yazılarımdan biri..
HİÇBİR ZAMAN İÇİN GEÇ DEĞİL....
Ayşegül her sabah kalktığında okula gitmek için servis bekliyordu evlerinin önündeki durakta....Her gün okula gidiyor ordanda kursa gidiyordu...Eve geldiğindeyse derslerini çalıştıktan sonra uykuya dalmadan hayaller kurup yatıyordu..Ayşegül bu döngünün içinde yaşayan bir kuklaydı..Ama bunu yaşamak zorunda olduğunu biliyordu hayallerine kavuşmak için..Ayşegül’ün tek bi hayali vardı..İyi bir üniversite kazanmak .ve kendi ayakları üstünde durmak..Ailesindeki durumdan faydalanarak yan gelip yatmadı Ayşegül..çalıştı..Ve yine Ayşegül sabah kalktı kahvaltı yaptı,durağa indi..O gün diğerlerinden farklı bir gündü bunu farketti...Yan apartmanına yeni taşınan bir aile vardı..Ailenin büyük oğlu da durakta bekliyordu..Ayşegül tanımış ve selam vermekle vermemek arasında kaldı ilk önce..Ama daha sonra ali ona selam verince karşılık verdi...Ayşegül’ün servisi gelmişti..Ayşegül okulda tanınan,uzun saçlı,esmer,yeşil gözlü bir kızdı ve çalışkan bir lise son öğrencisiydi..Okuldan döndüğünde sabah gördüğü ali ile aynı otobüsteydi..Ali üniversite okuyan iri yarı,uzun boylu dikkat çeken biriydi..Akşam eve geldiğinde Ayşegül biraz hava almak için cama çıktığında Aliyi gördü..Tabiki Ali de onu..li Ayşegül hemen kafasını içeri soktu..Bunu neden yaptı bilmiyordu..Ama galiba Ayşegül hayatında ilk defa bir erkeğe karşı böyle davranıyordu..Bunları hepsi tesadüfmüydü onuda anlıyomuyordu.Dersine oturdu Ayşegül ve her sabah kaltığında Aliyi de görüyordu durakta..Her sabah farklı bir havayla geliyordu durağa Ayşegül..Her sabah ona selam veriyor ve her sabah gülümsüyordu doyasıya..Ama bir gün Ali durağa gelmedi..Ayşegül o gün üzgündü...Bir sonraki gün de Ali yoktu durakta Ayşegül yine üzgündü..Ayşegül oysa ki o kadar alışmıştı ki onu görmeye.Özlemişti hemde öyle özlemişti ki..Ama pişmandı bir kere onla gidip konuşmadığı için..Ama emin değildi ki Ali nin ona nasıl davranacağından...Ayşegül bir sene sonra sınavı başarıyla geçmiş kazanmıştı..Okula kaydını yaptıktan sonra okul servisine binen Ayşegül karşısında Ali’yi gördü..Ali ona baktı dakikalarca Ayşegül de ona...Bir an duraksadıktan sonra Ayşegül ile Ali kahkahalarla gülmeye başladılar..Hiçbirşey için geç değildi..Ayşegül ile Ali uzun uzun konuştular..Ali taşındıklarından bahsederken,Ayşegül ise onunla daha önce konuşmadığı için pişman olduğunu söyledi...Evet arkadaşlar bu hikayeyi sizle paylaşmak istedim..Neden mi?eğer hala bir şeyler için geç diyorsanız bu hikayeden umarım kendinize bir pay çıkartmışsınızdır..Belki ayşegül kadar tesadüfleriniz olamaz elinizde ve ali kadar şansınız....