Ayşem, Metristeyim... Üzülme....
Merhaba Ayşem ….
Nasılsın..?
Bu satırları sana uzaklardan yazıyorum, Beni soracak olursan iyi sayılırım… Biliyorsun işte… Her tarafım kurşun yarası… Vücudum da sağlam bir yerim kalmadı… Her tarafım delik deşik… Sende gidince kalbimde param parça oldu.. Sağlam bir yerim kalmadı… Her yağmur yağdığında her tarafım ağrıyor… Ama sensizlik kalbimi daha çok ağrıtıyor…
Bense bildiğin gibi Metris’teyim… Anneler gününde canım Anneme sarılamadım… Babalar gününde babamla görüştürmediler… dedim.. "Babam Annem çok yaşlılar ne olur son bir defa göreyim… Annemin ağlamasını bak buradan duyuyorum… Canım CAN diye feryat ediyordu.. Ama olmaz dediler.." Emir büyük yerdenmiş… Bende sensizliğime yalnızlığıma, kahrettim ağladım saatlerce..
Ah Ayşem ah.. Daha önceden babam mezarına ziyarete geldiği zaman, mezarının üzerinde yaban otlar ve beyaz papatyalar varmış, babam demişti.. Bende babama dedim ki "Aman sakın onları koparma.. o zaten papatyaları çok sever.. Ayşem’i ilk gördüğünde ona bahçeden bir papatya koparıp vermiştim…" Sende sarı saçlarının arasından sokarak saçına takmıştın hatırladın mı..?
Şimdi senin yanında yatan annem ve babamın da mezarlarında aynı papatyadan çıkmış, mezarlarınızı her tarafını sarmış, yaban otlarda büyümüş, kusura bakma… Anneme ve babama da söyle.. Metristen çıkınca, Hemen gelip mezarlarınıza papatya ekeceğim… Öyle yalnızım ki Ayşem. Annem yok, babam yok, en kötüsü sen yoksun.. Artık mor sevdalıyım…
Metriste sağcı ve solcu mahkumlar bana kimse bir şey demiyor.. Adaletin bittiği yerde hakkımı aldığımı biliyorlar…
Pişman değilim.. Kim hakkımı yerse yine aynen yaparım… Utanç duyacağım bir şey yapmadım…
Bu günlük bu kadar yazdıklarım…
Ayşem..
Birazdan yatacağım..
Sen yine rüyalarıma gel, saçlarımı okşa.. "Seni seviyorum Can" de..
Seni hala seviyorum…
Eşin CAN AKIN 1987 METRİS
Can Akın
********
Metris’de Bir Düş Kurdum
Bir düş kurdum
Ben Metris’teyken
Hani olur ya
Düşlerim gerçek olur
Gün olur harman olur
Sıradan bilinenler
Belki de unutulanlar
Bir düşe gelir
Gönlümde dilek olur
Gerçek olur.
Sabahın gelişini düşledim
Zindan karası
Bekleyişlerin arasından
Aah keşke dedim
Bir gün bir sabah
Güneşe "Hoş geldin"
Geceye "Elveda" diyebilsem
Demir parmaklıkların gölgesi
Kederli alnıma vurmadan,
Yüzümü umut yıldızlarına,
Başımı senin vefalı dizlerine,
Yaslayarak uyuyabilsem.
Varsın böcekler gezinsin üstümde,
Çocuklar bağrışsın başucumda,
Yağmurlar yağsın, içimin çiçeklerine.
Şu dört duvar arasında
Bir sandalye ve kırık bir yatak
Yolumu kesmeden.
Seninle el ele
Özgürcesine sarılarak
Bir gün dolaşayım
Ayaklarım patlayıncaya kadar
Üzerimde yalnızlık hırkası olmadan
İnsanlık kıyafetimi giyerek
Özgürlük kokusunu sürerek
Yaşam ırmağında bir damla olarak
Seninle ölümüne bir kez,
Doyasıya akabilsem, coşabilsem
Bir düş kurdum
Ben Metris’teyken
Can Akın