BIR DAHA ACMAMAK UZERE KAPATTIM KAPILARIMI...!

• 16 Ekim 2009 Cuma 21:58:58

Hangi gündü hangi saat bilmiyorum hatırlamıyorum ve artık hatırlamak istemiyorum tanıdığım günü tertemiz başlamış bir hikayede yaşadıkça gün be gün dönen oyunlar sahte kimlikler ve sahte yüzler yordu bedenimi .!
Bunca akan gözyaşı boşunaymış değer sandıklarımız aslında değere layık değillermiş bunu öğretti hayat bana Acaba hata bendemiydi yoksa o vefasızlarda artık bunu dahi sormuyorum , Nasılda körmüşüm nasılda şaşkın hayatın oyununu bilmemişim .!

Yabancıydım bu sahteliklere çünkü hiç yaşamamıştımki hiç sahte yüzler sahte sözler duymamıştımki nerden bile bilirdim insanların bu kadar oyuncu olacaklarını veee yaşadım gördüm demekki hayatta herkes dürüst görünüp oyuncu kişiliğinede bürüne biliyormuş . Ben bunları yaşadıkça artık insanlığımı unutmuş bir noktada gözlerimi açtım ve gördümki her şey sahte her şey anlamsız dillerine sevgi sözcüklerini yükleyenler kendilerini bir sayfaya satmışlar her şey çıkar menfaat üzerine kurulmuş ben söyleyim ben böyleyim diyenler boş kelime oyunlarına bürünmüşler yalakalık diyilmiş ama yalakalığın en büyüğünü kendileri yaparken kendilerini dürüst sanmışlar kaç kere insanlığımı sattılar kaç kere yüreğimi darbelere savurdular kaç kere şimdi sıra bende oyunu sizin kurallarınıza göre oynayacağım bedduam ahım hiç bitmiyecek yaşadığınız sürece vuslat kapınıza ermesin her gününüz keder elemle dolsun ölüm kapınıza geldiğinde allaha cevap verecek sözünüz olmasın ve azrail canınızı almak için kapınızı çalmaya geldiğinde allaha cevap verecek sözünüz olmasın ve azrail canınızı almak için kapınızı çaldığında öyle kolay can vermeyin inim inim inleyip yansın bedeniniz her gün basınız beladan hastalıktan kurtulmasın bunların hesabı bir gün bana değil allaha verilecek tabiki sizin allahınız varsa ?

Şimdi ben onursuzları hayatımdan ebediyen çıkardım ama günü gelecek kendi kişiliğinizi gizleyip bu alemde rahatça koşturmak ha nasılsa kimse bilmez içim rahat diye düşündükçe asıl son darbe benden birde rabbimden gelecek unutmayın ölümde var elinize bir kaç metre kefen sarın ve düşünün kimin ahını günahını aldım atalarımız boşuna dememiş insanın özü neyse sözüde odur yani bir yosma nasıl baştan bir yosmaysa her zaman o sıfatta kalacaktır bir oyuncu nasıl oyuncuysa her zaman oyuncu olacaktır .!

Korelmiş insanlıklara boğulan küçük nesneler artık kimsenin canını acıtamıyacak ve hayat değilmidırkı böylerini tanıdıkça biz daha onurlu olmayı öğreniyoruz hayatın getirdiği tüm körelmiş duygularında varlığını bu tür nesneler sayesinde hayatın diğer yüzünüde öğrendik …. Ey hayat şimdi tüm kirliliklere savaş açtım ve sizler küçüldükçe ben büyümeyi öğrendim demekki yaşam sizlerden ibaret değilmiş Ve ben şimdi kapattım tüm kapılarımı kirli yüzlere kirli kelimelere…

Gül özcanlı