KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ASIL BİZ VE ÖBÜR BİZ...( GECELERE...)
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Bazen, kendinizin, kendinizle yabancılaştığı zamanlar olur.
Bir bedende, iki can gibi...
Kendinizle konuşur, sorular sorarsınız öbür yanınıza.
Hiç yaşadınız mı? bunu.
Yıldızların, gökte cirit attığı zamana denk gelir çoğu kez.
Ya da, ayın tembelleştiği bir geceye...
Sesler ağırlaşmış, zaman, temebelleşmeye başlamıştır o anda.
yaşamışsınızdır...
Gecelerde, yalnızlıklar, canlanır sanki.
Yazmak istersiniz yaşadıklarınızı böyle durumlarda.
kusmak istersiniz...
Acılarınızı, kahırlarınızı, mutsuzluklularınızı, her şeyi...
Hayatınızda vardır böyle zamanlar...
Bir aşkın, bir ihanetin, bir harcanmışın siluetleri canlanıverir gözünüzün önünde o an.
Küçüklüğünüze gidersiniz belki...
Onca yaşadıklarınızı, bir kefeye koyar, hesaplar sorarsınız kendinize.
Bazen üzülür, bazen de, dudaklarınızı bir tebessüm kaplar o anda..
Alır yelkenlerinizi, gençliğinize dümen kırarsınız.
Sokak ortasında, faili meçhul bir kurşun yarar göğsünüzü. Kanınız damlar, irkilirsiniz...
Sesler azalmış, gece ilerlemiştir artık.
Siz başka yolculuklara çıkarsınız...
Kendinizin, kendinizle hesaplaştığı, acıdığı zamanlar olur.
Bir tutsak gibi...
Yaşadığınız en buhranlı zamanlarınız, sisli bir siluet gibi canlanıverir gözünüzün önünde.
Elleriniz kelepçelidir, titrer dudaklarınız.
Yaşamın ve kaybettiğiniz yılların hesabını sorarsınız öbür yanınıza.
Onca yaşadıklarınızın. Çilenin, gurbetin, ezikliğin...
Kuru bir yaprak gibi düşer içinize burukluk o an.
Hayatınızda vardır böyle zamanlar...
Bir aşkın, bir sevgilinin, içinizi dağladığı zamanlara yelken açarsınız.
Aklınıza geldiğinde yaralarınız sancır.
Yıkıldığınız, acı çektiğiniz zamanların siluetleri canlanır gözünüzün önünde.
gözleriniz dolar o anda, boşalırsınız...
Hiç yaşadınız mı? Kendi bedenimize ait ama başkası gibi sandığımız...
Kendimizi, sezgilerimizi, kendi ruhumuzun duvarlarında keleçelediğimiz ama aslında, kendimiz olduğumuz zamanlar...
Acaba hangi biz, mutlu?
Hangi biz, mutsuz yada?
Ne gerçek bizden memnunuz bazen, ne de sahte bizden...
Zaman, bizimle, kendimizle, öbür yanımızla yolculuklara çıkar.
Gece ilerlerken, ya biz kayboluruz ya da öbür yanımız...
Bir güneşin, gün ilerlerken, esrarlı bir zamanın yüreğine göç etmesi gibi bir yolculuğa çıkarız sanki...
Ve en sonunda, dağların, tepelerin arasında kaybolması gibi, öbür yanımız da kaybolur çoğu kez.
Tıpkı bir hayal gibi...
Tıpkı , kendi ruhumuzun kendi bedenimizi terkettiği gibi, o yanımız da terk eder bizi sonra.
Kendimizle kalırız.
Kendi bizle...
Asıl bizle...
UĞRUNA BİR GECELİK UYKUYU HEBA ETTİM AMA HOŞ HELAL OLSUN...
ZEKİ’ CE...
YORUMLAR
değmez olurmu tabiki değmiş:)......
çok güzel olmuş.......
insan içindeki sesle konuşmadan yapamaz ki.........
yüreğine sağlık......
