- 858 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
VAKİT GELDİ Mİ BE KIZIM ?
Kızım bu acele niye ? Bizler senin aileniz diye biliyordum ben…Tabiî ki yıllardır süregelen geçim sıkıntılarının bizleri arada birbirimizden koparmasını saymazsak eğer…
Bazı hikayeler anlatıyordun eskiden bana ama hiçbirisi gerçek değildi…Aslında anlattıkların hikaye de değildi bence…Masaldı onlar…Masallarsa hayal ürünü şeylerdi…
Doğmak gibi,yaşamak gibi elbette sevmekte en doğal hakkındır senin…Bu hakkı bütün evreni halk eden Yüce Yaratıcı vermiştir insan kalbine…Sevgi etrafında döner dünya lakin farkına varamaz bazen insanoğlu…
Gelelim istiyorum esas mevzu-i bahse güzel yavrum benim…
Dünya öylesine yaşlandı ki sanki hemen yarın batacakmış gibi hep mutlak sona kavuşmak için alelacele dönüp duruyor…Bugün varız yarın yokuz işte…Ama öyle ama böyle hayat sana da bir yol çizmiştir buna inanıyorum…Her ne kadar her şey yolundaymış gibi gözükse de aslında bir o kadar da yolunda değil be kızım…Lakin şu an gözlerin göremiyor senin…Bu rahatsızlığa hiçbir hekim derman olamayacağı gibi belki kader de kudretsiz kalabilir…
Hal bu ki ben yıllardır ağlamamıştım gözpınarlarımdan düşmeyin diye…Ama işte ilk gözyaşı damlası olarak döküleceksin yarın gözümden…İstanbul’u Sultan Mehmet hediye etti bizlere fakat aynı İstanbul şimdi seni mi alıyor kızım ? Ne etsem ne yapsam bu yaştan sonra o Eyüp Sultan’ımın güzel şehr-i meskenine düşman mı olsam ?
Neden be kızım bu acelen ?
Ben vardım ama belki yoktum da aynı zamanda…Gözümü açamadım feleğin çemberinden geçerken…
Göremedim belki sizleri…Göremedim bazı gerçekleri…Unuttum zamanın hızla geçtiğini…
Sonradan her konuştuğum kelime sizleri kırdı geçti… Sözlerim bir ok gibi saplandı hep yüreğinize…Belki haklıydınız , belki ben hala sizi büyütememiştim gözlerimde...
Bugün bakıyorum da boyunuz boyumda…Ne zaman büyüdünüz be kızım ? Neden bana haber vermediniz sokaklarda koşarken ?
Yarın İstanbul’dan gelecekler…Yarın canımdan canımı isteyecekler…İçimde büyüyen ve her
haliyle hırçın olan o uçurum çiçeğini koparmak isteyecekler…Ve ben durun ,yapmayın ,koparmayın diyemeyeceğim be kızım…Koparmayın diyemeyeceğim…
Kahretsin ki dilim lal olacak…Yüzümde takma bir gülücük…
Cebimde emanet kağıt parçaları ile ben ertesi güne yine değişemeden ,çatık kaşlarımla,dudağımda bugünkü üçüncü paketin ilk sigarasını yakarak gireceğim…
Sense hayatının bu en heyecanlı ilk gününün gecesinde mutluluğun hayalini kurarak uyuyacaksın…
Tatlı rüyalar gözümün bebeği…Tatlı rüyalar sana…
ENOY
080709
YORUMLAR
Ah be kardeşim...
bu yazını ben henüz kızımı kucağıma aldığım anda yazmaya başlamıştım sanki...
Bir tür delilik mi desem yoksa bir çeşit anksiyete sendromumu; bilemiyorum...
Ancak 7 yıl bekleyişten sonra kucağıma aldığım ilk çocuğum olan kızımın yumuk gözlerine bakarken ilk acıyı hissettim gibi..Sanki zaman yıldırım hızıyla aktıııı ve beni bu yazıdaki hüzünlerin orta yerine bıraktı..Kızım olmuştu..El kiri derler burada... Bir kızım dünyaya gelmişti ancak; bir kelebek zerafetinde fakat sonsuzluğun en nadide iklimlerinde geçmesini dilediğim hayatının çok kısa bir bölümünü benimle yaşayacaktı..Belki 20 veya belki de 25 yıl...El bebek gül bebek büyütüp elinden uçacak bir kuş gibi:(((
Allah ömürlerini uzun, bahtlarını ak güvercin gibi güzel eylesin...
Benim kızımın daaaaaa cümle dost yüreklerin kızlarınında...
Sana şimdiden sabırlar diliyorum değerli üstad...
Hayat bu... Değirmen taşı misali...
Saygılarımla...