==█==BÖYLESi BiR ASK iCiN ACI CEKMEYE DEGER==█== --- 6 ---

• 29 Nisan 2009 Çarşamba 23:39:49

---Alper, memlekette gelisen olaylardan habersiz yasamini sürdüre dururken son zamanlarda deryanin
gerek telefonlarda ve gerekse mektuplarindan yansiyan soguklugu dikkatini cekmisti...eski sicaklik yoktu
derya da..."neden acaba, ne oldu bu kiza " diye kendi kendine sormaya baslamisti...

---Daha sonra derya telefon numarasini degismis ve Alperin ona gönderdigi onlarca mektuba karsilik
vermemekle kalmayip, mektup yollamayida tümden kesmisti...Bu durum Alperi tedirginlige tarifi imkansiz ve
adini koyamadigi düsüncelere sevk etmis, derslerine bile konsantre olamamasini saglamisti...aradan
gecen koskoca 2 ay ve derya sindan hic bir haber alamamisti...karar vermisti...memlekete dönüp derya
yi görecekti, yoksa cinnet gecirecegini düsünüyordu...

---Diger taraftan Derya Alpere olan Askini icine gömmüs, sevdigi insanla evlenebilme lüksüne sahip
olmadigini düsünmekten adeta kahrolmustu...günlerce herkesten uzak gizli, gizli gözyasi pinarlarini
kurutmaya calisarak aglamis, kendini bir kac gün sonra olacak dügünlerine odaklamisti..."Alper
simdi ne durumdaydi, benim bu ihanetimi afedermiydi, kimbilir belkide ailem icin yaptigimi düsünür
askimizin hatirina beni afederdi" diye defalarca kendi kendine söylenen derya kendini büyük bir
buhranin icinde bulmustu...eli kolu baglanmisti, bu isin geri dönüsüde yoktu artik...ama icinden
bazen güzel hayallerde kuramadan gecemiyordu " tam dügünde gelecek ve beni gelinligimle alip cok
uzaklara götürecek" gibi hayallere dalardi...aha sonra bu rüyadan uyanir ve hayalden öte olmadigi
gercegi ile karsilasirdi...

---Dügün dernek kurulmus herkes dügünde Gelin ve damatin salona gelmesini beklemeye
koyulmustu...Kisa bir süre sonra bir peri kizi gibi cok muhtesem bir gelinlikle beliren Derya ve
onun ilerde esi olacak adam salonun kapisinda belirmis ve buyuk bir tufani kopmustu...Deryanin yüzü
tüm muhtesemlige ragmen gülmüyordu...bu evlilik zorunlu bir evlilikti onun icin...adeta kendini
ailesi icin feda etmekti...

---Dügün ve eglence gece ortasina kadar sürdü...daha sonra misafirler ugurlandiktan sonra gelin ve
damatta kendi evlerine birakildi...

---Alper, dügünde iki gün sonra memlekete dönmüstü...Hatta otobüs garindan eve bile ugramadan direkt
Derya ile temasa gecmek icin evlerinin önüne gitmisti...daha sonra deryanin gezip dolastigi
yerleride kontrol etmis ama ona rastlayamamisti...durum böyle olunca tekrar Derya nin evinin önüne
gelip beklemeye baslamisti...

---Bu arada Alper, Derya nin bir köseden belirip cikmasini beklerken kücük kardesinin mavi önlügü ve
elinde cantasi ile okuldan kendisine ve eve dogru geldigini fark eder...cocuk daha eve tam olarak
yaklasmadan Alper ona dogru yürümüs ve Derya yi ona sormak icin yanasmisti...Alperi daha önceden
taniyan cocuk, alperin kendisine dogru gülerek yaklastigini görmüs ve ona karsilik olarak oda alpere
tebessüm etmekte gecikmemisti...cocuga yaklasan alper,

Alper:
---Merhaba nasilsin???

Cocuk:
---Tsk ederim Alper abi! iyiyim! sen nasilsin abi!

