Menekşe'yi Bırakırım!
Hayatımın temel sevgisidir,kitap okumak...
Birde yazar gönlünü verip yazdıysa,gelde okuma.Sevgilinizle ilk buluşma anları başlar romanın ilk sayfasından ihtibaren ,ben her kaleme aşık olan kitap çapkınıyım.Dost sevgililerim onlar dost...
Annenizden ,babanızdan,kardeşinizden,arkadaşınızdan hatta sevgilinizden bile yakındır.
Kitabı açıp okumaya başladığımda,yazarın kaleminle baş başa kalırım ;beni artık hiç birşey ilgilendirmez.Kalemin gözlerinle,gözgözeyimdir .Çok beğendiğim yazarın düşlerinin atmosferinden çıkamam bitimine kadar.Romanın içindeki kişilerle bütünleşirim adeta,okurken yöneten olurum sanki,bir güne sığmaz ki,bir kitabı sindire sindire okumak. Sonlarına yaklaştığımda heyecan sarar ve hüzünlenirim bitmesini istemediğimden .
Bitiminde yazarı alkışlarım ve sarılır kucaklarım;konuşurum onunla,konuşur olurum.Okudu_
ğum romanın etkisinden kurtulamam,yeşil çimenler düşlerim,gezinirken çimenlerin arasından
Menekşe toplarım,büyük bir demet Menekşe yi bırakırım son sayfasına...
Menekşe’nin o güçlü kokusu siner yayılır sayfalara,KİTAP KURT’ları doluşur;Yazarın en mutu anları başlar...
O kitap kurtları sayfadaki yazıları ,kemire kemire beslenir,beslenirim inanın yazarın yazdıklarınla ..!
Oya Gedik
YORUMLAR
kitap sevgisi hastalık boyutuna gelir zamanla..
öyle ki..nerede kitap görsen elin heyecanla uzanır..san ki çocuğun şekere duyduğu sevgi ve alışkanlık gibidir. Bir yararı daha vardır.İnsanlarla güzel diyaloglar kurdurur. genellikle; yolda olsun bir cefede olsun, nered olursa olsun kimin elinde kitap görsem yanında biterim.:)
önce bir selam sonra kitabınıza bakabilir miyim...
genellikle de baktırırlar. galiba; sevgi bulaşıcı..:)
güzel bir yazıydı..
saygılarımla..