KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2860 Okunma
- 11 Yorum
- 0 Beğeni
BİR ÖĞRENCİMİN ÖYKÜSÜDÜR
Her öğretmen her öğrencisinde muhakkak bir iz bırakır.Her öğrencinin en fazla 20 öğretmeni olur,her öğretmenin en az bin öğrencisi olur,hatırlanmak da öğretmene kısmet olur.Size yaşadığım ilginç bir olayı anlatmak istiyorum.
Geçen mayıs ayında 3. sınıf öğrencilerime bir etkinlik yaptırdım.
-en çok neyi seversiniz
-en çok neyi sevmezsiniz
-nefret ettiğiniz kişi kimdir
-sevdiğiniz kişi kimdir
şeklinde 20 ye yakın soru hazırlayıp çocuklara dağıttım.İlginç cevaplar vardı hepsinde.Onlara hep dürüst davranmaları gerektiğini öğretmeye çalıştım,çekinmeden dürüstçe cevaplar verdiler.Hatta bazıları,öğretmenimizin bize bazen kızmasından hiç hoşlanmıyoruz şeklinde beğendiğim cevaplar da vardı.İçine kapanık çok sessiz ama çalışkan ve kıvrak zekalı bir öğrencime hep sevgiyle yaklaşıp sınıfa kazandırmaya çalıştım,ne mutlu bana ki kazandırabildim.Artık benimle ve öğrencilerle arası çok iyi,girişken.
Bu öğrencim şu cevapları vermiş.
-en çok öğretmenimi ve bilgisayarı seviyorum
-en çok annemden nefret ediyorum
-sesten,ışıktan,karanlıktan ve gölgeden çok korkuyorum.
Bütün öğrencilerin yılandan,kurttan,yükseklikten,akrepten,köpekten korkuyorum cevabına karşılık bu öğrencimin cevabı garibime gitti.Ertesi gün babasını çağırttım durumu anlattım.Onunla ilgilenmesi,onu yalnız bırakmaması,annesiyle durumun üstüne gitmeleri konusunda konuştum.
Aradan 4 ay geçti okulların açıldığı gün babası okula geldi.İlgili bir veli bu arada.
Bana aynen söyledikleri : "hocam geçen yıl bir etkinlik yapıp beni çağırmıştınız ya,yazın bir gece serkan uyanıp baba korkuyorum beni yalnız bırakma dedi,benim aklıma sizin konuşmanız geldi,serkanı psikoloğa götürdüm beni nöroloğa sevketti,nörolog çok şaşırdı genelde nöbet geçirdikten sonra çocuklar getirilir bu çocuk hastalığın başlangıcında nasıl farkettiniz,çok şaşırdım kolay kolay farkedilmez dedi ben de sizi anlattım,size teşekkür etti,bu hastalığı atlatırsa bilin ki öğretmeni sayesindedir dedi ben de şimdi bugün size teşekkür etmeye geldim"
Tabiki sevinmiyorum öğrencim epilepsi hastası,çok üzüldüm ama erken teşhis konduğu için atlatabilirmiş.
5yıl tedavi görecek,onun gibi saygılı,çalışkan bir öğrenci bu ülkenin kalkınması için gerekli,tek dileğim onu kurtarabilmek,etkisi olmayacak hastalığına ama ben yine de ona ve diğerlerine de tabiki sevgiyle ve mümkün olduğunca ilgiyle yaklaşmaya devam edeceğim.Sizinle paylaşmak istedim,belki sizde birileriyle paylaşırsınız.Sizin için küçük bir olaydır belki ama bir öğretmen benim için büyük.
not: lütfen size ukalalık gibi gelmesin,çalıştığım okul köy okulu ve rehber öğretmenimiz hiç olmadı,görev bize düşüyor.Yayınlayıp yayınlamamak da karasız kaldım bu yazıyı,ama bir nebze de olsa belki verebileceğim olumlu birşeyler vardır bu yazıda diye düşündüm.Lütfen bağışlayın,teşekkür ederim
YORUMLAR
"çalıştığım okul köy okulu ve rehber öğretmenimiz hiç olmadı,görev bize düşüyor"
Teşekkür ederim bir anne duyarlılığımla önce...
İyi ki yazıyı yayınladınız ışık olacaktır.Kutlarım güzel yüreğinizi...
SAygımla/
öğretmenlik sadece o günkü konuyu anlatıp çıkmak değildir.siz öğrencilerinizi o kadar çok ilgili gözle bakmışsınızki sorunu farkettirmişsiniz.Bazen sorunu farkedip üzerine gitmez insanlar.umursamazlar.hayatın kendisinde var bu.ama şunu unutmıyalım.bazen ailesine asi olan yada çevresine ,başka bir kimsenin ne dediğine çok dikkat eder.
bir sözü insanın aile içinden birisinden duyması farklı ,aile dışından birisinden duyması farklı algılayabiliyor.
emin olun ki okul yıllarımda benimde çok örnek aldığım öğretmenlerim oldu.hatta başşka okula tayinleri çıktığı zamanlarda okul başımıza yıkılır gibi gelirdi.belki şimdi görüşemiyoruz.ama asla ismini ve kendini unutamam.