Alper:
---Sagol canim bende iyiyim...san bir sey soracam...Derya nerde onu hic gördünmü, nerde olabilir
acaba simdi??? Alperin deryayi sormasina anlama veremeyen cocuk,

Cocuk:
---Nerde olacak! kendi evindedir simdi...

Alper:
---Evde degil galiba...kac saatir buralardayim ama göremedim onu...

Cocuk:
---Derya ablam artik bizim kalmiyor Alper abi..onun artikm kendi evi var orda kaliyor artik!!!
Cocugun bu sözleri Alperi suskunluga itmis, saskinligininda etkisi ile öylece durup kalmisti...onun
öyle donmus halde gören cocuk "benim eve gitmem gerek Alper abi" sözleri alperi kendine getirmis
ve tekrar cocuga yönelmesine sebeb olmustu

Alper:
---Iyide neden sizde kalmiyorda tek basina baska eve geciyor???

Cocuk:
---Tek basina kalmiyor Alper abi...cünkü Derya ablam evlendi...

""""Tek basina kalmiyor Alper abi...cünkü Derya ablam evlendi""""

---Bu son cümle Alperi adeta oldugu yere civilemis duyduklarina inanamamisti..." yok canim olurmu
öyle sey Derya öyle sey yapmaz, cocuk iste " diyerek gözleri hic birsey göremez gibi olmus her
tarafi gözgözü görmez bir sis ile kaplanmisti sanki...kendi kendine mirildanan Alper, sok
geciriyordu...Kendine geldiginde cocugun yaninda olmadigini gittiginin farkina varmisti...Sirtindaki
sirt cantasi ile Deliler gibi eve kosmaya basladi...eve varinca hemen annesine kostu...Alperi
karsisinda gören Anne cok sevinmis ama bir o kadarda sasirmisti...

Anne:
---Hosgeldin oglum bu ne telas! neden bize gelecegini haber etmedin sana en sevdigin yemekleri
yapardim...

Alper:
---Anne birsey soracam...hani Derya vardi ya benim siniftan derya! Bizim bir sokak yukarda
otururlardi...Evlenmis diyorlar dogrumu??? Gözleri kan canagina dönen Alperin bu hali Anneyi
tedirgin etmisti...

Anne:
---Evet bir kac gün önce dügünü vardi, iyi bir talibi cikmis kizin evlenmis...üstelik aileside
babalarinin ölümünde sonra düstükleri sefaletten kurtuldular...iyide neden seni bu kadar
ilgilendiriyor onu anlamadim???...Alper, Derya ile arasindaki Ask larini ailelerine hic
anlatmamislar ve bunu hep gizlemeyi yeglemislerdi...Alper, Deryanin evlenmis oldugu gercegini
Annesininde tasdiklemesinin ardindan gözyaslarina bogulmus basini iki elinin arasina alarak sessiz
ve usulca oldugu yere cökmüstü...oglunun bu perisan halini gören anne durumun farkina hemen
varmisti...Alper ayaga kalkip gözyaslarindan islanan yanaklari ile Annesine sarilip

Alper:
---Ben ne yaparim simdi Anne!!!ben bundan sonra nasil yasarim...Sevdigim insan bana birsey sormadan,
haber etmeden evlenmis...

Anne:
---Dur oglum! hele bir sakinles...anlatta bende bileyim yoksa sen onu seviyormuydun???

Alper:
---Sevmek ne demek anne! Ben onu asklarin yücesi ile sevmistim ve halada seviyorum...onunla Askimiz
lise 1 siniftan beri baslamisti...okulum bittikten sonra evlenecektik, sözümüz vardi
birbirimize...yikti beni Anne , yikti!!!...Alperin bu haline dayanamayan annesi, annelik duygusunun
verdigi hisle oda aglamaya baslamis bir taraftanda oglunu teselli etmeye calismisti...

Anne:
---Neden bize söylemedin yavrum...bilseydik en azindan bir söz keserdik aranizda...

