KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 706 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
YANLIZLIĞIM VE BEN...
YANLIZLIĞIM SESSİZCE SOKULUVERMİŞ YANIBAŞIMA…
Sözlere nereden başlar bir ademoğlu yalnızken… masa başında sızan mor ışık eşliğinde bilemem… yeni fark ettim sessizliğim girmiş odaya… sessizce sokulu vermiş yanıma…sessizce… nefes bile almadan odamı dolduran mor bir ışık ve yansımaların ney sesinden başka kimse yok yanımda… sessizliğimi saymasak eğer…
Ben ne zaman oturu versem bu sandalyeye, pencere ardında ki dünya çekiyor beni.. atlıyorum bir bulutun ardında ki dünya çekiyor beni…atlıyorum bir bulutun sırtına…önce yıldızlara uçuyorum orda o sonsuzluktan ne kadar küçük ve kuytu… ne kadar küçük ve ehemmiyetsiz bir nokta oluveriyor dünya…
Sonra izliyorum şehirlerini caddelerini sokaklarını… Meğer ne çok yalnız varmış bu caddelerinde... sokaklarında… şehirlerin… yalnızlığım gelmiş yanıma…sokuluvermiş üşümeyeyim diye yanı başıma…
Yalnızlığım nerde başlar bilmem… odamda mı…yıldızlarda mı…ayda mı… sokaklarda mı…yoksa yoksa yüreğimde mi…
Gecenin saat bilmem kaçı olmuş… sanki yıllarca yazabilirmişim…sanki hiç bitmeyen bir hikaye gibi yalnızlığım…
Kaç kez girdi güneş evime…odama…
Kaç kez doğdum evimde …odamda
Kaç kez öldüm…kaç kez buldular leşimi kıyılarda..
Galiba her sabah yeniden doğuveriyorum geceden kalma ölümlerimi saymasak eğer…
Sonra saçmalayıp duruyorum…
Ben ben ölmeye alışıyorum galiba…
YORUMLAR
çok teşekkürederim güzel yorumlarınız için yüreklerinize sağlık... her insan aslında yanlızdır kendi içinde... kalabalığın içinde kendi başınadır ama kendini çokmuş gibi zanneder... çok olduğunu sandığı anda aslında tek olduğunu anlar... yanlızlıkdır bizi gerçek sevgiye ulaştıran.... yanlızlıktır bizi kendimizi unutmamamızı sağlayan... yanlıkzık güzel şeydir vesselam...
Hissederek okudum, ama farkedilmez değildi yalnızlığın acısı.
Yalnızlık yürekte başlar hep ve dudaklar yalnızlığa itene söylenir sessizce. Kimseye duyurmaksızın. İşte bu gerçek yalnızlıktır, yürek yalnızlığı. Ne sokakların yalnızlığına benzer, nede caddelerin yada yıldızlarınkine..
Ölmeye alışmayın dostum, yalnızlıkla da barışık olabilir insan. Hatta kalabalıklarda bile yalnızlığa...alışabilir yürekler.
Gecenin saat bilmem kaçı olmuş… sanki yıllarca yazabilirmişim…sanki hiç bitmeyen bir hikaye gibi yalnızlığım…
********************
Yanlızlığınızı sizinle birleikte hissettim bende..Yanlız kalmamış olan varmı hayatının bir yerlerinde...Ya da tümünde... Eğer yürek yalnızsa kalabalıklar arsında üşür yüreğimiz..
Kaleminize sağlık çok güzel bir yanlızlık yazısı okuttunuz bana, yanlızlığımla birlikte..