öylede öğretmenlerim oldu ki.sadece kendi egolarını tatmin etmek için öğrenci ile uğraşırladı.o yaşta bir gencin ne sorunu var diye düşünmeden despotluk ile hüükmetmeye kalkışırlardı.tabii bu kişiler hiç bir zaman başarılı olamazlar.
hayatta sadece ortada gözüken sorunu sorgulamak yerine ,öncesinde ve sonrasında gelişen sebeleri düşünmek gerekir.
bir tek insan ,bir tek öğrenci ile kazandırmak,tüm insanları kazanmak gibi dir.onun huzuru ömür boyu unutulmaz.belki ilerde o öğrenci öğretmen olacak, sizi hatırlayıp aynı şekilde insanlara faydalı olacak.
size bu onurlu görevinizde daim sabır ve azim diliyorum.
dualarım la kalın...
Değerli Meslektaşım;
'Günün Yazısı' anıma bıraktığınız yorum üzerine sayfanıza geldim. İyi ki de gelmişim, güzel anınızı okumak mutluluğuna eriştim. Sizi kutluyorum.
Tereddütlerinizde son derece haklısınız. Okurların hakkımızda yanlış düşünmesinden korktuğumuz için gururla sakladığımız anılarımızı anlatamayız veya çekinceyle anlatırız.
Ukalalık saymazsanız geçen yıl yazdığım ve makaleler bölümüne eklediğim bir anımı daha okumanızı rica ediyorum. On dört yaşındaki öğrencinin okumaya geçiş ve başarı öyküsünü...
Selam ve saygılarımla yeni öğretim yılınızı kutluyor, başarılar diliyorum.
keşke ögretmne deger verilse ama şu devir öyle devir ki kimse kimseyi saymıyor kırıyor,acıtıyor ....ama been sizin samimiyetinize inandım ögretmen anne varollllllll
GERÇEK ÖĞRETMEN, YÜREĞİYLE VE DİMAĞIYLA EĞİTİCİDİR, MÜRŞİTTİR VE ÇOK YÖNLÜDÜR, AYNI ZAMANDA BİR PSIKOLOG, DOKTOR, SOSYAL BİLİMCİDİR. ÖĞRENCİLERİNE MANEVİ ANNE, BABA VE HAMİDİR ÖZÜNDE ÖĞRETMENLİĞİN MUKADDESATINI HİSSEDEBİLEN, YAŞAYAN VE İLLE FAYDALI OLMAYA ÇALIŞANLAR...
YÜREKTEN TEBRİK, TEŞEKKÜR VE SELAM EDERİM.
çok etkileyiciydi sevgili öğretmenim.
sevgimle.
sevgili öğretmenim,onlarca öğretmeni olur cuğu ama sınıf öğretmeni asla unutulmaz.Bir de diğer sınıflarda işini "aşk"ile yapan öğretmenini.Sizi yürekten kutluyorum.VAtandaşlık kitabında bir yaşanmış anı vardı.Çocuk pasaklı,kötü kokuyor başarısız.Annesi ölüyor.Yoksul çocuk kendi yaptığı bilekliği öğretmenine hediye ediyor ve siz annem gibi kokuyorsunuz diyor.O günden sonra öğretmen bu çcukla özel olarak ilgilenip yetiştiriyor.Tıp doktoru olan bu küçük kız mezuniyetine ve aldığı ödüllerin törenine hep öğretmenini çağırıyor.Çok etkilenmiştim.Işığınız daim olsun.Sevgilerimle.
hocam,,,
iyi ki paylaştınız, ve iyi ki hoca olmuşsunuz
güzel yüreğinizden..güzelllikler sunuyorsunuz öğrencilerinize..ve inanıyorum ki talebelerinizde sizin gibi hayata hep pozitif bakacaklar..öğretmenlik kutsal bir meslektir..gereği yerine getirildiği sürece
ve gerçekten o çocuğun hastalığının erken teşhisine
ilginç bir şekilde sebep olmuşsunuz,ne güzel
bir mardinli olarak,teşekkürler sunuyorum,yüreğnizin güzelliğne.
benim oğlumundan başından böyle bir vaka geçti.ben durumu evde farkettim.öğrt okulda farketmişti.konuştuk.bizim okullarımın rahber danışmanına gitik ve bize eğer bu durumu farketmeyip gelmeseydiniz.çocuğun ilerleyen yaşlarında psikolojisinde çok zararlar oluşabilirdi dedi.bende sizin namınızda ünzile hocama teşekkür ediyorum.öğretmenler bizim başmızın taçları.sizede yazınızdan dolayı teşekkür ederim.okuyan bir çok arkadaşıma ders olacak nitelikte.yüreğiniz ve elleriniz dert görmesin.sevgiler saygılar.
Ne kadar hoş. Öğretmenlik sadece konuları ders saati içinde anlatıp, mesai tamamlamak değildir. Sizin tarzınızdaki iligili ve eğitimi görevinden fazla önemseyen öğretmenlerimizin önünde saygıyla eğiliyorum.
Tebrikler ve ülkem adına sonsuz teşekkürler size. Saygılarımla.
