4 Arkadaş

• 28 Haziran 2009 Pazar 15:41:21

Alışılagelmişin dışında bir kargaşa vardı dünyada o gün.Fırtınalar kopuyor,Şimşekler kulakları yırtıyor,Denizler kabarıyor,Gökyüzünden o güne kadar insanların hiç görmediği üçgen şeklinde cisimler,toprağın üstüne patır,patır düşüyordu.İnsanlar evlerine çekilmiş,mahsenlere inmiş olup bitenlere bir anlam vermeye çalışıyorlardı.Saat gece yarısına yaklaşmıştı herzamankinden farklı bir şekilde gokyuzu simsiyah değil,kızılla,gri karışımı bir renge bürünmüştü.Yıldız diye tabir edilen ufak ve parlak ışık demetlerinin yerini,güneş kadar iri ve kırmızı alev toplarına benzeyen daire şeklinde ve sürekli şekil değiştiren insan yuzlerine bürünen garip ışıklar almıştı.Ve o gece dünyayı bir ses tabakası kaplamıştı.Herkes sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordu ki.Bir çocuk duydum!duydum!evet,evet o ses! Ay’dan geliyor diye seslendi.Herkesin bakışları Ay’ın üzerinde toplandı.Evet gerçektende Ay’dan seramoni şeklinde fakat daha once hiç duyulmamış huzunlu bir melodi sesi geliyordu.

İnsanlar pencerelerden korku dolu bakışlarla hem olup bitenlere şaskınlıkla tepki veriyor.Hemde birbirlerinin gözlerinden acaba kıyametmi kopuyor endişesiyle uzaklaşıyorlardı.Birden bütün gözlerde aynı şey yazdı bu yazı ne turkçe ne farsca nede başka bir dildeydi kimse yazının anlamını bilmiyordu.Ve bu şifreyi çözmeye çalışıyordı.Kendi aralarında tartışmaya başladılar.Birisi bu yazı kıyamet diyor,bir diğeri sesini yukselterek,saçmalama!bu yazı cehennem demek diyordu.Derken;Ay’dan bir ses geldi.Toplanın!herkes yanına en iyi arkadaşını alsın.Sadece aranızdan dört kişiyi alacam ve hayat normale dönecekBenim istediğim dört ortak arkadaş çok farklı bir hayat yaşayacak.Sizin dünyanızdaki gibi bir telaş,kaos,ve sahtelik,para olmayacak asla.Ego,hırs,yalan hiç olmayacak.aranızdan seçeceğim bu dört kişi dünyada yaşayan en şanslı dört kişi olacak.ve onlara sunulacak hayatla yeni bir dünya kurmaları sağlanacak.Bu dunyayada kendileri gibi olanları dahil edecek,başka hiç kimseyi almayacaklar.......

İnsanların surat ifadeleri birden değişti.Herkes birbirine bakmaya ve bu dört şanslı kişinin kim olduğunu merak etmeye başladı.Bi çoğu yaşamdan sıkılmış,kendini artık tatmin edemeyen,yalanları boylarını aşmış ve bir çıkış arayan insanlar topluluğuydu.Bu dünyadan kurtulup yepyeni bir dünyada yaşamak ve eski kötülüklerinden arınmak ve tanınmamak onlar için büyük bir nimetti.Uzun süren heyecanlı bir bekliyişin ardından.Bir ışık demeti + kişinin üstünde yanıp sönmeye başladı.Herkes oraya odaklandı.Evet sonunda şanslı ve bu dunyadan çekip sonsuz bir mutluluğa kavuşacak dört kişi belli olmuştu.Bu dört kişiyi aslında herkes tanıyordu.Fakat onlarla konuşan,arkadas olan çok az kişi vardı.Çünkü herkes dışlamıştı bu dört kişiyi.Çıkarlarına ters gelen bir yapıları vardı bu dörtlünün.Ama olan olmuş ve çoğunluğun yüzüne bile bakmadığı bu dörtlü dünyanın en şanslı dört kişisi olmuştu.Kendilerini tanıtmaları istendi.Ve sırasıyla başladılar.

Birinci şanslı kişi Şeref’ti.O bütün olumsuzluklara rağmen hep özünü korumuş,kendinden ödün vermemiş,ve ismine asla leke getirmemişti.Dünyada hep ismi gibi yaşamaya çalışmış,gerektiğinde ismi için ölmeyi gözönüne almıştımukafatınıda bu şekilde gördü.

İkinci şanslı kişi ise Onur’du.Oda Şeref gibi herzaman özünü korumuş ve ismi gibi yaşamaya çalışmıstı.Onu kıranlar çok olmuş.ama o kendi kendini hiç kırmamıştı.Hep örnek olmuş ama asla oyuncak olmamıştı oda hakettiği karşılığı aldı.

Üçüncü şanlı ise,Sadakat’tı.Sadakat hep doğruluktan yanaydı,asla yalan sölemez ve asla kimseye ihanet etmezdi.Bağlı olduğu şeylere sonuna kadar bağlıydı.aldatmak onun için ölmek demektiki.Hep ölmeden,aynı yaşam sevinciyle yaşadı.Çevresindeki entrikalı,sahte dostluklara hiç kapılmadı en önemliside sevdiklerini asla satmadı.Ve ismi gibi öylece kaldı.

Dördüncü şanslımız İnançtı.İnanç inandığı şeyi hep savundu.Kalbinde asla bir şüphe yoktu.Hep olduğu gibi göründü ve göründüğü gibi yaşadı.Onunla oynamak isteyen onu değiştirmek isteyenlere hiç aldırmadı.Herzaman inandığı bir şey vardı adının inanç olması gibi bir şey.İnancına sahip çıktıkça,Özünün hakkını vererek yaşamak.Ve inançsızlıktan ölüm gibi korkmak.Ve öylede yaşadı.Mukafatı ise buyuk oldu.

evet işte bu dörtlü iyi yaşadı doğru yaşadı özünü kaybetmedi ve sonunda hakettikleri yerdeler.Gerisini diğerleri düşünsün bence;).......