Alper:
---Bilemedim anne bilemedim...belki ölümümü düsünürdüm ama Deryanin gidip bir baskasi ile
evlencegini düsünemezdim...Sevgisi benimki kadar büyük degilmis meger..yoksa öyle birsey yapmaz
banada kendine ihanet etmezdi...onu mutlaka gidip görüp ve bu yaptiginin hesabini sormaliyim...o
halde dis kapiya dogru yönelen Alperin önünü kesen Annesi,,

Anne:
---Delirdinmi oglum!! o artik evli biri bir baskasinin namusu, eger sen oraya gidip herkesin icinde
ona hesap sorarsan daha sonra derya nin hayatinin nasil olacagini hic düsünmüyormusun...eger icinde
ona karsi hala biraz sevgi var ise artik evlenmis olan bir kadina gidip görünmezsin!!!...bir an
durdu Alper icinden " annem hakli neticede evlenmis gitmis, karsisina dikilmem derya icin de iyi
olmayacaktir" diye gecirmis ve hic konusmadan bir zamanlar yattigi deryanin resimleri ile donattigi
dolabinin icinde oldugu odasina cekilmisti...acisi büyüktü...ama mutlaka uzaktanda olsa deryayi
görmeliydi...

---Diger taraftan Derya ise Alperin eve döndügünden habersiz kendini bu evlilige alistirmaya
calismis gelen misafirleri agirlamakla mesguldü...Daha ilk geceden kocasi olacak adamdan igrenmis ve
amacinin sadece bedenini sömürmek oldugunun farkina varmisti...duygu namina birsey yoktu adamda,
kendisini tipki bir esya olarak görüyordu...bu sekilde evliliginin nereye kadar sürebilecegine
kendisi bile tahmin edemiyordu artik...Alperi düsünüyordu...ilk aski Alper onu düsündükce hayallere
daliyor eskiden onunla beraber gecirdigi o güzel gün ve anlari düsünerek kendi kendini teselli
etmeye calisiyordu...lakin bu hayaller cok kisa sürüyor, icinde oldugu ve yasadigi ortami
degistirmeye gücü yetmiyordu...

---Alper ertesi günün sabahi Derya nin yeni evinin adresini temin ettikten sonra , kaldiklari evin
sokagina gitmis ve bir köseden evi dikizlemeye baslamisti...Bu esnada esini ise ugurlaya Derya da ev
islerine koyulmus ilk is camlari silmek icin pencereye yaklasmisti...Deryanin pencerede belirdigini
farkeden Alperin kalbi küt , küt atmaya baslamis epey heyacanlanmisti...Derya dis camlari silmek
icin kendini az disari sarkitmisken, Alper hemen ona dogru yönelmis ve Deryanin kendisini
farketmesini saglamisti...

---Bir anda Alperi asagida sokakta yürüyerek kendisine dogru sitemli gözlerle baka durdugunu gören
Derya biraz sersemlemis ne yapacagini bilemez hale gelmisti...

---Sokakta hemen pencerenin altinda yürüyen Alper basini yukari kaldirip öyle bir sitem ile
bakmistiki adeta Deryanin ici parcalanmisti...Ona verecek hic bir cevabi olamayacagini, ne söylerse
söylesin Evlenmesini gerektirecek bir bahane olusturamayacagi icin, tüm utanciyla Kendi iceri cekip
perdeyi örten derya, perde arkasindan yürüyerek ordan uzaklasan Alperin ardindan bakarak
hickiriklara ve gözyaslarina bogulmustu..."Aman Allahim ne yaptim ben, kendimide onuda mahvettim,
simdi ne yapacam!! yarabbim bana dayanma gücü ver " Diye dakikalarca sayiklayan Derya, Alperin
ardindan kosup onun o sicak ellerini tekrar tutabilmeyi ne kadar cok arzu ederdi...ama artik evli
bir bayandi...lise deki Derya degil artik evli derya idi...

