Dayan kalbim dayan...Söylenmeyen sözlerin ağırlığı, demir balyalar gibi çökse de yüreğime...Bir yanardağ misali gönül dağım!Hani bazen diyorum ki patlasa bu yanardağ!...Dökse içindeki her şeyi dışarı!...Boşalsa!...Rahatlasa artık!...

Sonra duruyorum...Sonra susuyorum...İçimden çıkan lavların etrafı yangın yerine çevireceğini düşününce kilit vuruyorum dilime...."Yan!" diyorum içime!..."Sadece sen yan!" Ve "Dayan!" diyorum gönlüme!..." Herkes mutlu olsun!Sen dayan!.."

Dayan kalbim dayan!...Dayan ki , elbet birgün sende sevilirsin..Dayan ki , elbet bir gün sende açan alev kırmızısı güllerin kokusu yâre ulaşacaktır...Dayan ki bir gün alevlerin, sevgilinin gözyaşıyla buluşacaktır...Dayan gönlüm!... Seni de elbet bir anlayan olacaktır!...

Dayan kalbim dayan!..İçine akıttığın gözyaşınla bile sitem etme sevgiliye!...Derdini başına tac et "Sevgiliden geldi." diye...Ve dayan , sorma "İçime bu yangını salıp da nereye gitti?" diye!...Sen sevgine sadık ol, o seni sevmese bile!...

Dayan kalbim dayan!...Bîçâre değilsin..Kimsesiz değilsin, yanında "Kimsesizler kimsesi" var!...Yaradan var..Biliyorum! Sığmazsın hiç bir yere bu sevdayla, dünya sana dar!...Ama dayan kalbim!..Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var!...

Dayan kalbim dayan!...İçindeki aleve attığın tohumları gözyaşınla yeşert!Dayan ki her şey bitecek bir gün, kalmayacak ne gam ne dert!...Alev kırmızısı güllerden der demet demet...Bil ki!...Bil ki bir gün mutlaka bitecek bu hasret!...

Dayan kalbim dayan...Bahar gelecek,her yer yemyeşil olacak,çocuklar koşturacak,
çiçekler açacak,kuzular oynaşacak...Dayan bize de güneş doğacak...Dertlerimiz
bitecek..Unutacağız herşeyi...Seveceğiz ve sevileceğiz...İNŞALLAH