desene abi barış var. Görümce de gidecek gibi. İnek sağmak zevkli de bir de tekme yeme olasılığı olmasa hayvanlardan. O korkutucu işte. Kutlarım çok güzeldi yine.

O kadar köyde kaldım. Köyde büyüdüm, orak biçmesini, tırpan yapmasını, çobanlığı, ağaçlara tırmanıp meyve toplamasını, kozak dokumasını, pınardan su çekip taşımasını v.s öğrendim de bir tek inek sağmasını öğrenemedim. Hep ineklerşe aramda mesafe oldu.

Yine çok özel bir bölümdü okuduğumuz.

Teşekkür ederim Ayhan bey. Saygılar

Bu bölüm beni alıp yıllar öncesine götürdü, Ayhan kardeş.
Rahmetli annem bir iş için memlekete gitmesi gerekiyordu.
Damda senin dediğin mantafon ineklerinden dört tane vardı.
Evin en büyüğü ben olduğuma göre inekleri sağmakda bana kalmıştı.
13 yaşındaydım; o inekleri sağasıya kadar canım çıkmıştı.
O günü hiç unutmuyorum. Siz bir kez daha hatırlatmış oldunuz.
Güzel ve akıcı bir yazıydı.
Tebrikler...
ı