Safiye’ye Mektuplar -3 / SAÇLARIMA KOKUNU MU BIRAKTIN ANNE?

• 27 Aralık 2008 Cumartesi 23:07:09

SAÇLARIMA KOKUNU MU BIRAKTIN ANNE?

Bugün ayın kaçı? Hangi aydayız? Mevsimlerden ne? Hatırlamıyorum. Hafızam yerinde değil mi yoksa? Ama yooo hatırlıyorum çoğu şeyi, silikte buğulu da olsa. Kötülükler ağır mı basıyor ne. Bir cehennemdi ya da bir yangın yeri. Ben daha onbeşimdeydim ihtişamla sefaletin bir arada bulunduğu bir şehirdeydim. Az önce, çok değil bir iki saat önce annem vardı kardeşim vardı komşularım akrabalarım vardı. Neredeler peki şimdi? Burası çok karanlık. Bir odadaydım bir yatakta. Sevdiklerim hayatta iken.

Nefes alamıyorum. Sağ kolum ve sağ bacağım üzerinde bir ağırlık var. Alnımdan başlayıp gözlerimden süzülen bir ıslaklık, bir sıvı. Korkuyorum. Sesler duyuyorum hiçbiri yanıma uğramıyor. Saatler geçiyor sanırım. Öylece olduğum gibiyim canım çok acıyor kımıldayamıyorum. Anneee… Kardeşiiiiim. Duymuyorlar, duymuyorum.

Sonra bir ağlama sesi, Kardeşim.
-“;Nerdesin, iyi misin, nefes alabiliyor musun?”; diyorum.
- “;Karnımda ayaklarımda bir şey var, acıyor abla”;diyor ve soruyor
- “;Annem öldü mü?”;
-“;Sakin ol. Birazdan çıkaracaklar bizi buradan. Annem uyuyor şimdi. Güçlü olun kurtulacaksınız dedi”;diyorum.
Bu ona söylediğim en son yalan oluyor. Enkazdayken bütün zamanlar belirsizleşiyormuş meğer. Belki bir belki iki saat konuştum onunla. Uyumamalıydı. Sustu. Bir daha sesini hiç duymadım.

O daha çok küçüktü. Üzerindeki onca demir parçası, onca beton yığını, onun kaldırabileceği bir yük değildi ki. Ağladım, ayak sesleri duydum, gün ışığını gördüm.
Beni bir ambulansa götürüyorlardı direndim. Hemen enkazın başına geri dönüp, alnımdan kanlar akarken, parçalanmış ellerimle sağa sola atmaya başladım, taşları.
-Annem, kardeşim, akrabalarım, komşularım, dedim. Gözlerimi kapattılar. Birtanem kardeşim kanlar içinde bırakmış kendini birilerinin ellerine. Ve annem tanınmayacak halde.
-Annemmmm !
Aynı anda yakınlarımın cesetlerini görüyorum ve sağ olanlar. Hiç biri mutlu değil. Nefes alıp vermek anlamsızlaşıyor o anda. Bir cami avlusunda sayamayacağım kadar çok tabut koydular önüme. Hangisine ağlamalıydım, hangisine yalvarmalıydım beni de götürün diye. Annemi kaybettim, kardeşimi kaybettim, yakınlarımı, arkadaşlarımı, herkesi kaybettim.

Yıllar geçti. Ben hala o tarihini bilmediğim gündeyim. Yasım hiç bitmedi. Bazen öğrenciler görürüm sokakta. Deli olduğumu düşünmeyeceklerini bilsem ya da onları korkutmayacağımı boyunlarına sarılıp doya doya öpmek isterim. Yapamam.
-Kardeşim hangi delilik unutturacak seni?
-Anne. Anne, ne demek? Bir genç kızın annesinin olması nasıl bir şey? Kokunu unuttum, anne. Geçen gece rüyamda gördüm seni. Öyle sarıldım öyle bir öptüm ki, sıcaklığın tenimde hala annem. Uyandım bir koku duydum. Sandım ki geldin. Işığı açtım baktım yoktun. Saçlarıma kokunu mu bıraktın annemmm. Çok ağladım. Ben sensiz çok zor günler geçirdim Varlığını hissetseydim, yanımda olsaydın gölgen yeter miydi kızına? Eğer gelmeyeceksen bırakmıyorlarsa seni, beni al yanına. Olduğun yere götür beni. Tut elimden anneeee. Bari sen tut.

Yine de beni merak etme. Ben iyiyim sağlığım da iyi. Bazen rahatsızlığım nüksediyor ama tedaviye başlıyorum, hemen toparlanıyorum. Hep okumamı isterdin okudum anne. Mesleğim var param var etrafımda yönettiğim, onlarca insan var… Yetmiyor, eksik, nerdesin? Yoksun anne.
Birkaç ay önce teyzemle konuştum. Senin babamın kardeşim resimlerini istedim ondan. Bir tek anı bile kalmadı ya sizden yadigâr. Postayla gönderdi. Büyütüp salonumun duvarına astım. Hep benimlesiniz hep sizinleyim.
Çok özledim annemmm.

