KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Hüznümün kalesinden suya karışanlar…
Umutsuz umut..
Anlatmayı bıraktım.
Zaten anlamsız. Adı; anlatmak ama hiçbir şeyi anlatamıyor. Yetmiyor kelimeler.
On ikiden vurmasını beklemek saçma.
Bir itiraf;
Tamamen umutsuz işler uzmanıyım.
Bir ölüden medet ummak kadar yararsız,
Bir bencilden anlamasını dilenmek kadar gereksiz, boş.
… ve bir dua kadar ‘belki’, beklenenler.
…ve bir kalpsiz kadar taş umut edilenler.
Dönüp dolaşıp geldiği yer düşüncelerin, kurguları oluyor yine..
Gerçeğe ulaşamayınca beyin, hayallerinin o sakin limanına sığınıveriyor.
Yavaş yavaş içeri çekiliyor yine bilinç. Geride endişe izlerini bırakarak.
Umutlarsa açık denizlerde kala kalıyor,
artık can simitsiz…
Çalkalanıp duruyor bağlanacak bir kayasız. Bağsız yosun.
Ve yoksunnn…
Ben bile sahip çıkmıyorum umutlara.
Umutlar umutsuz…
‘öykü yazma teknikleri’ bile izaha yetersiz.
( hoş; zaten hiçbir zaman işe yaramamıştı ya… diğer verilen tüm ‘akıl_sızlık_lar’ gibi.. neyse)
Boş verdim; suya bıraktım c.i!….
gülden
(5temmuz’07_prş.ev2.y…)
Hüznümün kalesinden suya karışanlar… Yazısına Yorum Yap
"Hüznümün kalesinden suya karışanlar…" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
hayret bu kadar güzel yazılmış bir yazıyı bu kadar insan okumuşta neden iki satır birşeyler le de olsa olmu olmamış dememiş.
..........bence kıskanmışlar. kötü diyememişler çünkü çok iyi.iyi de dememişler çünkü kıskanmışlar.
herkesin karı değil böyle yazmak.
...............kutlarım gıpta ettim.
"Bir ölüden medet ummak kadar yararsız,
Bir bencilden anlamasını dilenmek kadar gereksiz, boş."
çok farklı şeyler düşündürüyor bu cümleler bana. fakat ifade etmeye kalksam, yukarıdaki cümlelerin büyüsü bozulacak sanki. bu yüzden sadece düşünmekle yetineceğim sanırım.
güzeldi...
