Benim için ulaşılmazdı ama kalem önemli değildi. Veriliş tarzı çok güzeldi!

evet bir seyin sunus tarzini insan hic unutamaz.
hatirasi o yüzden daha derindir.

yüregine saglik.güzeldi.sevgiler.

Sahi insanoğlu neden hatırlanmak ister?
Hatırlanmakta ne menfaati var ki?
Mutlaka bir sebebi olmalı.Mutlaka.

Kutlarım.


feyzi kanra tarafından 10/8/2009 8:10:53 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sevgili Onur, bu anınız beni çok etkiledi annemin bir sözü vardı ' an beni bir mazı ile; çürük çıkarsa çıksın' derdi hep.
Hediyeleşmenin önemini vurgulardı.
Birde şirketimizde bir şef arkadaşımız vardı.
Sokata elinde bir şeyler satan adamcağızı memnun etmek için ondan çift yuvalı bir tuzluk aldı.
Sonra o tuzluğu bana hediye etti. Şefimiz başka şehire tayin edildi. Tuzluk ben de on yıldır duruyor. Geçenlerde bir teki kırıldı. Belki inanmayacaksınız ama ben o tuzluk için ağladım...

Kutluyorum ...
selam ve sevgimle...

ÖYKÜ ÖZEELİĞİ TAŞIYAN YAZILARINDAN BİRİNİ DAHA OKUDUM. "BİZİM ÇİÇEK KARPUZ AÇTI" DİYEBİLİRİZ. SAYGILARIMLA.

Bu anınız çok hoşuma gitti.Biraz hüzünlüydü ama doğrusu etkilendim...

İyilik yapan insanlar, hep böyle güzel taraflarıyla anılırlar.
Dünya senin olsa neye yarar,bir kula faydan olmadıktan sonra...

Saygılar üstadım...

kalem
nabzımı ölçüyordu doktor
sordu bana:
burada ağrı var mı?
evet, dedim.

paltomun cebini neşterle yardı
ve bir kalem çıkardı!
**
başını salladı doktor
gülümseyiverdi doktor
ve bana:
“sadece 'bir kalem' imiş” deyiverdi doktor.

“hayır beyim” dedim.
bu sade bir kalem değildir, bilakis:
bu eldir
bu ağızdır
bu kurşundur
bu kandır
ve bu, her daim
takip altında bir yolcudur,
ayaksız yürür.


Selametle...