında soyutlanmamlıdır olduğu çevreden.

Bu konu hakkında sayfalarca yazı yazabiliriz ama biz kısa kesip ana fikri yazıp ayrılalım değil mi?

Güzel bir konu idi. Sevgiler yüreğinize

" İnsan her karar verişinde kumar oynar. "

Kaybetse bile, kayıplarının ardındaki kazancı görebilenler daima kazanır..

Bana göre yanlış karar diye bir şey yok.. Her yanlış yeni bir doğruya götüren bir deneyimdir.. Bütün yollar, bütün kararlar eninde sonunda doğruya çıkar..

Kimi yol uzun, kimi kısa
Kimi karar acı kimi tatlı
Kimi kolay kimi zor

Ama herkes kendi doğrusuna kendine en uygun olanı seçip öyle gidiyor.. Kimi gitmeden önce farkındalıkla en iyi olanı seçiyor, kimi farkındalıksız bodoslama dalıyor.. Biri erken biri daha geç ama her ikisi de doğruya gidiyor.. Farkındalıklı seçim yapmak zaman kaybettirmiyor..

Yaptığımız her seçimin sorumluluğu bize ait ve Tanrı hepsini destekliyor, dur gitme kulum deyip engel olmuyor.. Git, yaşa ve gör, deneyimleyerek kendi doğrunu bul diyor.. Hayatın amacı da bu değil midir..

Zarı her attığımızda da ihtiyacımız olan taraf olacaktır düşen.. Sadece gelenin bir şans yada tesadüften ibaret olmadığını bilmek ve burdan almam gereken nedir diye sorgulayıp alınması gerekeni alabilmektir önemli olan..

Bunlar da benim inancım ve doğrularım..

Düşündüren bir yazıydı.. Sevgilerimle..