7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2504
Okunma

Onur BİLGE
Düzlük, adı gibi dümdüz boş bir alandı. Birisinin veya birilerinin arsası... Sahipleri ortalıkta yoktu. Güneybatısında, temeli atılmış, su basmanı çıkılmış ve öylece bırakılmış bir ev... Yüksekliği, yarım metre kadar... Üstünde sadece ‘köşe kapmaca’ oynanabiliyordu. Arka tarafını erkekler futbol sahası yapmışlar, yan tarafında kızlar, avuçlarına ancak sığan, çok zıplayan sünger toplarla, iplerle oynarlardı. Körebe, saklambaç, tavşan kaç, kovalamaca, birdirbir... Daha çok erkekler çember çevirir, topaç döndürürlerdi.
İp atlardık. Kimseyi bulamazsak tek, birileri varsa iki kişi tutar, dönüşümlü atlardık. İpimiz uzunsa, iki ucunu bağlardık, iki arkadaş içine girer, önce gerer, hizalar, sonra bir ucunu bir ellerine, bir ucunu da diğer ellerine alarak sallarlardı. Ondan atlamak gerçekten maharet isteyen bir işti.
Birkaç yerde, yağmurdan sonra yumuşayan toprağa kazarak belirlediğimiz, her an için oynama hazır çizgilerimiz vardı. Silindikçe üzerlerinden giderek derinleştir, yağmur yağsa da silinmeyecek hale getirirdik. Bir yerde zarf şeklindeki ‘mektup’, bir yerde ‘kare kapmaca’, bir yerde ‘sek sek’... Başka başka yerlere
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 5
OYUN - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15