evet kültürlü ailenin cocuklarinin her alanda sansi daha büyük.
egitime daha önem veriliyor yardimci olunuyor aile icin de.
özgüvenle büyüyen her insanin cesareti oluyor.atilgan oluyor bu karekterler hayatin her yerin de.
güzel bir yaziydi.
yüregine saglik.sevgiler.

Aaa...Bu resim güzelmiş...:))

Yazılarınız zaten güzel...Başarılar...

Hayırlı günler.....

Yazınızı okuduktan sonra okul yıllarımı anımsadım doğrusu...
Ne güzel yıllardı be üstad...

Nostalji yaşattığınız için tşk.ler efendim.saygılar...

DEMEK BAŞKA NİLGÜN LERDE SAHNEDEN KORKARMIŞ...SEVGİ VE SAYGIMLA...

İlk öğretmenim babamdır benimde.. Öğretmen değildir ama öğretmenimdir.. ilkokula başlamadan okuma-yazmayı öğretmiştir bana.. Çok kitap okurdu ve bana anlatırdı okuduklarını en sonunda okumayı öğretti ve rahat rahat okudu kitaplarını ondan sonra.. Sınıfta ilk parmak kaldıran çocuk bendim hep.. Babamdan öğrenmiş olarak giderdim okula.. Parmak kaldırmasam bile öğretmen bilirsin sen bunu hadi bakalım söyle derdi, bilirdim ve söylerdim. Bilge bir anne-babaya sahip olmanın yüceliğini ve kattıklarını ancak yaşayan bilir, ancak öyle ailelerin kızları Onur Bilge olur yada bilgeperi olur, doğuştan itibaren içlerindeki hazır olan yere doldurulan o bilgelik er geç dışavurur, çok da hayırlı olur.. aile çok önemli, hem de çok.. bir ağaç misali ancak köklerimiz, ailemiz sağlıklı ve sağlam ise dışarıdan, okuldan aldığımızla yeşerir, dallanır-budaklanırız.. aile çok önemli ve seni bu konuda şanslı kılan ailene de saygılar.. ben de yatar kalkar şükrederim beni şanslı kılan aileme.. en büyük zenginlik, en büyük şans onlardan aldığım bilgeliktir..

aşıya gelince ben de hiç korkmazdım.. korkanlar çoğunluktaydı ama.. hele bir arkadaşım vardı inanılmaz korkardı ve sıranın altına saklanırdı.. en sona bırakırlardı onu sakinleşsin diye yine de zor kullanmak zorunda kalırdı öğretmenimiz.. anlam veremezdim, ucunda ölüm yok, geçici ve küçük bir acı neden kendini bu komik hale düşürüyor diye düşünürdüm onun haline baktıkça.. o yaştaki küçük halimle içimdeki büyüğü tezahür ettirmeyi bilirdim..

cesaret de o olsa gerek..

içimizdeki gücü her şeye yeten büyüğün farkında olmak..

cesaret gereken anlarda o büyüğe teslim olmak..

Keyifle okudum..

Ortak noktalar buldum sevgili ONUR ve yorum o yüzden bu kadar uzadı...

KUTLUYORUM...ÇOK SEVGİLERİMLE...

sevgili Onur BİLGE,
BİN BİR GECE ÖYKÜLERİ muhteşem.heleki şu Ramazan ayında çokta iyi gidiyor.bu yazınızda sizi tebrik etmeden önce ailenizi tebrik etmek istiyorum,sizinle çok güzel ilgilenmişler.kendinize güveniniz daha ilk okul yıılarına dayanıyormuş.NE MUTLU SİZİ YETİŞTİREANNE BABAYA,ellerinden öpüyorum.yazınızdan dolayıda sizi tebrik ediyorum.saygılar , sevgiler.