ACI DOLU HAYATIN... BABAMIN ANISINA

• 4 Haziran 2009 Perşembe 12:33:40

1933 Yılında doğdu. 3 erkek kardeşin ortancasıydı daha küçüçükken hayatı anlamazken anne ve babasını kaybetti. Daha sevgilerinin tadına varamadan .Ne kadar acı yazarken bile gözyaşlarım sel olup aktı ,...... 3 kardeş yapayanlız hayatta ayakta durmak için birbirlerine sıkı sıkıya tutunmaya başladılar. Kimsesizlik çok zor çooookkkkkk. Sağda solda çalışarak geçimlerini yapmaya çalışıyorlar onun bunun yanında itile kalkıla gençliklerinin evresine geldiler. Derken ağabey fabrikada işe girdi ardından babacığım ve küçük kardeş ise çalışmıyordu. Derken Askerlik dönemi geldi 18 ay vatan borcunu ödemeye gitti. Döndükten sonra da fabrika da işe başladı . Ağabeyi evlendi ardından babacığım da çok sevdiği ve de ailesinin babama vermediği kızı kaçırdı ama ..... Ne kadar acı kii anne va baba olmadan hayatta yaşamak kimsesizlik çok zor çookkk. Arkası olmayınca silah zoruyla kızı geri aldılar babacığımdan bi kaç yıl sonra annemi tanıştırmışlar annemle evlendiler yıl 1963.
yeni bir hayatın başlangıcı mı yoksa acı dolu bi hayatın devamı mı? Annemle görücü usulü tanışmışlar evlenmişlerdi. Küçük kardeş daha iş beğenmiyordu birgün bi ağabeyde diğer gün öbür ağabeyde kalıyordu. İş buldular 3-5 gün çalışıp ayrılıyordu. Göremedik biz onları da derken ağbeyin çoçukları oldu sonra da babamın da tabii ilk çoçukları kız çoçuğuydu maviş gözleri vardı anneannemin gözleri gibi. Bu arada annemler de 3 kızkardeştiler.
4 çoçuk babamın idi 5 çoçukta ağabeyinin vardı ve birgün ağabey rahatsızlandı çok sigara içmekten gırtlak kanseri olmuştu . 1 yıl yaşayabildi ve gözlerini bu dünyaya yumdu .Hakkın rahmetine kavuştu. nur içinde uyusun.ölümünden 1 yıl sonra da ben doğdum babamı daha zor günler bekliyordu yükü ve sorumluluğu daha artmıştı. Hem kendi çoçuklarına hemde yeğenlerine bakmak zorundaydı. Birkaç yıl sonra kardeşini de evlendirdi belediye de işe girdi bir kaç ay dayanabildi ive işi bıraktı 2 çoçuğu olmuştu bu arada birgün ailesini alıp Adanaya gitti. Oraya yerleşti ve şuan 36 yaşındayım daha onu bile tanımıyorum o yüzden amca bile diyemiyorum dikkatinizi çekmiştir sanırım. Babamın isteği dışında gitmişti gönül koyarak.. yıl 1980 daha 7 yaşındayken genç yaşta evlenmiş teyzemi kaybettim henüz 19 yaşındaydı. Anneannem çok yıkıldı dayanamadı üzüntüsüyle hastalandı bi kaç sonra en küçüğümüz olan kızkardeşm dünyaya geldi 8 numara son numara yanii .Babam kendi yanlızlığını çoçuklarının da yaşamaması için kimsesizliğin acısını çok iyi bildğiğ için bu kadar çoçuk yapma kararı almıştı onu hayata bağlayan
çoçukları vardı artık. Bir işçi maaşıyla bizleri okuttu yedirdi giydirdi ve gezdirdi.Mutluluğu bizleri büyüdükten sonra yaşayabildi bizlerle gurur duydu henüz 1 çoçuğunu evlendirmişti büyük ağabeyim. 1994 yılında evlendi 1997 de ilk torun dünyayageldi dede olma keyfini yaşıyordu 2001 yılında kız torunu da oldu 2005 yılında diğer erkek kardeşim öğretmen olmuştu ve evlenmeye hazırdı sevdiği beğendiği kızı istediler nişan yapıldı.2005 yılının sonbahar ayında . 2006 yılı mayısında da düğün yapılacaktı . 2006 yılının bu kadar kötü bir sene olarak geleceğini nerden bilirdik kii kurban bayramı sevincini yaşarken böyle bir acıyı yaşayacağımız nerden bilirdik ki..
Bayramın 3.günü rahatsızlandı 3 gün yaşayabildi ocağımızın direği hayatta tek varlığımızdı 2006 yılının 16 ocağı kara gündü o koca çınarımızı kaybettik ve bişeyler yapamadık takdiri ilahi .Hepimizin bi yanı eksik çok özlüyoruz onu canım babam annemde bizlerde serni çok özlüyoruz mekanın cenet olsun toprağın nurla dolsun sana layık evlatlar olarak hayata devam edicez sana kavuşacığımız günü bekliyoruz seni asla unutmayacağız....ASLA......
Bizler için çok şey yaptın yılların yorgunluğunun çizgileri yüzüne yansımışken seni kaybettik 2. torun sevincisi bile yoktu resmine hep hüzün vardı gözlerinde umarım yattığın yerde mutlu ver huzurlusundur anne va babana kavuşmanın sevinciylesindir.
LÜTFEN okuyan arkadaşlar herşey için geç olmadan babanızın ve annenizin değerini bilin hiç bi zaman onları kırmayın mutlu edin onları hep .. kaybetmeden değerlerini anlayalım daha sonra herşey için çok geç olabilir.
Sevgi ve Saygılarımla
Nursel ÇELİK