NE RÜZGARI DÜŞÜN NE YELKENLERİ
NE RÜZGARI DÜŞÜN, NE YELKENLERİ...
“Yüreğime demirledin madem;
Bu limanda ayrılık şarkıları çalmasın...
El sallayanlar,
Elvedalar,
Hüzünlü yüzler olmasın.
Toplan gidiyoruz. Nereye olduğunu sormayacak kadar sevdin madem ki beni, sessizce gel peşimden!
Çıkar üzerinkileri, cehennemde kılık kıyafet yönetmeliği yoktur. En çıplak halinle görünmelisin... Saçlarından sürümemde gerekse benimle geleceksin. Alıp veremediklerin her neyse, onları da bırak, yanımızda bir çift bedenle ateşe düşmekse “kader” dediğimiz; ben yanmayı seçtim, sırf “sen yanımdasın” diye.
Dünya hasetlenmişse, umurumda mı? Herkes ayrı telden çalar... Sen ne çaldığına kulak verme sakın. En kurak mevsimde bile, hani toprak susuzluktan çatladığında, tek bir yeşil bile baş vermediğinde, sen benin için filizlendin. Çığırından çıktığında bütün duygularım, vefasızlık canıma tak ettiğinde, en hoyrat sevgiye bile merhaba diyebilecek kadar çaresiz düştüğümde buldum seni. Öyle kolay kolay gidemezsin!
Dökülse de bütün mevsimler saçlarımız gibi, sen gözlerinde torbalar, yüzünde yılların çizgileriyle başını dayasan başıma, en kahpe fikirleri birer badem şekeri gibi sunsan da, seni sevmek için yeminliyim.
“Yüreğime demirledin madem;
Artık kürek çekmek yok...
Ne rüzgârı düşün,
Ne yelkenleri...”
TALAN AYŞE KANCA
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.