Çok teşekkürler HAVİN HANIM.

Satırların kime yazılmış olduğu ya da kimi anlatmış olduğu değil de anlatım şekli içimi sızlattı. Çoğu yerde ruhum ürperdi gözlerim doldu. Hikayeydi sanki başlığı ve özel isimleri çıkarınca tadı çok başka. Bazı olmamalılara gittiyse de gözlerim izin vermediği yüreğim..


Çocukken okuduğum hikaye ve romanlı günlerim belirdi aklımda. Çoğu zaman kitapların anlattığını büyük öfkeyle içime akıtarak izlerdim gözlerimde. Ve uzun zaman olmuştu onlaraya değmeyeli.


Kutluyor ve devamını diliyorum kalemin..


Sevgimle..

Çok teşekkür ederim MEHTAP HANIM.Aslında eleştiri bu nun iki katıydı da yarısını çıkardım. Son bölümünü almadım. Onu da Nuriye Hanım izin verirse yayımlarım.

OKUDUĞUM BİR KALEM...

VE EN ÇOK BEĞENDİĞİM ŞİİRLERİNDEN BİRİ DE

Acılara İnat
Sonra güleceğim ben daha erken
Önce gelincik yüzlü çocuklar gülecek
Sonra ben
Önce elleri bereketli analar gülecek
Sonra sofradaki ekmek
Sonra memleket
Sonra ben
Göveren acılara inat
İçimde böyle doludizgin türküler büyütmüşken
Oy gülüm
Umut
Gamzende açan yediveren

Sonra güleceğim ben daha erken
Önce şu karabasanı alın üstümden
Bu emperyalist pis çığlık
Bu hangar dolusu ağıt
Bu taze kan sızarken düşlerimden
Oy gülüm
Bir yarım cehennem kuyusu
Bir yarım İrem


Nuriye Dündar

AYRICA ÇOĞALTAN BİR ÇALIŞMAYDI....

BEN SEVDİM BU SERİYİ...

TEŞEKKÜRLER...