- 1650 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
HAYAT YAŞANDIKÇA MUTLULUK SUNMUYOR
HAYAT YAŞANDIKÇA MUTLULUK SUNMUYOR;
Yıllarca engin denizlerde yalnızlığım ile birlikte yaşamak için savaşlar versemde, kalbimin derinliklerinde senin kor gibi yangın yerin durmakta. Geçmişte kaldığını düşünmek bana senli zamanların mutluluğunun masumiyetini anımsatıyor. Zamanım seninle, senin acının esiriyle geçerken, kendimi kendimle savaşır bulmak hayatın çıkmazlarında senli bir benlik bulmak, geriye döndürmüyor zamanı.
Yılların alışkanlığının bir pamuk ipliğine bağlı kaldığını, günlerin sensiz yaşanmışlığında, daha çok anımsattı bu benlik bana. Zaman sensizliğin yaralarını sarmadı. Beklide ben yaraların sarılmasını istemedim. Beklide senin acıtan sevdanın esirinde kaybolmak beni hayata daha çok tutar oldu.
Kim diyebilir ki, her şey yaşanmamışlıkta kalanlar kadar acı vermez insana. Bazen yaşanmayanlar insanı en derinden kurşun izlerine bular. Kurşunların izlerinin ağırlığı yorgun hayatımda beni biraz daha ezer geçer.
Geride kalanları, yaşanmamışlıkları düşünmeyi bir gelenin gidenden daha çok izler bıraktığını, kor gibi yanan kalbin hala sen diye attığını bir kez daha öğrenmek kalemin kağıtla dans etmesinin en masumane ezgilerinde gizlendi…
Hayatın en güzel günlerinin güller içinde kalan gülen gözlerinin hafızada bıraktığı izde saklı. Yaşam devam ediyor ve ben beni acıtan ve hala kanayan yaradan başlıyorum kendimi iyileştirmeye…
19.10.2009 15:25
YORUMLAR
hayat, ne yazık ki, altın tepsi içinde sunulmuyor. acıları-sevinçleri, kazançları-kayıpları. öyle sonsuz bir kelime ki, hayat. neyse ki bir güzellik yapmış, yanına zaman'ı almış. yaşattığı acılara ilaç olsun diye. hem de ne ilaç...sevgiler.
Yaralı Yurek
Yoğun duygularla yazılmış bir yazı. Cümle ve kelimeler yerli yerinde; ne bir eksik, ne bir fazla.
Bu güzel yazın için kutluyorum...