DEMOKRASİ AİLESİNİN KÜRT EVLADI

• 7 Eylül 2009 Pazartesi 22:48:06

Adına “Kürt Açılımı” dediğimiz ve günlerdir Türkiye’nin sıcak gündeminden düşmeyen demokratikleşme süreci ne hazindir ki bir finale varamadı ve bir finale varması da bu demokrasi ülkesinde epey zor görünmekte

Cumhuriyet rejiminden ve demokrasinden uzak bu ülkenin kaderi bir babadan aynı muamele görmeyen beyaz ve esmer tenli iki evladının misali gibi…

Baba, beyaz tenli evladını daha çok sever ve ona en güzel şeyleri alırsa elbette diğer esmer tenli evladı da babasından aynı muameleyi görmek ister ve göremediği takdirde de iki kardeş arasında ki eşitsizliğin verdiği kıskançlık çığ gibi büyüyerek Habil ve Kabil’in hikâyesine dönüşür.

Şu bir gerçek ki…

Türkiye’nin kaderi 1920’deb bu yana beyaz ve esmer evlatlar rotasıyla sürüp gitmekte.

İstanbul’da okuyan bir liseli genç olarak devlet babaya diyorum ki!

Beni ve beyaz tenli kardeşimi birbirimize düşman kılma.

Beyaz tenli kardeşime gösterdiğin sevgiyi ve tanıdığın hakkı şu bir türlü sevemediğin esmer tenli evladına da tanı.

Tanımasan ve tanıyamazsan bu hakkı bana eşitsizliğin verdiği kin ve kıskançlık ile hem sana düşman olurum hem de beyaz tenli kardeşime.

Beyaz tenli kardeşimle göz renklerimiz, tenimiz ve yaşam kültürümüz farklı olabilir ama inanın gözyaşlarımız aynı.

Velhasıl-ı kelam netice-i meram

Ey devlet baba! Kabil’lerden katiller yaratmak istemiyorsan eğer esmer tenli bu evladına üvey evlat muamelesi yapma.