GOODY'YE (Habibe AĞAÇDELEN)

• 14 Mart 2009 Cumartesi 00:46:27

MAVİ ...

mavi büyütür sevgili içimde
durur vurur
yaşamın ihtiyar yüzüne

çocuğum ağlar dalgaların kış örtüsünde
hüzün dolanır tenime
dağlanır elime etime
maviye teslim dokunuşun esaretinde
elim canında kalır
şarkıların can kanatan çeşmesinde
yas çığlıksız yastığım boş

ve
süzme telli kadın
turnalara hasret diye
mavi önceliğimin öncesinde

Habibe Ağaçdelen

Hiç şüphe yok ki, Goody, bu siteyi benim için değerli kılan insanların başında gelir. Ne kadar tanıyorum;ben de çok bilmiyorum. O zaten kendisini yeterince ele vermeyenlerden biri. Durum enazından benim için böyle olunca, mektup yazmaktan başka çıkar yol kalmıyor. Elbette bu mektuplar alışılmış türün biraz dışında, ama,affınıza sığınarak yayımlamak durumundayım. İçimde bu değerli insanları-insanı, bir yük gibi ebedi taşıyamam,söyleyip ve geçici bir asudeliğe geçeceğim;bilerek ve isteyerek. Onun için yazıyorum bu mektubumu.

Goody’yi dışından tanımamız biraz güç! O hep içine akan biri...Anlaşılan o ki,günlük yaşantısında devşirip topladıklarını bohçalayıp evine dönüyor..Bohçasında bulunanların hepsini bize açmıyor,bizim için seçtiklerini biz şiir,bazen yazı olarak okuyoruz. Goody’nin çok iyi bakan gözleri var. Gözlerinden aldıklarını çok anlamlı kılan bir yüreği var. Biraz delice ve delişmen bir yürek! Bu özelliğini satır aralarına gizler, bazen hepimize meydan okurken görebiliriz O’nu. Bu rencide etmeyen ama,sarsan bir meydan okumadır. Bu okumaların yankısı yine şiirlerine ’hıh!’ diye düşer. Bu sesine aksiseda bulamadığı demlerde bize ulaşır. Ben, belki de en çok bu delişmen tavrını seviyorum. Elimde değil Goody...

Bende ki Goody, alabildiğine kararlı ve kıskanç bir Goody’dir. Hayatındaki kırılganlıkların bir mermi gibi içine düşmesi bundan. Dış dünyayı hakir ve sefil görmesinden çok,bu hassasiyetini ayakta tutabilmek için kullanmaktadır. Aslında bu her kararlı insanın yaptığı askari şeydir. Bu inceliği anlamazsak yanılırız ve sırtımızı döneriz. Goody,hiçbir zaman sırt dönülecek biri olamayacak...

Goody,gerçek bir şair, bundan şüphe yok. Belki bunu yüzüne söylemekte hoş değil ama,sezarın hakkını vermeli...Serbest şiir yazıyor doğru ama,şiirlerinin hiçbirisinin,hiçbir yerinde başıboşluk yer bulamaz. Şiirlerin gerçek sahibi çağıl çağıl kendi yüreği,bu da doğru. Çok titiz ve seçici çalıştığını da görmezlikten gelemeyiz. Goody şiiri çok ciddiye alan biri,kendisine verdiği değeri,şiirinden de kıskanmamaktadır.

Goody,moderni benimseyen,yurdunun bütün özelliklerini kül halinde özümseyen de bir şair. Hangi şiirini elinize alsanız bu yargımın doğru olduğunu kolayca farkedebilirsiniz. Bu özümsemedir ki,O’nu günümüze çapraz düşürmektedir. Sayfalardan hep lirik bir sancı olarak bize dönmektedir. Bizi kuşatan ve şiirini sevdiren,ustaca işlenen bu lirik yandır sanırım.

Sevgili Goody’i,bu mektubumu aslında biraz kendime,biraz dostlara,biraz da belki sana yazdım. Sanatınla ilgili pek çok teknik ayrıntı ve argumandan söz edebilirdim;doğrusunu söylemem gerekirse bunlar, bu dem de, beni çok ta ilgilendiren şeyler olmaktan çıkıyor. Ben affına sığınarak biraz bende ki Goody’le hasbihal etmeyi seçtim.

Deli yürek! Seni saygıyla selamlıyorum.Yarın da selamlayanlar olacak bunu görebiliyorum. Daha çok bu yüzden mes’udum. Selam,saygı...