KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
yok
ve bir gün hastaneden cıkan insan gözlerini açtığında insanlarla konusmaya başlamış anlatacağı pek sey yokmuş onlara
bi karanlık geceler.. bir ay.. birde ay a hiç kawusamayan güneş...
gecirdiği onca seneden sonra güwenmek inanmak istemiş bi gerceğe..
gercekte sanırım sewmiş onu
ama o biliyomus gerceklerle yaşadığında birgün kaybolacağını
o yüzden hep yalwarmıs ona...
ama cığlıkları sessiz kalmış...weya o karsılıksız kalmış
bitmesin istemiş hayallerindeki gibi..
sonsuzlaşmak orda kaybolmak kendi hayatı değilde
birbirlerinin hayatı olmasını istemiş..
gercek gercek olduğu için acı da werirmiş..
ilk önce görmek istememiş diğeri..
kaçmıs acılardan
kaçmak istemiş gercek yakalamış durdurmus onu
terk edermişcesine yalnız bırakmış
ağlamış.. ağlamışş yalwarmış yine ama o anlamamış
anlamış ama cwp werememiş...
neden mi
korkmus kendinden gercekliğinden....
o da bilioymus biteceğini
oda hissedince onu bildiğini
we bitmiş hersey
asılnda olmaayn hersey bitmiş
yani hiçbirsey bitmiş
oda demiş ki
zaten bitecekti...
kader...
we sen geri dön git başladığın yere..
orda kal bende burda
oda olmayan gercek sonsuzluğunda
.....
oda sonsuz karanlığında...
yine aynı yine aynı ama hayalsiz sewgisiz artık umutsuz dünyasız boşlukta derin we sessiz...
sen se.......
istediğin yerde istediiğinlee istediğini iste.........
ben se..
olmayacak seni we sensizliğini.....
sanırım gelmeyceksin..
mutlu değilsin ben hiç...
