KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 860 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Ya da önce karalama yapıp sonra temize geçirebilseydik...
Arada bir aklıma takılan bir diğer soruda şudur: Acaba aynı hayatı iki kez yaşayabilme şansımız olsaydı ikincisinde daha mı başarılı olurduk? Başka bir deyişle önce, karalama yapıp sonra temize geçmek gibi. Acaba o zaman mutluluğu yakalamak için şansımız daha mı fazla olurdu, ne dersiniz? Boşa yitirdiğimiz zamanlar, kaçırdığımız fırsatlar, farkına varamadığımz güzellikler için daha mı bir eli sıkı, daha doğrusu gönlü sıkı olurduk acaba? Gözümüzü dört açıp fırsatları kaçırmamaya sahip olduğumuz güzellikleri kaybetmeden dolu dolu yaşamaya, zamanımızı boşa harcamamaya daha mı bir özen gösterirdik.
Şu bir gerçek ki, içinde yaşadığımız zamanı ve mekanı güzelleştiren yine o zamanı ve mekanı paylaştığımız kimse ya da kimseler...
Yaşamımız boyunca ne yazık ki, her zaman güzel şeylerle ya da güzel insanlarla karşılaşmıyoruz. Onları bizim için özel kılanda ender rastlanır olmaları değil mi... Öyleyse kıymetini bilmek gerek bu güzelliklerin...
(devamı varrrr.....)
YORUMLAR
HİÇ BİR ŞEYE PİŞMAN DEĞİLMİŞİM GERİYE DÖNUP BAKTIMDA GÜZEL YAZINIZDAN SONRA
TEK PİŞMANLIĞIM BELKIDE YAŞAYAMADIKLARIMA
KUTLARIM SEVGİLER............
Devamının olması ne güzel... bir daha yorum yapma şansım olabilecek demek ki.
Bu hayatta mutlu olmayı başaramayan bir insanın sizce ikinci bir şansta mutlu olabilmesi mümkün mü? Ya da üç ya da dört...
Bence hayır, çünkü deneyimler deneyerek öğrenildiği için anlam kazanır ve insan deneyerek öğrendiklerinden bir sonuca varıp pozitif olana ulaşamaz ise ; o denemeler kırık bir vazoyu birleştirip tekrar kırıp tekrar birleştirmeye ve sonra tekrar kırmaya benzer... Mühim olan o vazonun kırıldığını kabul edip hatayı kabullenmek ve yeni vazoları kırmamaya özen göstermektedir.
Hayatımızın bir çok karesinde nankörüz biz insanlar!
hem de çok!
Annemiz babamız sağ iken onların kıymetini bilmeyiz onları kaybettiğimizde ise ; bizler için ne kadar değerli olduklarını farkederiz, iş işten geçtikten sonra yani.
Okul yıllarında sadece yakınmaktan ileri gidemeyiz, derslerin zorluğu öğretmenlerin anlayışsızlığı vs... Yıllar sonra hayat dedikleri okula girince o yılları ararız özlemle ama; bulamayız.
Sevgililerimiz olur yanımızdayken değersiz sebepler yüzünden kalp kırarız, kaybettikten sonra çok ararız ama; nafile! Giden gitmiştir bir kere...
Hayattayken de hayatın kıymetini bilemeyiz, ölüm gelir ve belki de bilmediğimiz bir alemde bilmediğimiz bir yakınma başlar, iş işten geçmeden bunun farkına varmak gerekir bence... Bu hayat lütuf, yaşamayı ve yaşatmasını bilene...
