KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
...YALNIZLIĞIN TABLOSU...
Bir başınaydım düştüğümde yollara… Elimde bir bavul dolusu yalnızlık… Ayaklarımda keskin çakıl taşlarının acısı, yüreğimde yıldızsız gecelerin hüzünlü karanlığı… Yüzümde sahte gülüşlerim, gözlerimde ise gelecek günün kaygısı… Sesimde ümitsiz çığlıklarım, dilimde ise geçmiş günlerin buruk tadı… Kulaklarımda tanıdık bir mırıltı… (…Söylesene böylemi olacaktı?...) Kirpiklerimde çaresizliğin değişmez adı… Gözyaşlarım bir cesetten damlayan kan misali sızıntı… Umutlarım nereye gideceğini bilmeyen bir yolcununki kadar kısıtlı… Tenimde garip bir ürperti, midemde ince bir sızı… Çocukluğum ruhumun kapanmayan yarası… Tüm bunlar yaşamak mıydı?
Bedenimde enkaza dönen bir yuvanın aciz görüntüsü… Yüreğim kapalı tüm kapıların kırık sürgüsü… Omuzlarımda kurbanın cellâdına bıraktığı ölüm yükü…Bana verdiği değerdi son sözü… İnsanlar hep mi kötüydü?
İçimde ise yaşarken öldürdüklerimin dayanılmaz sorgusu… Ayak izlerim yalnızlığımın muhteşem tablosu… Koynumda sahte güllerin saydam kokusu… Bileklerimdeki kesikler çaresizliğimin vurgusu… Damarlarımdaki kan ayaklarını kaybetmiş bir atletin ilk koşusu ve kırgınlığım feryatlarımın son susuşu… Aldığım her nefes bir mahkûmun elleri kadar tutuklu… Nedense beynimde hep aynı uğultu… Parmağımdaki derin halka izleri kaybetme korkusu… Ve gölgem vefasız dostların soysuzu, güneş beni ısıtırken görünmüştü en sonuncusu… Geride bıraktıklarım ise birer yürek oyuntusu… Düşlerim tüm renklerin en koyusu… Boğazımda, inandığım her yalanın gerçek tortusu ve bu sancıyı anlatabilecek tek bir kelimem dahi yoktu… Tanrıdan dilediklerim her defasında sondu… Beni kendi seçimlerim değil hayat vurdu… Pişmanlıklarım içimi yakan bir kordu… Dalga misali çarparken kayalıklara çığlıklarım duyuldu mu?...
Yasemin GÜLER
YORUMLAR
yıkıLdım..:( yazınız çok güseL oLmuş yüreqinize saqLık BeNi aLıp GötüRdü yerİni Bilmedİqim uÇsuz bucaksıZ beLkide Hep oLmak iStediqim ama oLamadıqım bİ yerLere umutsuzLuk çaresizLiqi arKada bıraKaraK..! ! !
yAzıLarınıZın deWamınI saBırSızLıkLa bekLiyorum..
GÖnüL dosTum..
CAN DOSTUM qüSeL iNSAN'a
Ümran YILAN.......
yazınız çok hüzünlü ,ama hayatın bu gerçekleri de var.ayrılık üzüntüsü,yada sevdiğinden kopma duygusu insanı öyle bir çıkmaza sokarki.ama her çıkmazı açan bir de Rabbimiiz var.
ümitsiz kalmayın.herkesin hayatında parmağında bir halka takılır mutlaka.ama kalpteki halka çıkarılmışsa onun boş bir meta olmasından öte gidilemez.
Her evlilik ve birliktelikte ne güzel hayaller kurarız.sonrada onları hefes ve arzularımız ile değiştiririz.
Kimse ne kendini ne karşındakini kötü görmesi doğru değil.Bize bir yaşam sunulmuş.ve bu yaşam sadece mutlu olunmak için sunulmamış.Neden sunulduğunu düşünelim.Kimileri kötü aktör,kimileri iyi aktör ama senaryo her an değişir.Bunu düşünmekte gerekir.
Allah'ı kimse dualarımıza karşılık vermiyor diye isyana sürüklenmesin.Diğer insanların haline bakınca kendi haline şükretsin derim.
Bir gün biri annesine kızdı neden istediğim yemeği yapmıyorsun diye. oysaki komşusunun çocuğunu o yemeği yemek için kullanacağı koları dahi yoktu.şimdi o sevdiği yemeği yiyememek mi kötü.kollarının olmayışımı.
Sayın gönül dostu.hayatta size güzel şeylerden bahseden sevdiklerinize dönün yüzünüzü ve sizi seven insanların olduğunu unutmayın.selamlar
yazınız çok hüzünlü ,ama hayatın bu gerçekleri de var.ayrılık üzüntüsü,yada sevdiğinden kopma duygusu insanı öyle bir çıkmaza sokarki.ama her çıkmazı açan bir de Rabbimiiz var.
ümitsiz kalmayın.herkesin hayatında parmağında bir halka takılır mutlaka.ama kalpteki halka çıkarılmışsa onun boş bir meta olmasından öte gidilemez.
Her evlilik ve birliktelikte ne güzel hayaller kurarız.sonrada onları hefes ve arzularımız ile değiştiririz.
Kimse ne kendini ne karşındakini kötü görmesi doğru değil.Bize bir yaşam sunulmuş.ve bu yaşam sadece mutlu olunmak için sunulmamış.Neden sunulduğunu düşünelim.Kimileri kötü aktör,kimileri iyi aktör ama senaryo her an değişir.Bunu düşünmekte gerekir.
Allah'ı kimse dualarımıza karşılık vermiyor diye isyana sürüklenmesin.Diğer insanların haline bakınca kendi haline şükretsin derim.
Bir gün biri annesine kızdı neden istediğim yemeği yapmıyorsun diye. oysaki komşusunun çocuğunu o yemeği yemek için kullanacağı koları dahi yoktu.şimdi o sevdiği yemeği yiyememek mi kötü.kollarının olmayışımı.
Sayın gönül dostu.hayatta size güzel şeylerden bahseden sevdiklerinize dönün yüzünüzü ve sizi seven insanların olduğunu unutmayın.selamlar