Asıl bizi nerede aramalı.kimlerde bulmalı.Yollardayız hepimiz.Bazen boş bir bavul gibi unutup kendimizi bir yerlerde.Bazen bir kamburu taşır gibi,kendimizi yüklenerek.Hangimiz gerçeğiz.Hangimiz,gerçek olmak isteriz.Bir düş gibi bazen...
sevgili zeki, duygularını çok güzel ifade etmişsin,güzel yazında.Sevgilerimle.
Asıl bizi nerede aramalı.kimlerde bulmalı.Yollardayız hepimiz.Bazen boş bir bavul gibi unutup kendimizi bir yerlerde.Bazen bir kamburu taşır gibi,kendimizi yüklenerek.Hangimiz gerçeğiz.Hangimiz,gerçek olmak isteriz.Bir düş gibi bazen...
sevgili zeki, duygularını çok güzel ifade etmişsin,güzel yazında.Sevgilerimle.
Hayatımı gözden geçirdim ben de bu güzel yazınızı okurken..Yani kendimle kaldım biraz..Test ettim yazılanları ve çok doğru....
Kutlarım.Selam ve Sevgimle...
Tebrikler Zeki ;)
Güzel bir yazı...Geceleri daha iyi yazılıyor değil mi? Gündüzün gürültüsünden sıkılınca kalemi atarsın bazen ama gece öyle sessiz, öylesine huzurluyken, kendinle bir oluyorsun o an'da...
Dile dökülünce kelimeler ardı geliyor.Bir de yazacak birşeyler varsa değme keyfime denilmiş.
Keyifliydi.
Tebrikler ;)
tebikler, işte şimdi tamamdır bak :)
.....
....
...
..
.
yazıyı okurken yolculuğa çıktım bende...
ne çok yaşamışım 23 senede..
belkide bir başkasına göre hiç yaşamamışım bile...
tebrikler...
Gecelerde, yalnızlıklar, canlanır sanki.
Yazmak istersiniz yaşadıklarınızı böyle durumlarda.
kusmak istersiniz...
Acılarınızı, kahırlarınızı, mutsuzluklularınızı, her şeyi...
Hayatınızda vardır böyle zamanlar...
Bir aşkın, bir ihanetin, bir harcanmışın siluetleri canlanıverir gözünüzün önünde o an.
Küçüklüğünüze gidersiniz belki...
Onca yaşadıklarınızı, bir kefeye koyar, hesaplar sorarsınız kendinize.
Bazen üzülür, bazen de bir tebessüm kaplar dudaklarınızı o an.
Alır yelkenlerinizi, gençliğinize dümen kırarsınız.
Sokak ortasında, faili meçhul bir kurşun yarar göğsünüzü.Kanınız damlar, irkilirsiniz...
Sesler azalmış, gece ilerlemiştir artık.
Siz başka yolculuklara çıkarsınız...
tebrikler
Tıpkı , kendi ruhumuzun kendi bedenimizi terkettiği gibi, o yanımız da terkeder bizi sonra.
Kendimizle kalırız.
Kendi bizle...
Asıl bizle...
çon güzel gerçekten iki kere okudum arda arda mükemmel bir yazı oldu kutlarım zeki bey ee böyle yazılar ın sizden gelmesine şaşırmadım benden yıldızlı tam puan x x x x x sevgilerimle ...
ilginç degermıydı bılmem...tebrıkler...
tebrikler kardes
gece olunca insanı birseyler yitiyor sanki yazmaya
bir mecburıyet var sankı
sankı bu yazı bu gece çektiklerime bakılarak yazılmış
bende kalemı bu gece son defa elıme alıp son şiiree son noktayı koydum
....
yüreğine saglık kardes
aspava...
Tamda böyle bir ruh halindeyken okudum bu güzel yazınızı
mutsuz benle , mutlu ben
gece hüzünlü , gündüz umutlu
gündüz terk edecek beni de mutsuz ben
sevgilerimle...
