HERKES SANA BENZİYOR VE HİÇ KİMSE SEN DEĞİL!!!

• 30 Ağustos 2009 Pazar 00:02:12

Şimdi yoksun ya sen, hiçbir şeyin anlamı da yok. Heveslerim, arzularımı, özlemlerimi de götürdün takıp da peşin sıra.

Çiçeklerim bıraktığın renklerde değil, kokmaları bıraktılar, toprak da, toprak gibi kokmuyor. Yağmur işkence artık, ruh karartısı, sıkıntı şimdi, eski duyguları taşımıyor rüzgârlar. Ekmek başka kokuyor, sebze meyvelerin tadı başka. Güneş bile eski parlaklığında değil, ışıtmıyor, ısıtmıyor eskisi gibi. Mehtap ürküntü veriyor sadece, değil oturup da şiirler yazmak özlem beşiklerinde, en büyülü rüyalarla belemek, hiçbir anlam taşımıyor artık. Hani o tuhaf inançtaki gibi, kurt adamlar gelip oturuyor düşlerimin orta yerine, sanki az sonra sarılıp boğazıma tüm kanımı emecek…

Mecnundan beter etti özlemin; şimdi kimi görsem tıpkı sen, her karşıdan geleni sen, her arabayı senin, direksiyondakini sen sanıyorum, unutup da yokluğunu bu şehirde.

Bayrammış gelen… Hıh, çok da umurumdu ya, Gelse ne, hiç uğramasa buralara ne, ne anlamı var ki sen onca mesafedeyken, kucaklayamadıktan sonra seni!

Sahurların da tadı yok, iftarlar gibi. Kalkmıyorum bile. Birkaç yudum çorba ardından sigara, sigara… Sigara sadece, dumanında seni düşleyerek…

Kime açacağım börekleri, kimin için endişelenip telaşlanacağım, kızaran ekmekler soğumasın, aman yumurta katı olsun ve sıcaklığını korusun yiyene dek diye. Kime yapacağım sevdiği çorbaları, pilavı domatesli ve tereyağlı olsun diye özen göstererek, ben yemesem, sevmesem de, kimin için saracağım dolmaları, o en sevdiği tatlıları kim için ve ne diye yapacağım.

Kimin bayram namazından dönüşünü bekleyeceğim, elinde sıcacık ekmekle ve telaşım kime olacak, aman kapıda beni iyi görsün diye, masayı hazırlama telaşı arasında, makyajımı saçımı da yetiştirmeye çalışarak, hangi giysiyi seçsem telaşıyla. Sen beni hep bakımlı görmeyi seversin, moralin bozulur o gün bakımsızsam, kötü hissedersin kendini, biliyorum.

Kim öpecek ellerimi minnetle, kime sarılacağım ben içime çekerek o çok özlediğim kokusunu?

Şimdi sen yoksun ya bu evde, bomboş tüm odaları.

Bu şehirde değilsin ya; herkes sana benziyor ve hiç kimse sen değil.

Yalnızız, kimsesiz bu şehir ve ben sensizliğinde!!!