ÇOCUK EĞİTİMİ ÜZERİNE

• 20 Nisan 2009 Pazartesi 20:29:47

Merhaba değerli arkadaşlar.Çocuk eğitimi üzerine kısaca değinmek istiyorum.

23 Nisan Ulusal egemenlik ve çocuk bayramı biliyorsunuz.Çocuklarımız her şeyimiz,onlar bizim geleceğimiz.Çocuk eğitimi derken öncelikle ana babaların bu konuda bilinçli olmaları gerekir.Çünkü bir çocuğu nakış nakış,ilmek ilmek işlemek gerekir onları eğitirken.Bir ana babanın konumu ne olursa olsun çocuğun psikolojisini anlamak için,öncelikle onların bu konuda bilinçli olmaları gerekir.

Bence dünyada en zor iştir bir çocuğu yetiştirmek,onları her anlamda geleceğe hazırlamak,o kadar zordur ki,inanın ki hata affetmez.Vermiş olduğunuz yanlış bir eğitim,onların gelecekte problemli bir ruh yapısına sahip bir birey olmalarına neden olacaktır.Küçük yaşta çocuklar her şeyi çabuk öğrenir.Bulunmuş oldukları ortamda,aile içerisinde ana babanın biribirine olan davranışları,stresli ruh hallerini sürekli çocuğa yansıtmaları,hatta biribirlerine hitap şekilleri bile çocuğun üzerinde olumsuz etkilere neden olur.Bu etki yetişkinlik döneminde telafisi zor izler bırakabilir çocuğun kişiliği üzerinde.

Belirttiğim gibi öncelikle ana babaların bu konuda çok bilinçli olmaları gerekir.Eğitim öncelikle aileden başlar.Okul yaşamında pekişir,çocuğun karakter ve kişiliğinin temelleri küçük yaşta atılır.

Öncelikle onlara sevmeyi öğretelim.Sevginin anlamı küçük yaşta öğretilirse,sevgi dolu bir nesil yetişir,onlara sevgimizi verelim,nefreti öğretmeyelim.Çocuklar hareketli olurlar,türlü yaramazlıklarla bazen sizi çileden çıkarabilirler.Fakat onlara bağırarak,hatta şiddet kullanarak bir yere varamazsınız.Tam tersi her olaya eleştirici ve sert tavırlar sergilerseniz hata yaparsınız.Bu çocuğun kişilğinin oluşma döneminde,zarar görmesine neden olur.Konuşun,onu dinleyin,onları küçük çocuk ne anlar diye düşünmeyin.Konuşmaya ve sizi anlamaya başladığı yaştan itibaren onlarla konuşun.Bu çocuklarımızın ilerleyen yaşlarda diyalog eksikliği yaşamasını engeller.Her şeyden önce toplum olarak biri birimizle iletişim eksikliğimiz var.Bunun temelleri de çocuk yaşta atılır.

Çocuklarımıza sevgimizi verirken bunu dozunu iyi ayarlamak gerekir.Her istediğini yapın, tamam deyin demiyorum.Bunun dozunu iyi ayarlayın.Hayır kelimesinin anlamını öğrensin.Bu konuda kararlı olduğunuzu anlasın.Sabır ister, inanın ki anlayacaktır.Yeter ki ilmek ilmek,nakış nakış işleyin onu.

Sorumluluk aşılayın ona.Tabi yaşına uygun sorumluluklar demek istiyorum.Her yaşta adım adım ilerletin.Oyun çağında oyuncaklarını toplamasını öğretin.Bakın minik elleriyle nasıl toplayacaktır.Onun yerine siz toplamayın.Bırakın toplayabildiği kadar toplasın.Kıyamam ona,nefes nefese kalıyor ,ben toplarım o oynasın diye düşünmeyin.Oyuncaklarını toplamakla çocuk küçük yaşta sorumluluk duygusu edinmeye başlamış demektir.Yaşı büyüdükçe,yatağını,elbiselerini,masasını toplamayı öğretin,bunu yapsın.İleride ayakları üzerinde durmanın adımlarıdır bunlar.Asla aşırı koruyucu bir ana baba olmayın.
Okul öncesi eğitim çocuk için gereklidir.Bu eğitimi mutlaka almaları gerekir.Çalışmayan anne çocuğuyla evde ne kadar ilgilenirse ilgilensin,okul öncesi eğitimin vermiş olduğu özellikleri kazandıramaz.Çocuğun sosyal toplum içerisine uyum sağlaması,bazı gelişimlerini geliştirmesi açısından okul öncesi eğitim son derece gereklidir.Hatta kreşe gitmiş çocuklar,ana sınıfına geldikleri zaman,hiç kreşe gitmemiş çocuklardan sosyal yönden çok daha ileri durumda oluyorlar.Çok daha uyum içerisinde oluyorlar.Bunları göz ardı etmeyelim değerli ana babalar.

Çocukluk döneminde çocuklarımızla ilgilenin.Çalışan bir anne baba akşam eve yorgun ve gergin dönerler.Çocukla ilgilenecek ruh hali kalmamıştır.Fakat elinizden geldiği kadar onunla ilgilenin.Sadece yedirip içirmek anlamında söylemiyorum.Her hareketiniz,her davranışınız,her adımınız ,yaklaşımınız onları eğitici açıdan olmalı.Çalışmayan bir anne genelde gününü günlük işleriyle geçirir,temizlik yemek ,eve gelen konuklar derken çocuk kendi haline kalır bazen.Karnı doyurulur,ihtiyaçları giderilir,tüm işler biter,anneler ev oturmalarına gider.Bunu sık sık yapmayın.Çocuk ev oturmalarından hiç bir şey alamaz sık sık yinelenirse.Her gününüz onları yedirip,içirip beslemenizin yanı sıra,onları eğitecek şekilde olmaldır.Çocuklar bir makara gibidir.Ne verirseniz alırlar.Sararlar beyinlerine.Atmış olduğunuz her adımı onların gözetlediğini ve beyinlerine yerleştiklerini unutmayın.Karakter ve kişikleri böyle belirmeye başlar ve yerleşir.Değerli anne babalar çocuklarımız üzerine çok şeyler var anlatacak.Bunları almış olduğum eğitim ve deneyimlerim sonucu aktarmak istedim kısaca.En değerli varlıklarımız onlar bizim.Geleceğimiz onlar,geleceğimize yatırımlarımız onlar bizim.Sağlıkla ve sevgiyle kalın.Kucaklar dolusu selamlar,sevgiler.

HAZAN
20/04/2009