---Öte yandan Alper ise akmamalari icin kendini zorladigi gözyaslarina artik hakim olamamis basi
önünde yetim cocuklar gibi sessiz, sessiz aglamaya baslamis ve kendini yakin civardaki belediye
parkina atmis orda oturup saatlerce olanlari icinden sorguluyordu..."Neden, nicin , nasil yaparsin
" gibi sorularla kendi kendine bu duruma bir cevap bulmaya calisiyordu...ama her nedense kendisini
ikna edecek , tatmin edici bir cevap bulamamisti...

---Yorgun, argin eve dönen Alper, hic kimse ile konusmadan dogruca odasina cikmisti...ceketini
cikarip dolabina koymak istedi, dolabin kapisini acar acmaz karsisinda bir zamanlar resmini büyütüp
dolabina yapistirdigi Derya belirdi birden, öylece durdu ve dalip gitti resme, gözlerinden inci,
inci akan yaslar yanaklarindan süzülüp adeta yüregine akmisti...ama utanmiyordu aglamaktan, bugün
aglamayacaktida ne zaman aglayacakti...Derya si baskalarinin olmustu, bir yabanci dokunuyordu Derya
sina, bir baskasi seviyordu derya sini...Derya si bir baskasina yemek pisiriyordu, Deryasi bir
baskasinin gözlerinin icine bakiyor ellerini tutuyordu artik...Derya sini kendisinden bile kiskanip
her türlü kötülükten kiskanirken simdi baska bir baskasina ait olmustu...saatlerce inmedi odasindan,
hep agladi gözyasi döktü...Ama giden gitmisti...geri gelmesi artik cok zordu...Alperin saatlerce
odasinda inmedigini gören annesi yukari Alperi kontrol etmek icin cikmis kapiyi calmaya gerek
duymadan birde odaya dalmisti...odada Alperi basini ellerinin arasina almis kizarmis gözlerle
kendisine bakar halde bulan Anne durumu anlamisti..."belliki Derya yi görmüs" dedi. kendi
kendine...

Anne:
---Ne oldu oglum nedir bu halin!!!Bir süre cevap vermeye Alper daha sonra oldugu yerden dogrulup
annesine sarilmis hic konusmadan tekrar aglamaya baslamisti...Daha sonra zoraki ddöküldü bir kac
cümle dudaklarindan...bu cümlelerki hayatta hic kurmak istemedigi cümlelerdi...

Alper:
---Cok aci cekiyorum anne cok, ben bu yükün altindan nasil kalkarim bilemiyorum...

Anne:
---Dur oglum kendini o kadar harap etme...belliki seni haketmemis o...

Alper:
---Derya yi görmeye gittim anne! sokakta cama cikmasini ve onu bir kere olsun görmek
istedim...Gördüm onu oda beni gördü...o ani hic unutmayacam anne, derya nin yüzündeki aci adeta
yüregimi deldi gecti...gözleri doldu ama ikimizde uzaktan iki yabanci gibi sadece birbirimize
bakmakla yetindik...hala hic birsey anlamis degilim, bu gördüklerim bir rüya bir kabus olmali
olanlara bir türlü inanasim gelmiyor anne!!...

Anne:
---Yapma oglum yapma! böyle yapmakla benide üzüyorsun...gencsin , yakisiklisin daha karsina ne güzle
kizlar cikacak Allah bilir...

Alper:
---Sende beni anlamiyorsun degilmi anne!! benim gönlümde Deryadan baskasi yok, hic
olmayacakta...Yarin istanbula dönecem anne!!

Anne:
---Daha dün geldin oglum nereye öyle en azindan bir kac gün kalsaydin...biraz hasret
giderseydik...Anne sine aglamaktan kizarmis gözlerle bakan Alper...

Alper:
---Eger buralarda kalirsam ölürüm Anne!!!

---Alper ertesi gün istanbula dogru tekrar yola koyulmustu...üstelik arkasinda cok sevdigi birinin
cenazesini birakmanin üzüntüsüyle.... " bir daha bu sehre dönmeyecem"...(Devami var)

"BiR DAHA BU SEHRE DÖNMEYECEM "

(Devami var)