sağduyu ve şeytan...

• 24 Mart 2009 Salı 23:48:17

…nihayet Cuma günü gelmişti…günü oldukça yorucu geçen Ezgi,mesaisi biter bitmez işten çıkmıştı ve hızlı adımlarla eve doğru ilerliyordu….nasıl da yorulmuştu…üstelik çok acıkmıştı…hava da ne kadar soğumuştu bir anda…sıcacık evine kavuşmak,bir şeyler yemek , sıcacık yatağına uzanmak için can atıyordu…Allah’ım üstelik yarın cumartesiydi,hele bir eve girsin hiçbir kuvvet onu dışarı çıkaramazdı…ne kadar da yorucuydu bu hafta…yol da bitmek bilmedi…eli yüzü soğuktan kıpkırmızı olmuştu…yağmur yağacak gibiydi…adımlarını daha hızlı atmaya başladı….ve sonunda evin kapısındaydı…canım evim diyerek girdi içeri…hemen odasına koştu…açık olan pencereyi kapattı,üstünü değiştirdi…saatine baktı…daha iftara yarım saat vardı…zaten azıcık uzanmadan ve bedenini ısıtmadan hiçbir şey yapacak hali yoktu…
…yatağını açtı ve büyük bir mutlulukla yorganın altına girdi…5 dakika sonra ısınmıştı…yorgunluktan gözleri kapanıyordu…10 dakika sonra o kadar tatlı bir uykusu gelmişti ki, dünyalara değişmezdi…
…o da ne..olamaz ya…telefonu çalıyordu…açmam banane…kimdir ki…aman kimse kim…ya okuldansa…aman ya aman…büyük bir üşengeçlikle yere attığı çantasında ki telefonu eline aldı ve “efendim” dedi…arayan köyde görev yapan bir arkadaşıydı…neymiş,ehliyet sınavı için bankaya para yatırılması gerekiyormuş ve bugün son günmüş,yeni haberi olmuş,Ezgi yatırabilirimiymiş…
…Ezgi telefonda ne diyeceğini bilemedi …önce kem kum etti,yanımda 40 TL olmayabilir,ben bi bakayım gibisinden saçmaladı…sonra ben seni birazdan ararım deyip telefonu kapattı…
…ya of ya nerden çıktı şimdi….tekrar yatağa girdi…
…aman boş ver dedi şeytanı….param yok dersin…iyi ama zaten de yanında o kadar parası yoktu ki…
…yapma Ezgi dedi sağduyu…ev arkadaşın odasındadır ,ondan alabilirsin….
…evet ya Serapta vardır para…
…kalktı yatağından…dışarı baktı önce…aa yağmur başlamış bu havada gidilmez dedi şeytanı hemen…iyi bende arar hava çok kötü gidemem derim…
…Sağduyu devreye girdi….banka 5 dakikalık mesafede…tembellik etme Ezgi…
…o banka yeni açılmadı mı,yerini bilmiyorum dersin olur biter,dedi şeytanı bu defada….
…daha neler Ezgi,daha dün önünden geçtiğin yer için mi bilmiyorum diyeceksin,diye atıldı hemen sağduyu…
…aman ya aman hep beni mi bulur…offff offff,diyerek arkadaşının odasına gitti…serapta 20 TL vardı…kendi çantasına baktı…bozukları toplasa anca 10 TL çıkardı…
…ha bak dedi şeytan hemen,zorlama kendini,ara arkadaşını param yok de...
…aslında çantasının gizli bölmesinde 20 TL daha vardı ama emanet paraydı...
…o para sana ait değil ki,gayet tabi yok sayabilirsin dedi bu defada şeytanı…
…saçmalama Ezgi diye çıkıştı sağduyu,pazartesiye kadar yerine koyarsın,kendince bahane üretme…
…oflaya pofluya giyinmeye başladı Ezgi…kotunu giydi,üzerine de az önce çıkardığı kazağı geçirdi…tamam o senin arkadaşın hadi üşenme,vardır bir hayır bunda da diyerek kendini teskin ediyordu…aslında bu duruma çok sinir olmuştu…hayır diyemedi çünkü geçerli hiçbir mazereti yoktu ve yalan söylemek istemedi,ama şu haliyle şu havada böyle bir iş için dışarı çıkmak en son isteyeceği şeydi…elinde olmadan gerilmişti…
…sağduyu vardır bir hayır derken,şeytan bu işin ne hayrı olur,arkadaşı ihmal etmiş işte…bu zamana kadar nerdeymiş,neden başka birini aramamış gibisinden vesveseler verip duruyordu…paraları cebine koydu…anahtarını da alıp evden çıktı…ama hala aman ya deyip duruyor,bir yandan da sağduyusuna cevap veriyordu…ne hayrı ya şu halime bak …ıslanıyordu…acelesinden, daha çok öfkesinden şemsiye almayı da unutmuştu…yağmura inatla yürüdü bankaya…
…bankanın kapanmasına 10 dakika vardı…yarı ıslak halde girdi içeri ..bankada müşteri yoktu…tam karşısında iki gişe vardı…gişelerdeki erkek görevliler önlerindeki bilgisayara nerdeyse gömülmüşlerdi…etrafa bakındı,acaba sıra alması gerekiyor muydu…e kimse yoktu ne gerek vardı sıraya…gişelere baktı…hangi gişeye gideceği konusunda karasız kaldı…kimsenin onu gördüğü yok tu...nedense bir an tereddüt etti…içinden,”aman sende Ezgi,ne fark edecek hangisine gitsen sanki “diyerek sol gişeye yönelmişti ki,sağ gişedeki görevli başını kaldırdı ve gülümseyerek Ezgiye baktı…Ezgi ani bir hareketle yönünü değiştirdi ve kendini sağ gişenin önünde buldu…para yatırması gerektiğini söyledi…T.C kimlik numarası gerekiyordu…arkadaşını aradı…numarayı yazmak için görevliden kalem istedi…görevli telefon numarası gerektiğini söyledi…telefon numarası ile ilgili küçük bir karışıklık oldu…derken aralarında tebessümlü kısa bir sohbet geçti…sonunda parayı yatırdı makbuzu eline aldı ve dışarı çıktı…işte hepsi bu kadardı…
…arkadaşını arayıp hallettiğini söyledi,arkadaşı teşekkür niyetine sadece Allah razı olsun demişti ama ,Ezgi için bu cümle yetmişti…eve giderken akşam ezanı okunuyordu…az kalsın şeytana kulak verip,böyle basit bir iyiliği,üstelik yalan söyleyerek yapmayacaktı…yapmıştı ve mutluydu…ama içinde ne olduğunu anlayamadığı başka bir duygu vardı…
…Ezgi bu olaydan yaklaşık bir yıl sonra,o gün ilk kez karşılaştığı banka görevlisiyle mutlu bir evlilik yapacak, basit gibi görünen bu küçük olayın sonundaki kocaman hayrı,hayatımın aşkı dediği eşinin yüzüne her baktığında,tebessüm ve şükürle hatırlayacaktı…

S.G