KARMAKARIŞIK DUYGULARDAN ESİNTİLER...

• 24 Nisan 2009 Cuma 21:13:29

Allah ım çok bunaldım... Şuan ezan okunuyor... Allah’ ım hakkımda hayırlısını göster yarabbim... Biraz önce oğlumun okulundan geldim... Eşimle beraber gittik okula görüşmeye... İstedim ki yanlız gideyim yanlız görüşeyim öğretmenle... Ama yanlız bırakılmadım... Oğlumun öğretmeni memnuniyetsizlikten bahsetti... Sebepleri araştırıyor... Yanımda eşim varken konuşamadım ki... Beni yanlız çağırdı öğretmen farkında ama konuşamadım işte... Oğlumun babası gibi yetişmesini istemiyorum... Oğlumun babası gibi yetişmemesi için elimden geleni yapacağım...
Hayatım pamuk ipliğine bağlı sanki... Hiçbir yere ait olmayı beceremedim... Gidemiyorum da kalamıyorum da... Ben nereye aidim bilmiyorum... Bu aralar sürekli baş ağrılarıyla uyanıyorum... Allah’ ım yanımda yine o var... Allah’ ım yine bu evdeyim... Bana ait bir evim olabilecek mi acaba?
Bugün karmakarışığım... Ablam eşinden boşanıyor... Ne bahtsız annem babam varmış benim... Evlatlarından bir yüzleri gülseydi... Ama nerdeeee...
İşim mutlaka olmalı... İstediğim işe sahip olunca buralardan gitmem kolaylaşacak... Oğlumuda alıp buralardan gideceğim... Uzak bir şehirde yanlız oğlumla bir hayat kuracağım... Annemi de babamı da yükten kurtaracağım...
Şu an ağlıyorum...Uzun süredir ağlamayı unutmuştum... Benim yüzüm hep güler biliyormusun?? Ama o gülücüklerin altında çok şey gizlidir... Ben çok iyi bir oyuncuyum... Hayatımın çoğu rol yapmakla geçti... Başkalarının açıklarını kapatmakla, küçüklüğümle büyüklük yapmakla geçti... Çocukluğumda eve bir zarf gelmişti babamın çalıştığı fabrikadan... Fabrika greve giriyordu ve bütün işçilere mektup dağıtılmıştı... Ben babamın işten çıkarıldığını düşünüp çok ağlamıştım... O zaman mahallede birşeyler satmaya kalkışmıştım... Benim yaptığım telden yüzükleri kolyeleri kim alacak kim takacaksa :)... Liseye gideceğim zaman muhasebe okuyacağım beni üniversiteye göndermeyeceğinizi söylüyorsunuz hiç olmazsa elimde mesleğim olsun demiştim anneme... Lise son sınıfta öyle bir staj yaptım ki işi öyle bir öğrendim ki devam etmemi istedi müdürüm... Ama hep belimi elimi gönlümü kıran bişeyler oldu... Hem evde hem bankada sorumluluk yüklendim... Hep beni benden büyük gördüler... Daha 17 yaşındayken beni o yaşta kabul etmediler... Tabii başladı annemin başımı yemeleri... Üniversite benim neyime evleneceksin demelere... Annemle evlilik üzerine kavgalarımı hiç unutmam... Şunu hiç unutmam... Birgün çok bunalmıştım ve yine böyle içimi dökmüştüm bir deftere... Allah’ ın işi.... Daha 2 yaşındaki yeğenim defteri bulup annemin eline tutuşturmuştu... Benim bankadan gelip annemi ağlarken bulmam şok etmişti beni... O defterde sadece anneme olan sitemim yazıyordu... Sevgimin yanında şikayetlerim yazıyordu... Seneler geçti ne annem unutabildi o yazılanları ne de ben... O günden sonra yazdığım her satırı silmem belkide bundandır... Seneler geçti diyorum ya hani... Hiçbirimiz aynı kalmadık tabii... Annemin birçok düşüncesinin değiştiğini her gördüğümde içim daha bir yandı daha bir kavruldu... Ahhh annemmm seneler geri gelmiyorrrrrr..................................
Evlliğimden hiç bahsetmek istemiyorum... Hayatımdan çalınan 8 yıl şuan benim... Neler çalınmadı ki artık bu da çalınsın söyleyemiyorum birşey...Ama şundan bahsedebilirim... Evlilik bana neler kattı?? Yaaa benim daha fazla büyümeye ihtiyacım yoktu... Ben zaten büyüktüm herkesin gözünde... Eeee büyük gördünüz bari lafıma değer verseydiniz... Sitemlere engel olamıyorum... Evlilikten en büyük kazancım bir tanecik oğlum Haktanım...Bana Allah’ ın mükafatı... Ama elimden kayıp gitmesinden korkuyorum...Evlilikten başka hiçbir kazanç görmedim... Ama katı olmayı öğrendim... Acıma duygumla beraber birçok duygumu yitirdim... Bazen hissiz duygusuz hissediyorum kendimi... Ama hissiz olsam bunu bile hissetmem değil mi?? Yalanı, küfürü, hakareti, ikiyüzlülüğü, riyakarlığı, hainliği öğrendim... Cinnet geçiren çoğu insanı anlamayı bile öğrendim... Hakverdiğim zamanlar çok oldu...
Benim adım Ecrin... Tek ilkesi hayatta her zaman dik durabilmek... Yıkılmamak, güçlü olabilmek... Nereye kadar sonu var mı?? Bilen var mı?? Bazen yıkılmak istiyorum... Bazen diyorum ki dağıt ortalığı kendini dağıt herşeyi dağıt... Ama oğluma kıyamıyorum... Hiç hissettirmeye çalışmasamda herşeyin farkında...
Benim hayatımda sadece tek bir aşkım oldu... Onu unutmam imkansız...Her daim mutlu huzurlu sağlıklı olsun inşallah... Onun çok ahını aldığımı biliyorum... Allah inşallah benden aldığı mutluluğu ona katmıştır... O zaman çektiğim sıkıntılara mutsuzluklara değer... Canı saolsun yeter ki... Onun sevgisi bende ölene dek gizli içimde...
Daha fazla yazamayacağım sanırım... Düğümlendim kaldım... Ama çok yazıcam bundan sonra... Daha ayrıntılı yazıcam... Her duygumu yazıcam... Şimdilik içimden sadece bunlar geçti... Karmakarışık duygulardan esintiler olsun adı :))HOŞÇAKAL...