- 816 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
DEĞERİ NE KADARDI SEVDAMIN
Kimbilir!.. neredesin,kiminlesin,ne haldesin,varmı acaba seninde başının üstünde dumanlı bir bulut.
Yoksa gününü gün eden,yeni aşk oyunlarıylamı meşgulsün..
Hangi gönül bahçelerinin,plastikten güllerini kokluyorsun,renklerine bakmaksızın..
Ben kırmızı bir gül vermiştim sana,yüreğimin renginde,sevdamın kokusunda..
Gündüzleri yaşarsında,kandırmacalarla hayatını..
Ya geceleri saat 12 den sonra uyuyormusun,
yoksa herkes yatıp ev sessizleşince,kendi kabuğuna çekilip,gündüzki coşkunu yitirip,içinde saklı kalan ufak kırıntılarla ağlıyormusun...
’Yokluğun bana koymaz’ demiştin...
Gülmüştüm bu sözüne ve içimden ’zamanı gelince görürüz’ demiştim...
Şimdi gördünmü acaba yokluğumun gerçek yüzünü...
Her ne kadar kansada insan,ucuzlaşmanın o pahalı gülüşüne,yürek günü gelir sızlar,bir parça simitle,yudumlanan bir bardak çayın lezzetine..
Hatırladınmı,hastahanenin kantinindeki içtiğimiz ılık çayı,kaloriferler sönmüştüde,ellerimi tutmuştun ısınmak için,şimdi ısıtabiliyormu başka eller ben gibi...
Sabahları en büyük keyfimdi sana günaydın demek,şimdiyse kendi yüreğime günaydın diyorum,günaydın yüreğim günün aydın olsun...
Sahi uyanabiliyormusun sabahları,günaydın sözleriyle,gülüşleriyle...
Kaybetmeden anlamazmış insan,kaybedilenin değerini,şimdi anladım senin uğruna kaybettiğim,yüreğimin,sevgimin,gençliğimin değerini...
Sahi sen anlayabildinmi hiç,seni seven ve aptal yerine koyup kullandığın bu adamın değerini...
Yoksa,sevgini sattığın paracıkların değerinden,aklına gelmiyormuyum...
Kaç para edecek gün gelince,bedenin,yüreğin,sevgin...
Kaç kuruşluk değer biçecekler sevgililerin..
Kaç paraya,dolaştığımız parklardaki kır çiçeklerini alabileceksin...
Kaç para,basit bir dürümcüde yediğimiz yemek kadar,doyurabilecek seni...
Kaç para,göz yaşlarını silebilecek ellerim gibi...
Ve sen kaç paralık uykulara yatacaksın,kimbilir kimin koynunda...
En mahrem sırlarımızı,hangi değer uğruna sattın başkalarına...
Vefa bu kadar ucuzmuyduda hayatında...
Aldın,sattın kaç paraya,kaç değere...
Hangi yalan daha gerçek geldi sana,bizim hayallerimizden...
Hangi içkinin sarhoşluğu kandırdı seni,
Hangi süslü hediyeler kalbini cezbetti...
Hangi yaldızlı otelin odasında,kahkahalarını meze ettin ucuz zevklerine...
Sakın ağlama,kirletme şiirlerimi ucuz gözyaşlarınla..
Pahalı mendiller yeter de,artar sana...
MELİH-4-9-2007
YORUMLAR
Neden bu dengesizlik neden?Neden hep kıymet bilmeyenleri seviyoruz.Neden herşey bu kadar basitleşti her geçen gün birşeyler hızla dolu dizgin eksiliyor hayatımızdan.Ömrümüz hep değmeyenlerin peşinde geçiyor,birgün kıymet bilen gelecek ama o gün biz de ona verecek sevgi kalacak mı?Yazınız bunları düşündürdü bana duygulandırdı.