Ruhumun nezaketi!

• 28 Eylül 2009 Pazartesi 18:44:36

Düşünmek zorundayım
Onunla hem hal olarak muarızlardan korunmalıyım
Kalbime sormalıyım, yol aldığım zamanda hakkaniyet solumalıyım

Oysa kendi sessizliğinde
İnşirah içinde ki güzellerle mülteci kimliğimde benle
Anlatılan ibretli hikayelerde ve zahir dirliğinde kaybolan benliğimde

Ey aşk nerdesin bir demsin
Halin saltanatında sukuta çekilen ne mübarek bir erksin
Ruhumda muazzam bir derinliksin ve umutlarımda süruru kadimsin

Bilirin kendi halinde ilksin
İnsan kimliği için bahşedilen imtihanlar eşiğinde eşsisin
Mütemadiyen saflık içinde sadakate uzanan zafersin ve fakat latifsin

Neden hiç anlaşılmaz sızısın
Badireler içinde nefesleri düşleyen yakınsın bazen de harsın
Ne için halime acımadan duramazsın ve son umuda kadar yanımdasın

Aldığın emir neden bağlar
Niçin analar mütemadiyen sağanak olarak hicranla ağlar
Dağlar neden masum bakar ve kimler için yağmurlar toprağa aşk koyar

İnsan, adam manasındadır
Adamlık hakka yakınlık ile alakalı olan müstesna cenahtır
Yürekten maada, kalp inkişafıyla ferahlıktır ve ruhum akıbet için vardır

Kim derdimi anlar ve anlatır
Muhabbet arz içinde mutlakıyet içinde bulunacak tavdır
Yoksa aşk niye vardır, feragat rüknü kim için efdaldir ve vuslata namdır

Neden gariplik benimledir
Halimden kes rest eylediğim hezeyanlarım kim için demdir
Yazmak bahşedilmiş güzelliğin muvazene içinde ki ahengidir ve aşk iledir

Belki kimilerine göre gariptir
Lakin beyan ettiğim garipliğimden sudur eden fakirliğimdir
Vasıf ehliyetli nefeslerin sermayesidir ve hamiyet muhtaçlar için efdaldir

Ne biliyorsam ne hissediyorsam
Sensiz ne kadar mümkün, sessizlik tensellikte çok rüküştür
Varlık ikbalinde iraden sana kefildir ve kalbim senin izinde bir neferdir

Mustafa CİLASUN