FİLM SENARYOSU (1)

• 27 Ekim 2009 Salı 19:02:44

112. Sanayiciler Lokali – Salon (İç-Gece)

Salih – Zehra (dans ediyorlardır.)

Salih; biliyorum hakkımda neler düşündüğünü. Haklısın belki de senden başka hiç kimseyi sevmedim ben... Kahroldum anlıyor musun, sensiz kahroldum.

Zehra- (yavaş ve fısıltıyla); Geri gelecek mi diyorsun... eski güzel günler?

Salih; Her şey senin istemene bağlı Zehra...

Zehra, dalgındır. Aynı dalgınlıkla...

Zehra; Belki evleniriz de...

Salih- (heyecanlanmıştır); Sen istersen... hiçbir engel tanımam ben...

Zehra- (ayılır gibi... toparlanır)

Zehra; Yoruldum...

Masaya dönerler. Ancak masada Cemal bulunmaktadır (Cemal, Zehra’nın kocası!)

Zehra; Sizden önce, biz başlayacağız galiba işbirliğine...

Cemal, tedirgin bakar. Salih’ de bozulmuş gibidir. Zehra, aldırmadan devam eder.

Zehra; Bak ne diyor Salih, Cemal bey beni hala seviyormuş...

Cemal; (şaşkın) Şaşmam, niye olmasın...

Zehra; (alaylı ve gülerek) Ben de şaşmadım. Niye olmasın
(Zehra, çantasını açar ve içinden bir tabanca çıkarır)

Zehra; Tanıdın değil mi tabancanı? O günden beri çantamda. Eteğime yan baksa vuracağımı söylemiştin bu adamı... (bu sözü Salih’e, Cemal için söylemiştir...) (Acı bir şekilde, gülümse-yerek) Ne eteği... metresiyim bu adamın ben... (Birden, tabancayı Salih’in önüne fırlatır) Hay-di vursana şu herifi... Yalvarıyorum sana, vur Salih...(Zehra, ayağa kalkar ve yanına geçer) Senin kölen olacağım...beni seviyorsun değil mi?

Etrafta olanlara hafifçe bakar ve,

Zehra; hepsi şahidim olsun. İpe giderim seninle. Onlar asmazsa ben asacağım kendimi sana bir şey olursa. Haydi Salih...

Cemal, masadan kalkar ve Zehra’yı hışımla tutar.

Zehra; (Cemal’ e değil, Salih’e bağırır.) sen beni pula değiştin, köpek...

116. BAŞKA BİR SAHNE, Mahallede Yan Sokak (Dış-Gece).

Zehra, dışarda ve yerdedir. Gümüşanalı çabucak yaklaşır kıza... Loş sokaktalardır...

Gümüşanalı; başın sağ olsun

Kız, duygusuz gibi bakmaktadır.

Gümüşanalı; Gitme Zehra, babanın aklı başında değildir. Kalbini kırar.

Zehra; Kırılmadık yanım mı kaldı benim?

Gümüşanalı, yüzünde ki yaraları farketmiştir.

Gümüşanalı; Vaahh... nettiler sana?

Gümüşanalı; Gecenin bu saatı...

117. ZEHRA’NIN EVİ- SALON (İç-Gece)

zehra ve Gümüşanalı-

Zehra; Niye ben öldürmedim sanki

Gümüşanalı; Çok mu istiysen öldürmeyi

Zehra cevap vermez, dalgındır...

Zehra; Ölmesi gerekenler yaşıyor

Gümüşanalı; Çok istiysen söyle, gidip ben vuram

Gümüşanalı, bir şeyler sezinlemişçesine; Boştur Öldürmek...

Zehra; Biliyorum

Gümüşanalı; Ancak öldüren bilir bunu

Kız, döner bakar

Gümüşanalı, (devamla) ; Babamı vuranı furdum ondördümde

Kız, ilgiyle bakıyordur...

Gümüşanalı (utangaç, gülümser); Ben artık kalkam, yorgunsun sen, yat... Pazartesi işde olki...

Zehra; işimde yok artık

Gümüşanalı; Bizim sendika başkanı çok akıllı bir oğlan. İşden çıkmak yok diyor bize. Bırakın onnar çıkarsın, bakalın, nasıl çıkarıylermiş...

Gümüşanalı; Git işe Pazartesi biraz da bizden yana çalış...

Kız, öylece bakıyordur...

Gümüşanalı; hayırlı giceler zehra, aldırmayasan... Her şey düzelir...

Zehra; Sağ ol... hayırlı geceler...