Kim Bilir... Belki de...

• 24 Ekim 2009 Cumartesi 00:49:44

Geçer mi dersin bunca keder, bunca acı…

Giderken, ardına bakmadan yaşamadan yarım kalan sevdayı öylece bırakıp gönlümü, kapının içerisinde ben, dışında sen yüreğimde ateş… Kalbim yaralı, gözlerim buğulu… defterlerim, kitaplarım, dergilerim darmadağın, etrafta kadehler kokun sinmiş oda da ve birde ben öylece damlatıyorken gözyaşlarımı, yalnızlığın içine gelişinle çoğalan ve gidişinle kaybettiğim sevdamla başbaşaydık…

Gidişinin üzerinden günler geçmişti, beklide yıllar ama kalan onca zaman ve söylenecek sözlerin başlamamışlığı, geride bıraktıklarımın yarımlığını sende tamamlamaya çalışan ben bir kez daha vurularak kalbimden, kelimelerin öksüz kalması kalemimin ve kağıdığımın öksüzlüğü sensiz yaşamaya çalıştıkça sana daha çok özlem duyan ben. Hangimiz yarım kalmıştık, nerdeydik ve neden kaybolmuşluklara vurmuştuk kendimizi.

Cevabını ve aslında cevabı olmayan sorunun ne olduğunu bilmeden geçirdiğim onca yıllardan sonra,Kendimle hesaplaşmalarımla, insafsızlığımla kalakalmışken ve bir günün geceye dönüşünce çıktığın gibi karşıma, bir gecenin gün dönümünde her şeyinle beni sensiz bırakmıştın.

Yalnızlığımla birbaşımayken sessizliğin şarkılarında kayboluyordum seni gördüğüm andaki duran zaman da buluyordum kendi kaybolmuşluğumu. Şimdi şarkılar bizi anlatsa da hiçbir şarkı beni senli günlere götürmüyordu artık…

Geçer mi dersin bunca keder, bunca acı ve bunca zaman sensizliği yaşayan ben yeniden sever mi? Beklide unutmak ve hiç olmamışsın gibi hayatımda, seni hiç tanımamış gibi yeniden dönebilir miyim o seni bulmadan önce geçirdiğim mutlu günlere…

Kim bilir… Belki de…

24.10.2009 00:43