---------------------«»---------------------
carmenmir ( 10/17/2008 )………………….7
---------------------«»---------------------

Babam hayatta olsaydı bunları yaşamama izin vermezdi. Korurdu sahip çıkardı bana. Ama şimdi sizin söylediklerinizi okuyunca gözlerim doldu. İnancımı hiçbir zaman yitirmedim.
Bir gün kurtulacağımı bir tek adama ait olacağımı ve sadakatle ona bağlı kalarak yaşayacağımı biliyorum.

Bana kızım demeniz... Yıllar olmuştu kimseden duymayalı.
Bazen bu tür rüyalar görürüm. Anlatılmaz derler ama bir kere Hz. Muhammed i gördüm. Hiç konuşmadı benimle. Ama yanına aldı, sarıldım ona: O da bana. Yüzü hala bütün ayrıntılarıyla gözümün önünde.
Ben kötü biri değilim. Allah a olan inancım çok büyük. Hatalarım var, gaflete düştüm. Biliyorum ki, o beni kurtaracak. Bana bunun müjdesini verdi Peygamberimi rüyamda göstererek.
Birşey sormak istiyorum. Otuz otuzbeş yaşlarında biri dediniz. Bunu neye göre söylediniz.

---------------------«»---------------------
hacı ali ( 10/17/2008 )…………………….8
---------------------«»---------------------
Selam...
Yazdıkların içimi aydınlattı.
Dedenin mirasını al ve kendine bir yeni hayat kur.
Efendimizi gören sağlığında görmüş gibidir.
Allah her kulunu sever. Pişman olanları daha bir sever.
Namaz kılmaktan nasıl utanırsın. Allah hem anne merhametini hem baba şefkatini yaratandır. Kendisi zatı itibariyle bütün analardan, kurt kuş dâhil, bütün babalardan ölçüsüz şekilde merhametlidir. Tabii ki seni seviyor.
Allah kimsesizlerin kimsesidir.
Koruyup kollayanıdır.
Sen bunu bir imtihan, gelecek güzel günlerin kusursuz yaşanması için bir eğitim say.

O benim gördüğüm rüyadan çıkardığım bir yorumdur vakti gelince o kişi senin karşına çıkar. Bir Allah kulu sana kurtulmanda yardım edecek.

‘’Hak kulundan intikamını yine kul ile alır,
Bilmeyen ilmi ledünü anı kul yaptı sanır.
Cümle eşya Halik’ındır kul eliyle işlenir
Emri bari olmayınca sanma bir çöp deprenir.’’
********************************
Bize gelen her fenalık insandan, her güzellik yine insandan gelir.
O rüyamda gördüğüm melek bir insan olarak vakti saati gelince senin kurtulmana yardımcı olacak demek istedim.********

Allah’ın huzurundan başka gidilecek kapı yokken namazdan neden utanacaksın ki.
Çok güzel cümleler kuruyorsun. Görgülü ve bilgili olduğunu sanıyorum.

Senin korunmasız olman başına bu işleri açmış. Bir de tabii tecrübesizlik. Aşırı güven.
Bunlar geçecek kızım.
Sen o duayı günlük en az yüz kere okumaya başla. Onu okurken namaza da yakınlaşırsın. Sadece sarhoş iken namaza durma. İçkiliyken demedim, dikkat et. Ne dediğini bilmeyecek kadar sarhoş iken namaza durma.
Alkolden uzak kalabilirsen daha az hata yaparsın. Umarım alkole alışkanlık oluşmamıştır.
,
Şunu unutma sen her kadın kadar temiz bir ruha sahipsin. Sendeki, bendeki, her varlıktaki ruh ayrılmaz bölünmez, parçalanmaz şekilde allahın ruhudur. O cesetlerimize üfledi.
Ana rahminde yüzüncü günümüzde üflenen o ruh allahın ruhudur. Biz ruhumuzdan üfledik buyuruyor.
Nefis, yazıda yeterli anlatılıyor. Anlamaya çalış. Yeniden oku.
Okyanusta buz kalıpları gibi olan, aslı allahın nuru olan nefislerimiz, yine allahın nefsinin cüzleridir.
Cehaletimiz ve imtihan edilmemiz nedeniyle bütünü kavramakta zorluk çekeriz.
Allah beni, onu ne kadar seviyorsa seni de o kadar seviyor.
Ancak yaptığın işten tiksiniyor. Çünkü sen umulur ki cennetliklerdensin. Eğer dileseydi iğrendirmek yerine o işi sana sevdirirdi.
Sence şu âlemde kaç kişi Peygamberimizi rüyasında gördü...
Hayatını onu görmek için feda edecekler var. Ama göremiyorlar.
Allah seni sevmese, onu seninle görüştürür müydü sanırsın.

Seni sevdim.
Yazdıklarınla gönlümde bir yerin oldu. Ben ömrünü Allah için dua ve ibadetle geçiren biriyim İnşallah seni dualarıma dâhil ediyorum.
Sen de arada bir beni hatırla.
Uzakta bir baban var say.
Hadi gecen hayırlı olsun.
İki rekât namaz kıl. O duayı bu mübarek gecede yüz kere oku ve yat.

Allah büyüktür ve duaları mucip sıfatıyla kabul eder. Uzun süreli olursa ve sayısı çok olursa tecellisi en kısa zamanda görülür.

Selam ve selam, sana ve senin gibi selameti özleyenlere olsun.