Gece neleri getiriyor insana sen hiç düşündün mü?

• 8 Nisan 2009 Çarşamba 16:09:56

Gecenin koyusundayım şimdi. Gündüzün izleri çoktan silindi gitti. Kim bilir gece neleri getirecekti ve neleri silip atacaktı hayattan düşünmesi bile güçtü acıydı ve öyle gecelerden biriydi söylediğim mi yanlıştı yoksa söylenen mi beklide her ikisi de. Güzelden kötüye gitmek değildi yapmak istediğim. Ne gönül kırmak nede kırılmak isterdim. Belki de söylenenleri kabullenmek zordu ve her iki tarafta kendine çekildi hiç bir şey olmamışçasına sanki daha önceden hiç tanışılmamış gibi kim bilir.

Neden yazıyorum biliyor musun; kolay kazanılmayan sevginin saygının bu kadar basit bitmesiydi, kelime olarak küçük anlam olarak büyüktü her ikimize göre. Bana göre kırıcı sana göre doğruydu. Eleştirilmek bu kadar aşağılık bir şey olmasa gerek çünkü doğru olanı eleştirmek sevdiği insanı korumaktır. Benim anlayamadığım öfkendi ve öfkenin sonucunda ağzından çıkan iki cümleydi. Hak etmediğimi düşündüğüm.

Kendimizi dinlediğimiz gecelerde olmuştur belki. Kendimizi bulamadığımız geceleri çok yaşamıştınız. Çoğu zaman hep bir ses beklemiştiniz geceden bir yanıt ama cevap yok bazen bir tıkırtı duyduğunu zannedersin fakat bir anlıktır çoğu kez kendini dinlemişsindir. Çünkü içinden bir ses sana seslenir sadece senin duyabildiğin şeyleri söyler sana senin söyleyemediklerindir onlar yapamadıklarındır. Keşkelerindir onlar senin.

Belli süre sonra saatler geçer ama gözünü hiç kırpmamışsındır. İçindeki ses sana hatalarını anlatmaya başlar sonra bir parça mutluluk sarar her yanını çünkü güzelliklerde vardır anımsanacak ve bir parça hüzün sarar kaybettiklerinin gelir aklına bazense bir kaç damla gözyaşı ile beraber gelir. Hafif bir müzik eşliğinde yanağından kayan gözyaşları gecenin sessizliğini bozar, birden kendini yapa yalnız hissedersin ve bir ışık beklersin geceden olmayacak şeyler geçer kafandan, karanlıktır çünkü dönüp bakarsın etrafına gölgeler bile yoktur. Birden kaybetmiş hissedersin, gölgeni aramaya başlarsın ama bulamazsın çünkü gece beklide gece değildir. Gündüz hiç olmamıştır zaten. Kaybolmuşuz benliklerimizin gölgelerini ararken. Kaybolmuşuz gölgemizin karanlığında ve kendi benliklerimiz yitip giderken kendimizi bulmuşuz gecenin karanlığında. Gölgemiz yok çünkü karanlık oldukça gölgede olmaz ta ki seni biraz olsun aydınlatan birini bulana dek işte o zaman dön arkana bak gölgeni göreceksin. Gölgeni kaybetme sakın ışığın nereden geldiği önemli değil önemli olan ışığı olanı fark etmektir.

Gece neler getiriyor ve kaybettiriyor insana şimdi daha iyi anlıyorum. Çok sevdiği şeyleri alıyor elinden insanın, beklemeden bilmeden ve düşünmeden. Kendine iyi bak demiyorum sen geleceğine iyi bak ki ayakta durabilesin, geleceğine iyi bakman dileğiyle.

Karalık gecelerde ışığının ve gölgenin eksik olmaması dileğiyle....

Gece neleri getiriyor insana sen hiç düşündün mü?